Γιατί βαριέμαι να πηγαίνω σε γάμους

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή τα προσκλητήρια πέφτουν από τα χέρια, τα ρύζια πέφτουν βροχή, όμως η βαρεμάρα παραμένει ίδια.
Γιατί βαριέμαι να πηγαίνω σε γάμους

«Με μεγάλη μας χαρά σας προσκαλούμε στον γάμο μας, στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου, το Σάββατο 2 Ιουλίου και ώρα 19.00, στο Κτήμα Piasekolo στην Βαρυμπόμπη.


ΣΟΥΛΑ + ΜΗΤΣΟΣ


Οι οικογένειες: Μπλα μπλα

Οι κουμπάροι: Αδιάφορος και Αδιάφορη

Θα ακολουθήσει δεξίωση και πάρτι στον ίδιο χώρο γιατί πού να τρέχουμε τώρα σε άλλη εκκλησιά, θα παντρευτούμε στο εκκλησάκι – νάνο του κτήματος.

Λίστα γάμου γιατί δώσαμε και μια περιουσία: GR129837182731873212 τα ευρώ που μας φύγανε»

Λοιπόν, θα το πω ξεκάθαρα: τα καλοκαίρια προτιμώ να μου έρχεται εκκαθαριστικός ρεύματος, παρά προσκλητήριο. Στην τελική και στις δύο περιπτώσεις τα ίδια φράγκα θα δώσω, μόνο που στην πρώτη δε θα χρειαστεί να ξεκουβαληθώ από το σπίτι για να βιώσω την ταλαιπωρία της γαμήλιας δεξίωσης.

Γιατί ταλαιπωρία;

Βάλε κουφέτα να στα πω.

Γιατί βαριέμαι να ψωνίζω ρούχα

Έχω πάρει μυς και λίπος από την τελευταία φορά που ψώνισα «καλά» ρούχα για να πάω σε γάμο. Που σημαίνει ότι το πουκάμισο μού κάνει οριακά, και το παντελόνι αγκομαχά στον καβάλο και την περιφέρειά μου. Πρέπει να ξαναστηθώ στην ουρά του εμπορικού για να ψωνίσω κι άλλα ρούχα που του χρόνου δε θα μου κάνουν, και να δώσω τουλάχιστον 100 ευρώ, χωρίς τα παπούτσια. Αν θέλω και φίρμα ή να μου τα ράψουν; Κλάφ’ τα Χαράλαμπε, δε βγαίνει. Καλύτερα εκκαθαριστικός και πρώτη δόση ΕΝΦΙΑ.

 

Γιατί με πονά η μέση μου και σκάει ο τζίτζικας

Δε με νοιάζει πόσο ωραίο είναι το εκκλησάκι που θα παντρευτείς, αν είναι μέσα σε κτήμα, με θέα θάλασσα ή σε κάποιο ξερονήσι που πήγες με τον σύντροφό σου και βασανιστήκατε σαν τα χταπόδια στα βράχια και αυτό σας φέρνει αναμνήσεις.

Με καλείς να είμαι εκεί πριν πέσει ο ήλιος, στις 19.00 δηλαδή, φορώντας πουκάμισο, παντελόνι και άβολα παπούτσια για να περιμένω μισή ώρα όρθιος στάζοντας από μασχάλες και πλάτη, να εμφανιστεί η νυφούλα που σε έστησε για να τηρήσει το έθιμο. Και μετά να στέκομαι σαν τον μπάστακα να πει ο παππάς ένα κάρο λόγια που δεν καταλαβαίνω τι σημαίνουν και δεν θέλω να καταλάβω στην τελική.

Αύριο θα είμαι στο φυσικοθεραπευτή (40 ευρώ η ώρα) και θα φταις εσύ και η γυναίκα σου γι’ αυτό. Ωπ, ρυζάκι ε; Ας βγάλω το άχτι μου τώρα πετυχαίνοντας τον παππά στο μάτι.

