Τι πολιτική για τις αμβλώσεις έχει η κάθε ευρωπαϊκή χώρα;

Οι εκτρώσεις είναι ένα θέμα το οποίο έχει προκαλέσει πολλά ντιμπέιτ στον δημόσιο λόγο. Πάμε να δούμε πώς τις αντιμετωπίζουν οι χώρες της ΕΕ.

Αλβανία: Μέχρι το διάστημα των 12 εβδομάδων εγκυμοσύνης (όταν η γυναίκα δηλαδή έχει μπει στον τρίτο μήνα) η γυναίκα μπορεί να υποβάλει αίτηση για άμβλωση, όταν δηλαδή θεωρεί πως η εγκυμοσύνη της προκαλεί κοινωνικά ή ψυχολογικά προβλήματα. Μετά τις 12 εβδομάδες και μέχρι τις 22, η γυναίκα μπορεί για κοινωνικούς λόγους να κάνει έκτρωση ή σε περίπτωση που η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα βιασμού ή άλλου εγκλήματος σεξουαλικής φύσεως. Σε περίπτωση που κινδυνεύει η ζωή της εγκυμονούσας ή έχει παραπληροφορηθεί σχετικά με την υγεία του εμβρύου, δεν υπάρχει χρονικό όριο.

Παρ’ όλα αυτά η συμβουλευτική πριν και μετά την έκτρωση είναι υποχρεωτική. Μετά την άμβλωση ο γιατρός είναι υποχρεωμένος να ενημερώνει τις γυναίκες σχετικά με τις διαθέσιμες μεθόδους αντισύλληψης. Όπως και στην Ελλάδα, έτσι και στην Αλβανία, υπάρχει η τακτική «φακελάκι».

Αρμενία: Η έκτρωση αποποινικοποιήθηκε το 1920, αλλά απαγορεύτηκε το 1936. Το 2002 η Βουλή επέτρεψε τις ορμονικές μεθόδους αντισύλληψης και την εθελοντική στείρωση.

Μέχρι την 63η μέρα οι γυναίκες μπορούν να κάνουν έκτρωση κατόπιν αίτησης. Έως τις 22 εβδομάδες η άμβλωση επιτρέπεται σε περίπτωση που ο σύζυγος αποβιώνει, εάν οι γυναίκα στερείται των μητρικών της δικαιωμάτων, σε περίπτωση που παίρνει διαζύγιο ή σε περίπτωση βιασμού. Από άποψη υγείας της μητέρας, σε περιπτώσεις σύφιλης, AIDS, κακοήθη όγκου, ψυχολογικής πάθησης ή χρόνιου αλκοολισμού, ισχύει το ίδιο. Σε περίπτωση που είναι κάτω των 18 ετών πρέπει να λάβουν τη συγκατάθεση από τους γονείς της.

Αυστρία: Πάμε λίγο πιο δυτικά τώρα. Στην Αυστρία η έκτρωση επιτρέπεται κατόπιν αίτησης στο πρώτο τρίμηνο εγκυμοσύνης. Στο δεύτερο τρίμηνο επιτρέπεται μόνο αν α. υπάρχει φόβος για προβλήματα ψυχικής υγείας, τα οποία όμως δεν μπορούν να βελτιωθούν με άλλα μέσα, β. φόβος για ιατρικά προβλήματα ή και για την ίδια τη ζωή της γυναίκας, ξανά όμως σε περίπτωση που δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι αντιμετώπισης, γ. σε περίπτωση εμβρυακής βλάβης και δ. εφόσον η γυναίκα είναι παιδί, κάτω των 14 ετών.

Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ομοσπονδίας Γονεϊκότητας, πιστεύεται πως στην Αυστρία δεν πραγματοποιούνται σχεδόν καθόλου εκτρώσεις.

