Σχεδόν μισό αιώνα πριν, οι φοιτητές του Παρισιού βγήκαν στους δρόμους. Τους ακολούθησαν οι εργάτες, που κήρυξαν γενική απεργία σε ολόκληρη την χώρα, όταν οι δυνάμεις καταστολής που έστειλε ο πρόεδρος Σαρλ Ντε Γκωλ στα πανεπιστήμια συγκρούστηκαν με τους φοιτητές. Τελικά, η Εθνοσυνέλευση διαλύθηκε, νέες εκλογές προκηρύχθηκαν, οι απεργίες σταμάτησαν, και το κόμμα του Ντε Γκωλ εκλέχθηκε και πάλι. Όμως, ο Μάης του ’68, ή Γαλλικός Μάης, έγινε συνώνυμο με την απαίτηση για αλλαγή των κοινωνικών αξιών. Και μας άφησε κληρονομιά πόστερ και συνθήματα σαν τα παρακάτω.
Η αστυνομία εμφανίζεται στην Καλών Τεχνών. Η Καλών Τεχνών βγαίνει στους δρόμους.
Λαϊκή δύναμη (τα αρχικά είναι των κομμάτων της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης).
Μια νεολαία που ανησυχεί υπερβολικά συχνά για το μέλλον της.
Ελαφριοί μισθοί – βαριά τανκς.
Επιστροφή στην κανονικότητα.
Ο αγώνας συνεχίζεται.
Εργαζόμενοι (μετανάστες και Γάλλοι) όλοι ενωμένοι.
Η αστυνομία σας μιλά κάθε απόγευμα στις 8.
Έσω νέος και πάψε.
(Η αγγλική μετάφραση θα ήταν "Be young and shut up").
Η ομορφιά είναι στον δρόμο.
Το ίδιο πρόβλημα, ο ίδιος αγώνας.
Η αστυνομία επιτίθεται στο Πανεπιστήμιο.
Ωραία πολιτική πράξη (Φοιτητές – Εργάτες).
Αυτός είναι έτοιμος. Εμείς;
Θα το πάμε μέχρι τέλους.
Η τάξη βασιλεύει.
Ο καρνάβαλος είναι αυτός.
(*) Το chienlit της αφίσας έχει δύο έννοιες: Την παραδοσιακή, του καρναβαλιού/ χάους και εκείνη που χρησιμοποίησε σε μια ιστορική ομιλία ο Ντε Γκωλ εναντίον των διαδηλώσεων. Εκεί είπε “La réforme oui, la chie-en-lit non” δηλαδή «μεταρρύθμιση ναι, χάος όχι» ή, με το λογοπαίγνιο, «μεταρρύθμιση ναι, σκατά στο κρεβάτι όχι». Ο όρος χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα στον πολιτικό σχολιασμό, τόσο επικριτικά όσο και ειρωνικά.
