Η πρώτη μέρα στον παιδικό σταθμό: Tips… επιβίωσης

του Νικόλα Γεωργιακώδη

Κλάμα, ουρλιαχτά, κλάμα, κλάμα και… κλάμα. Η πρώτη μέρα του παιδιού στον παιδικό σταθμό είναι μια τραυματική εμπειρία τόσο για τους γονείς όσο – και παραπάνω ίσως – για τα παιδιά. Σε ελάχιστες περιπτώσεις η μετάβαση από τη θαλπωρή του σπιτιού στο «ξένο» περιβάλλον του βρεφονηπιακού σταθμού είναι ομαλή και, αν το καλοσκεφτείτε, η αντίδρασή του είναι εν μέρει δικαιολογημένη.

Αναλογιστείτε πώς θα αισθανόσασταν εσείς οι ίδιοι, αν από τη μια στιγμή στην άλλη θα έπρεπε να αφήσετε ένα οικείο σας περιβάλλον και να «προσγειωθείτε» σε ένα νέο, στο οποίο τα πάντα και οι πάντες είναι διαφορετικοί. Τα πράγματα στο νέο περιβάλλον είναι διαφορετικά, οι απαιτήσεις το ίδιο και η Μαμά με τον Μπαμπά δεν είναι κοντά για να σας παρέχουν την ασφάλεια και την εμπιστοσύνη που τόσο χρειάζεστε στην δύσκολη αυτή μετάβαση.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, η αρχή στον παιδικό σταθμό δεν συνεπάγεται αναπόφευκτα με το τέλος του κόσμου και υπάρχουν τρόποι να κατευνάσετε κάπως τα πνεύματα κρατώντας και το πιτσιρίκι ήρεμο και την καρδιά σας στη θέση της. Δείτε παρακάτω μερικούς από αυτούς.

Μην το κάνετε μεγάλο θέμα
Το να ανεβάσετε κατακόρυφα τις προσδοκίες και να ανάγετε την πρώτη ημέρα στον παιδικό σταθμό σε εξέχον θέμα είναι πολύ πιθανό να κάνει το παιδί σας πολύ πιο αγχωμένο απ’ ό,τι ήδη είναι. Αντ’ αυτού προσπαθήστε να συγκρίνετε τον παιδικό σταθμό με κάτι το οποίο θα του είναι ήδη οικείο, όπως για παράδειγμα τον νηπιακό σταθμό ή ένα μάθημα μουσικής που ενδεχομένως έχει παρακολουθήσει και του άρεσε. Εξηγείστε του ότι ο παιδικός σταθμός είναι ένα μέρος στο οποίο θα κάνει φίλους και θα περάσει όμορφα.

«Συνδέστε» τον παιδικό σταθμό με το σπίτι
Ορισμένοι παιδικοί σταθμοί κανονίζουν συναντήσεις των δασκάλων με τους «μαθητές» πριν ξεκινήσει η χρονιά. Δοκιμάστε λοιπόν να κανονίσετε με τον παιδικό σταθμό μια συνάντηση πριν την πρώτη ημέρα που θα στείλετε το παιδί σας, έτσι ώστε να εξοικειωθεί με τους νέους του «δασκάλους». Παράλληλα, μπορείτε να ζητήσετε από τον υπεύθυνο αν γίνεται να τοιχοκολλήσει μια οικογενειακή σας φωτογραφία, έτσι ώστε το παιδί να νοιώθει το νέο του περιβάλλον περισσότερο οικείο.

Μην αγχώνεστε
Σύμφωνα με έρευνα του Χάρβαρντ, οι γονείς που στέλνουν τα παιδιά τους στον παιδικό σταθμό έχουν τρία κύρια συναισθήματα: χαρά, λύπη και ανησυχία. Έχετε λοιπόν κατά νου, ότι το παιδί σας θα καταλάβει αμέσως ακόμα και την ελάχιστη υποψία λύπης ή άγχους και θα αναρωτηθεί γιατί είστε έτσι. Είναι επομένως πολύ σημαντικό να προετοιμαστείτε κατάλληλα και εσείς οι ίδιοι για εκείνη την μέρα, πέρα από το να προετοιμάσετε μόνο το παιδί σας. Προσπαθήστε να παραμείνετε ήρεμοι, και αν σας έρθει να κλάψετε κάντε ό,τι μπορείτε για να το κρατήσετε κρυφό, τουλάχιστον μέχρι να βγείτε από το οπτικό του πεδίο.

Σε κάθε περίπτωση, να ξέρετε το εξής: Το παιδί σας θα προσαρμοστεί κάποια στιγμή στο νέο του περιβάλλον. Κάποια παιδιά αργούν περισσότερο να το κάνουν, άλλα λιγότερο, όμως το θέμα είναι ότι η προσαρμογή έρχεται.

Και μην διστάσετε
Όταν πρέπει να φύγετε από κοντά του, κάντε το χωρίς δισταγμούς. Θα πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για το γεγονός ότι το παιδί σας ενδεχομένως να κλάψει, όμως να ξέρετε ότι οι δάσκαλοί του ξέρουν πώς να χειριστούν αντίστοιχες καταστάσεις. Όσο πιο πολύ «τραβάτε» το αντίο, τόσο χειρότερα θα είναι τα πράγματα για εκείνο (και για εσάς) και τόσο περισσότερο θα χρειαστεί το παιδί σας για να προσαρμοστεί στο να σας αφήσει. Αν πάλι επιστρέψετε σε εκείνο τη στιγμή που θα ξεκινήσει να κλαίει, του μαθαίνετε ότι το κλάμα σας εμποδίζει από το να φύγετε και, κατά πάσα πιθανότητα, θα κλαίει κάθε πρωί.

Αφού λοιπόν το διαβεβαιώσετε ότι θα επιστρέψετε, πείτε του ένα γρήγορο «γεια» και φύγετε. Όσο άκαρδο και αν ακούγεται, το πιθανότερο είναι ότι λίγο μετά που θα σας χάσει από το οπτικό του πεδίο το κλάμα θα σταματήσει και θα ξεκινήσει να εγκλιματίζεται στο χαρούμενο κλίμα του παιδικού σταθμού.

Αναγνωρίστε το άγχος του
Τι είναι ακριβώς αυτό που φοβάται; Μιλήστε στο παιδί σας και βρείτε τι είναι αυτό που το απασχολεί: Ότι δε θα γυρίσετε ποτέ; Ότι κάποιος θα του κάνει κακό; Ή ότι δεν ξέρει τι πρέπει να κάνει σε αυτόν τον νέο χώρο; Από τη στιγμή που θα καταλάβετε τι είναι αυτό που φοβάται, θα μπορέσετε να «δουλέψετε» πάνω στους φόβους και τις ανησυχίες του και με τη βοήθεια του δασκάλου να βρείτε τρόπους να τις αντιμετωπίσετε.

Εμπιστευτείτε τους δασκάλους
Το παιδί σας δεν είναι το μόνο που αντιμετωπίζει προβλήματα αποχωρισμού στην τάξη ούτε θα είναι το μοναδικό το οποίο θα πρέπει να αναλάβουν οι δάσκαλοι αφού φύγει η μαμά ή ο μπαμπάς. Ένας έμπειρος δάσκαλος θα μπορέσει με την κατάλληλη «ρουτίνα» μέσα από τραγούδια, παιχνίδια και άλλες ψυχαγωγικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες να βάλει το πιτσιρίκι «στο παιχνίδι» και να το βοηθήσει να προσαρμοστεί στο νέο του περιβάλλον.