Βέλγιο: Η έκτρωση απαγορεύεται με μικρές εξαιρέσεις. Συγκεκριμένα, μέχρι τις 12 εβδομάδες κύησης η γυναίκα μπορεί να κάνει άμβλωση στην περίπτωση που η εγκυμοσύνη προκαλεί «δυσφορία». Ωστόσο ο νόμος δεν αποσαφηνίζει τη σημασία του όρου στην παράγραφο. Όριο δε υπάρχει σε περιπτώσεις κινδύνου της υγείας της υποψήφιας μητέρας ή σε περιπτώσεις βαριάς εμβρυακής βλάβης. Εντύπωση προκαλεί ότι στον νόμο δεν αναφέρονται οι ανήλικες.

Αν και ο νόμος είναι διατυπωμένος με φιλελεύθερο τρόπο, παρ’ όλα αυτά, η συμβουλευτική από γιατρό είναι υποχρεωτική για την ενδιαφερόμενη. Θα πρέπει να ενημερωθεί από ειδικούς για τις εναλλακτικές της έκτρωσης (υιοθεσία ή συνέχεια της εγκυμοσύνης) και να περιμένει 6 ημέρες μετά την αίτησή της.

Βοσνία Ερζεγοβίνη: Με έναν γενικότερο νόμο τον Οκτώβριο του 1977, η χώρα επέτρεψε την έκτρωση
«είναι ανθρώπινο δικαίωμα να αποφασίζει κάποιος τη γέννηση ενός παιδιού». Στη Βοσνία, μέχρι τις 10 εβδομάδες κύησης, επιτρέπεται η άμβλωση κατόπιν αιτήματος, ενώ μετά τις 10 επιτρέπεται σε περιπτώσεις κινδύνου της υγείας της γυναίκας ή του εμβρύου, είτε σε περίπτωση βιασμού.

Για τις ανήλικες απαιτείται συναίνεση από τους γονείς, εκτός κι αν η κοπέλα είναι 16 ετών και εργάζεται.

Βουλγαρία: Μέχρι τη 12η εβδομάδα κύησης, ισχύει ό,τι και για τις υπόλοιπες χώρες. Από την 13η μέχρι την 20η, επιτρέπεται εφόσον η γυναίκα πάσχει από κάποια ασθένεια η οποία θα τη θέση σε κίνδυνο κατά τη διάρκεια της κύησης ή του τοκετού. Δεν υπάρχει χρονικό όριο σε περιπτώσεις εμβρυακής βλάβης ή κινδύνου της ζωής της γυναίκας. Γονική συναίνεση απαιτείται όταν η γυναίκα δεν έχει ενηλικιωθεί ή εφόσον είναι ΑΜΕΑ.

Κύπρος: Στην Κύπρο η έκτρωση επιτρέπεται υπό προϋποθέσεις. Αν η εγκυμοσύνη μπορεί να προκαλέσει φυσική ή ψυχική βλάβη στη μητέρα (ή στο παιδί που μπορεί ήδη να έχει), αυτό είναι πιο σημαντικό από το να τερματιστεί η εγκυμοσύνη. Σε άλλες περιπτώσεις επιτρέπεται η άμβλωση, όταν η εγκυμοσύνη θέτει σε σοβαρό κίνδυνο το κοινωνικό στάτους της εγκυμονούσας ή της οικογένειάς της. Το ίδιο ισχύει και σε περίπτωση που το έμβρυο είναι πιθανό να γεννηθεί με ψυχικές ή φυσικές ανωμαλίες. Ο νόμος δεν ορίζει χρονικό όριο.

Σημείωση: σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ομοσπονδίας Γονεϊκότητας στην Κύπρο πιστεύεται πως δεν πραγματοποιούνται ασφαλείς εκτρώσεις.

Τσεχία: Σε αντίθεση με τις άλλες χώρες, η Τσεχία επιτρέπει υπό προϋποθέσεις την έκτρωση μέχρι τον 12η εβδομάδα, όχι της κύησης, αλλά από την ημέρα της τελευταίας περιόδου. Παραδόξως, ισχύει το ίδιο και για περιπτώσεις βιασμού. Μετά τις 12 εβδομάδες, επιτρέπεται η άμβλωση μόνο εάν η ζωή της εγκύου είναι σε κίνδυνο ή το έμβρυο πιθανότατα δε θα ζήσει. Αν μία γυναίκα έχει κάνει έκτρωση τους τελευταίους 6 μήνες, απαγορεύεται να κάνει και δεύτερη, εκτός κι αν είναι τουλάχιστον 35 χρονών ή έχουν πέσει θύματα βιασμού.