Γιατί ξέρω ελάχιστους και δεν συμπαθώ κανένα

Δεν θέλω να συστηθώ, δεν θέλω να ακούσω «και στα δικά μου» από αγνώστους, δεν θέλω να εμπλακώ σε παρέες που συζητάνε για ένα κάρο ανοησίες και δεν με ψήνει να κουτσομπολέψω τι τακούνια φόρεσε η κουμπάρα, πόσο αδυνάτισε η πεθερά και πόσο πάχυνε η νύφη ή ο γαμπρός. Έχουν παχύνει και οι δύο, πάμε παρακάτω. Καλύτερα σπίτι αγκαλιά με το κλιματιστικό και ας πληρώνω ρεύμα.

Γιατί στο τραπέζι είναι άβολα

Το ήπιαμε το Spritz και τώρα μας βάζουν σε τραπέζια με νούμερα λες και είμαστε κοτόπουλα σε αχυρώνα. Καταλαβαίνω, θες να κοινωνικοποιηθούμε, αλλά με έχεις βάλει στο ίδιο τραπέζι με ένα ηλίθιο ζευγάρι που φιλιέται, τους αντιπαθητικούς συναδέλφους σου από το γραφείο που δεν ξέρω καν και ούτε θέλω να γνωρίσω, μια πρώην μου με τον ηλίθιο άντρα της και το πιτσιρίκι τους που έχει κάνει μπάχαλο το τραπέζι πριν καλά καλά καθίσουμε, και μια θεία από το σόι της νύφης που έγινε λάθος στα τραπέζια και έκατσε μαζί μας. Γιατί να συνυπάρχω με ανθρώπους που δεν θέλω; Γιατί να φάω και να βλέπω τα μούτρα τους;


Γιατί ο μπουφές…

… όχι εντάξει, ο μπουφές μια χαρά είναι. Τα καλά να λέγονται. Δεύτερη μερίδα μπορώ να πάρω ε; Ευχαριστώ. Α, και open bar βλέπω, εξαιρετικά. Πιάσε 20 μαργαρίτες μήπως κάνω κεφάλι και την παλέψω όμως γιατί…

… το πάρτι δεν είναι καν πάρτι

Δε με νοιάζει αν έστειλες τη λίστα κομματιών που σου αρέσει στον DJ. Το ξέρεις, και το ξέρω καλά ότι όσα ψαγμένα κομμάτια και να του δώσεις, εκείνος θα παίξει ό,τι γουστάρει αυτός: θα ξεκινήσει με Uptown Funk και άλλες τέτοιες αηδίες, θα συνεχίσει με νησιώτικα/λαϊκά για να χορέψουν με λάθος βήματα παραδοσιακούς χορούς θείες, γιαγιάδες, κουμπάροι και παιδιά, θα βάλει Disco, άντε και κανένα Καρβέλα και θα συνεχίσει με trap γιατί είναι «στη φάση». Μετά απλά θα συνεχίσει να παίζει ό,τι του κατέβει με χαμηλωμένη ένταση γιατί θέλει να μας διώξει. Δεν μου αρέσει αυτή η μουσική και όχι, σταμάτα να με τραβάς από μανίκι και την καρέκλα για να χορέψω, επειδή δε χορεύει κανένας. Δεν θέλω ρε παιδί μου.

Ωχ, έβαλε το Single Ladies της Beyonce! Για να μαντέψω: θα πετάξει η νύφη την ανθοδέσμη ε; Και μαζεύονται όλες οι άγαμες θυγατέρες ξωπίσω της; Ξερνάω το ριζότο και ήταν και ωραίο ρε διάολε.



Γιατί προτιμώ τις κηδείες

Τίμια πράγματα. Ελάχιστη αναμονή, όλοι στα μαύρα, goth metal φασούλα, ελάχιστα παιδάκια, ελάχιστα λόγια και κανένα «και στα δικά σου». Στο τέλος καφεδάκι και ψάρι ή κρεατάκι στο φούρνο και φιλοσοφικές – μηδενιστικές συζητήσεις, ό,τι καλύτερο.



Να ζήσετε!

Ν. Γ.

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v