Φαν φακτ: μόνο το καθολικό νοσοκομείο δεν κάνει αμβλώσεις, γεγονός που έχει προκαλέσει πολλά ντιμπέητ στα ΜΜΕ.

Οι γυναίκες που δεν έχουν μακροχρόνια άδεια παραμονής, απαγορεύεται να κάνουν άμβλωση.

Δανία: Μέχρι τις 12 εβδομάδες η έκτρωση είναι νόμιμη κατόπιν απλής αίτησης. Στο δεύτερο τρίμηνο, οι γυναίκες μπορούν να κάνουν έκτρωση αν υπάρχει κίνδυνος για τη ζωή τους ή την ψυχική τους υγεία, εάν η εγκυμοσύνη ο τοκετός ή η φροντίδα του παιδιού ενέχει κίνδυνο επιδείνωσης της υγείας της γυναίκας εξαιτίας μιας υπάρχουσας ή πιθανής σωματικής ή ψυχικής ασθένειας ή ως συνέπεια άλλων καταστάσεων. Επιτρέπεται επίσης σε όταν υπάρχει κίνδυνος ότι το παιδί θα επηρεαστεί από μια σοβαρή σωματική ή ψυχική διαταραχή, είτε όταν η γυναίκα είναι ανίκανη να παρέχει κατάλληλη φροντίδα σε ένα παιδί λόγω σωματικής ή πνευματικής αναπηρίας, είτε εάν η γυναίκα είναι προς το παρόν ανίκανη να δώσει την κατάλληλη φροντίδα σε ένα παιδί λόγω της νεότητας της γυναίκας ή εάν μπορεί να υποτεθεί ότι η εγκυμοσύνη, ο τοκετός ή η φροντίδα ενός παιδιού αποτελεί σοβαρό βάρος για τη γυναίκα, το οποίο διαφορετικά δεν μπορεί να αποτραπεί. Και, φυσικά, όταν η εγκυμοσύνη προέκυψε από εγκληματική ενέργεια.

Παρόλο που ο γυναικολόγος πρέπει να λάβει έντυπο συναίνεσης από τη οικογένεια της ανήλικης για να προχωρήσει στην έκτρωση, η επιτροπή που αναλαμβάνει να εξετάσει την περίπτωση των ανήλικων, μπορεί να προσπεράσει την απόφαση των γονέων. Οι εκτρώσεις για τις πολίτες είναι δωρεάν.

Εσθονία: Η έκτρωση αποποινικοποιήθηκε στη Σοβιετική Ένωση το 1995. Μέχρι τις 11 εβδομάδες κύησης η άμβλωση επιτρέπεται. Μέχρι τις 21, επιτρέπεται για λόγους υγείας της εγκύου, για λόγους λάθος πληροφόρησης σχετικά με την υγεία του εμβρύου, για τις περιπτώσεις όπου η μητέρα λόγω ασθενειών δεν μπορεί να φροντίσει το παιδί και όταν η έγκυος είναι κάτω των 15 ετών ή άνω των 45.

Παραδόξως, το μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών που καταφεύγουν σε εκτρώσεις είναι μεταξύ 20 και 34 ετών. Η έλλειψη ενημέρωσης όσον αφορά την αντισύλληψη έχει κάνει την έκτρωση τη Νο1 επιλογή των εσθονών για να «αποφύγουν» μία εγκυμοσύνη.

Φινλανδία: Εάν η συνέχιση της εγκυμοσύνης ή του τοκετού θα έθετε σε κίνδυνο τη ζωή ή την υγεία της γυναίκας λόγω ασθένειας. Εάν ο τοκετός ή η φροντίδα του παιδιού θα ήταν σημαντική επιβάρυνση. Η επιβάρυνση μπορεί να είναι κάθε είδους. Εάν μια ασθένεια, ψυχική διαταραχή ή άλλη παρόμοια αιτία, που επηρεάζει τον έναν ή και τους δύο γονείς, περιορίζει σοβαρά την ικανότητα φροντίδας του παιδιού. Εφόσον υπάρχει κίνδυνος για την ψυχική υγεία της γυναίκας. Εάν η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα βιασμού ή άλλου σεξουαλικού εγκλήματος. Εάν η γυναίκα είναι κάτω των 17 ετών ή άνω των 40 ετών. Αν η γυναίκα είχε ήδη τέσσερα παιδιά. Εφόσον υπάρχει κίνδυνος κίνδυνος δυσπλασίας. Μέχρι 24 εβδομάδες επιτρέπεται εάν αποδειχθεί μεγάλη βλάβη στο έμβρυο μέσω ιατρικών εξετάσεων.

Ο νόμος αυτός φαίνεται να «ταίριαξε» καλά στη Φινλανδία, αφού δεν υπάρχουν καθόλου παράνομες εκτρώσεις.

Γαλλία: Έως 12 εβδομάδες εφόσον η γυναίκα κρίνει ότι βρίσκεται σε «κατάσταση στενοχώριας» λόγω της εγκυμοσύνης της. Κανένα όριο: α. εάν η συνέχιση της εγκυμοσύνης αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για την υγεία της γυναίκας, β. εάν υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ότι το αναμενόμενο παιδί θα υποφέρει από μια ιδιαίτερα σοβαρή ασθένεια που αναγνωρίζεται ως ανίατη.

Παρ’ όλα αυτά, τα κρεβάτια δεν είναι ποτέ αρκετά στα νοσοκομεία που πραγματοποιούν εκτρώσεις, ενώ το καλοκαίρι οι αρκετές υπηρεσίες αμβλώσεων είναι κλειστές.

Γεωργία: Εδώ οι νόμοι είναι αρκετά πιο γενικοί. Μέχρι τις 12 εβδομάδες η έκτρωση επιτρέπεται κανονικά, ωστόσο μετά τις 12 επιτρέπεται υπό ιατρικές ή κοινωνικοοικονομικές προϋποθέσεις.

Όπως και στην Εσθονία, και στη Γεωργία οι εκτρώσεις αποτελούν τη νο1 επιλογή του οικογενειακού προγραμματισμού.

Γερμανία: Στη Γερμανία μέχρι τις 12 εβδομάδες κύησης επιτρέπεται η άμβλωση μετά από υποχρεωτική συμβουλευτική ή μετά από βιασμό. Δεν υπάρχει όριο όταν τίθεται σε κίνδυνο η σωματική ή ψυχική υγεία -ακόμη και η ψυχική υγεία που μπορεί να προκύψει από ένα προβληματικό έμβρυο.

Το κράτος της Γερμανίας, έχει προνοήσει να καλύπτει εξ ολοκλήρου όλα τα έξοδα για εγκυμοσύνης έπειτα από βιασμό.

Ελλάδα: Μέχρι τις 12 εβδομάδες επιτρέπεται κανονικά. Μέχρι τις 19 επιτρέπεται σε περίπτωση βιασμού, αποπλάνησης ανηλίκου, αιμομιξίας ή εκμετάλλευσης γυναίκας η οποία δεν μπορεί με οποιονδήποτε τρόπο να αντισταθεί. Δεν υπάρχει όριο σε περιπτώσεις που το έμβρυο έχει πρόβλημα ή κινδυνεύει η ζωή της γυναίκας.

Ουγγαρία: Έως 12 εβδομάδες κατόπιν αιτήματος, λαμβάνοντας υπόψη ειδικούς όρους, όπως: «Σοβαρή κατάσταση κρίσης», εάν ο κίνδυνος ενός μεγάλου γενετικού προβλήματος του εμβρύου είναι υψηλότερος από 10 τοις εκατό, σε περίπτωση βιασμού ή άλλου σεξουαλικού εγκλήματος., σε περίπτωση σοβαρού κινδύνου για την υγεία της γυναίκας

Έως 18 εβδομάδες: Εάν ισχύει κάποια από τις παραπάνω προϋποθέσεις και: Εάν η γυναίκα δεν έχει ή έχει περιορισμένη νομική ικανότητα - απαιτείται η συγκατάθεση του νόμιμου κηδεμόνα της, εάν η γυναίκα δεν έμαθε για την εγκυμοσύνη για λόγους πέρα από τον έλεγχό της (όπως ασθένεια, ιατρικό λάθος). Έως 20 εβδομάδες: Εάν ο κίνδυνος ενός σημαντικού γενετικού προβλήματος του εμβρύου είναι υψηλότερος από 50 τοις εκατό και έως 24 εβδομάδες σε περίπτωση καθυστερημένης διαγνωστικής διαδικασίας.

Κανένα όριο: Για να σώσει τη ζωή ή να προστατεύσει την υγεία της γυναίκας από σοβαρό μόνιμο τραυματισμό. ‘Η εάν υπάρχει ουσιαστικός κίνδυνος το παιδί να είναι σοβαρά ανάπηρο ή εάν το έμβρυο αδυνατεί για εξωμήτρια ζωή.

Ισλανδία: Επιτρέπεται η έκτρωση όσο το δυνατόν νωρίτερα, κατά προτίμηση πριν από το τέλος της 12ης εβδομάδας, αλλά το αργότερο έως τη 16η εβδομάδα.

Για ιατρικούς λόγους: α. κίνδυνος για τη ζωή της γυναίκας, β. κίνδυνος για τη σωματική υγεία της γυναίκας, γ. κίνδυνος για την ψυχική υγεία της γυναίκας, δ. λόγω βιασμού ή άλλου εγκλήματος, ε. κίνδυνος δυσπλασίας του εμβρύου

Για κοινωνικούς λόγους (πέρα από τον έλεγχο της γυναίκας):α. εάν λόγω νεότητας ή πνευματικής ανάπτυξης, η γυναίκα δεν μπορεί να φροντίσει ένα παιδί σε ικανοποιητικό επίπεδο, β. εάν μια γυναίκα έχει γεννήσει πολλά παιδιά σε σύντομα διαστήματα, γ. εάν η γυναίκα υπομείνει μια δύσκολη οικιακή κατάσταση (π.χ. πολυμελή οικογένεια ή σοβαρή κακή υγεία μέλους της οικογένειας)

Πέρα από 16 εβδομάδες: α. αδιαμφισβήτητοι ιατρικοί λόγοι β. εάν κινδυνεύει η ζωή και η υγεία της γυναίκας με συνέχιση της εγκυμοσύνης ή με τον τοκετό γ. εάν εγκυμονεί υψηλός κίνδυνος δυσπλασίας, κληρονομικών ελαττωμάτων ή βλάβης στο έμβρυο.

Ιρλανδία: αν θέλουν οι γυναίκες να κάνουν έκτρωση πρέπει να ταξιδέψουν στην Αγγλία.

Λετονία: Και στη Λετονία ο νόμος είναι γενικός. Μέχρι τις 12 εβδομάδες κύησης επιτρέπεται είτε κατόπιν αιτήματος, είτε σε περίπτωση βιασμού. Μέχρι τις 22, επιτρέπεται για ιατρικούς λόγους.

Η γονική συναίνεση απαιτείται όταν η εγκυμονούσα είναι κάτω των 16 ετών.

Λιθουανία: Έως 12 εβδομάδες: Κατόπιν αίτησης.

Έως 22 εβδομάδες: α. κίνδυνος για τη ζωή της γυναίκας, β. κίνδυνος για τη σωματική υγεία της γυναίκας, γ.κίνδυνος για την ψυχική υγεία της γυναίκας, δ. κίνδυνος δυσπλασίας του εμβρύου.

Η συναίνεση του συζύγου είναι επιθυμητή, αλλά όχι υποχρεωτική.

Βόρεια Μακεδονία: Μέχρι τις 10 εβδομάδες κύησης ο τερματισμός της επιτρέπεται κατόπιν αιτήματος. Από 10 εβδομάδες και άνω επιτρέπεται εφόσον υπάρχει: α. κίνδυνος για τη ζωή και την υγεία των γυναικών, β. κίνδυνος για τη σωματική ή ψυχική υγεία του εμβρύου, γ. λόγω εγκληματικών πράξεων όπως βιασμός, εκμετάλλευση ατόμων με ειδικές ανάγκες , παραπλάνηση ή αιμομιξία και δ. λόγω κοινωνικοοικονομικών λόγων.

Μολδαβία: Έως 12 εβδομάδες: Κατόπιν αίτησης

Έως 22 εβδομάδες: Κοινωνικοί, ιατρικοί και νομικοί λόγοι

Κοινωνικές ενδείξεις: α. γυναίκες ηλικίας κάτω των 18 ετών ή άνω των 40 ετών, β. η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα βιασμού, αιμομιξίας ή εμπορίας ανθρώπων, γ. διαζύγιο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, δ. θάνατος του συζύγου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ε. φυλάκιση ή στέρηση γονικών δικαιωμάτων ενός ή και των δύο συζύγων, στ. έγκυες γυναίκες στη διαδικασία μετανάστευσης, ζ. Έγκυες γυναίκες με πέντε ή περισσότερα παιδιά, η. έγκυες γυναίκες που φροντίζουν: ένα παιδί κάτω των 2 ετών ή για ένα ή περισσότερα μέλη της οικογένειας με 1ο βαθμό αναπηρίας, οι οποίοι έχουν ουσιαστική ανάγκη φροντίδας σύμφωνα με το πόρισμα της ιατρικής εξέτασης, η. Συνδυασμός τουλάχιστον δύο παραγόντων: έλλειψη στέγης, έλλειψη οικονομικών πόρων, κατάχρηση αλκοόλ ή ναρκωτικών, θ. παρουσία ενδοοικογενειακής βίας

Πέρα από 22 εβδομάδες: καλά καθορισμένες συγγενείς σοβαρές δυσπλασίες του εμβρύου που εμποδίζουν τη ζωή του παιδιού.

Ολλανδία: Έως δεκατρείς εβδομάδες: κατόπιν αίτησης

Μέχρι τη βιωσιμότητα του εμβρύου: εάν η έγκυος πιστοποιηθεί σε κατάσταση δυσφορίας, πρέπει να οριστεί από κοινού από τη γυναίκα και το γιατρό.

Ο νόμος διαβάζεται με διάφορους τρόπους με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν παράνομες εκτρώσεις.

Νορβηγία: Έως 12 εβδομάδες: κατόπιν αίτησης

Μετά τη 12η εβδομάδα: α. εάν η εγκυμοσύνη, ο τοκετός ή η φροντίδα του παιδιού μπορεί να οδηγήσει σε ακραία πίεση σωματικού ή ψυχικού πόνου της γυναίκας, β. εάν η εγκυμοσύνη, ο τοκετός ή η φροντίδα του παιδιού μπορεί να θέσει τη γυναίκα σε δύσκολες συνθήκες γ. εάν υπάρχει μεγάλος κίνδυνος το έμβρυο να υποφέρει από σοβαρή ασθένεια ως αποτέλεσμα του γονότυπου του ή ασθένειας δ. όταν η εγκυμοσύνη προκύπτει από βιασμό ή άλλο σεξουαλικό έγκλημα, ε. εάν η γυναίκα πάσχει από σοβαρή ψυχική ασθένεια ή έχει διανοητική αναπηρία σε σημαντικό βαθμό

Πολωνία: Η Πολωνία δεν επιτρέπει τις εκτρώσεις παρά μόνο σε περιπτώσεις όπου υπάρχει κίνδυνος για τη ζωή ή σοβαρός κίνδυνος για την υγεία της γυναίκας, κίνδυνος για σοβαρό και ανεπανόρθωτο ελάττωμα στο έμβρυο ή υπήρξε βιασμός ή άλλο σεξουαλικό έγκλημα (η εγκληματική ενέργεια πρέπει να επιβεβαιωθεί από εισαγγελέα).

Πορτογαλία: Έως 12 εβδομάδες κύησης: κατόπιν αίτησης

Κανένα όριο: εάν η άμβλωση αποτελεί το μόνο μέσο για την εξάλειψη του κινδύνου θανάτου ή σοβαρής και μη αναστρέψιμης βλάβης στο σώμα ή στη σωματική ή ψυχική υγεία της γυναίκας.

Ρουμανία: Έως 14 εβδομάδες: κατόπιν αίτησης

Πέρα από 14 εβδομάδες: α. εφόσον υπάρχει κίνδυνος για τη ζωή της γυναίκας - όταν η άμβλωση είναι απαραίτητη για να σώσει τη ζωή, την υγεία ή τη σωματική ακεραιότητα της εγκύου όταν αυτή δεν μπορεί να προστατευτεί με άλλα μέσα.

Σερβία: Έως 10 εβδομάδες: κατόπιν αιτήματος.

10-20 Εβδομάδες: στις ακόλουθες περιπτώσεις επιτρέπονται οι αμβλώσεις: βιασμός, αιμομιξία, ψυχολογικό τραύμα και κοινωνικοοικονομικοί λόγοι

Μετά τις 20 εβδομάδες: Εφόσον κινδυνεύει η ζωή ή υγεία της γυναίκας.

Στη Σερβία κάθε χρόνο πραγματοποιούνται περίπου 200.000 αμβλώσεις τον χρόνο.

Σλοβακία: Έως 12 εβδομάδες: κατόπιν αίτησης

Μετά τις 12 εβδομάδες: α. εάν κινδυνεύει η ζωή ή η υγεία της γυναίκας, β εάν κινδυνεύσει η υγιής ανάπτυξη του εμβρύου, γ. εάν η εμβρυϊκή ανάπτυξη εκδηλώνει γενετικές ανωμαλίες.

Ισπανία: Έως 14 εβδομάδες: κατόπιν αίτησης.

Έως 22 εβδομάδες: α. εάν κινδυνεύει η ζωή ή η υγεία της γυναίκας, β. εάν υπάρχουν σοβαρές ανωμαλίες στο έμβρυο.

Μετά τις 22 εβδομάδες: Εάν η εμβρυϊκή δυσπλασία θεωρείται ασυμβίβαστη με τη ζωή ή εάν το έμβρυο διαγνωστεί με εξαιρετικά ανίατη ασθένεια.

Σουηδία: Έως 18 εβδομάδες: κατόπιν αίτησης

Έως 22 εβδομάδες: Κατόπιν «Ισχυρών λόγων». Εάν είναι πιθανό ότι, λόγω ασθένειας ή σωματικού ελαττώματος εκ μέρους της γυναίκας, η εγκυμοσύνη ενέχει σοβαρό κίνδυνο για τη ζωή ή την υγεία της.

Ελβετία: Έως 12 εβδομάδες, κατόπιν αιτήματος, ωστόσο η γυναίκα πρέπει να "εκφράσει" την αγωνία της στον γιατρό.

Μετά από 12 εβδομάδες: Εάν σύμφωνα με ιατρική γνωμάτευση, η έκτρωση είναι απαραίτητη για να αποφευχθεί σοβαρός κίνδυνος για τη σωματική ακεραιότητα της γυναίκας ή για λόγους σοβαρής ψυχικής δυσφορίας (που περιλαμβάνει βιασμό, αιμομιξία, εμβρυϊκή δυσπλασία).

Οι περισσότερες εκτρώσεις πραγματοποιούνται σε ψυχοκοινωνικά περιβάλλοντα.

Ουκρανία: έως 12 εβδομάδες: κατόπιν αίτησης

Περισσότερες από 22 εβδομάδες: α. για γενετικούς λόγους, β. σε περίπτωση που κινδυνεύει η ζωή της γυναίκας, γ. σε περίπτωση βιασμού ή αιμομιξίας, εμβρυϊκής δυσλειτουργίας, ή προκειμένου να διατηρηθεί η φυσική ή ψυχική υγεία.

Κοινωνικοί λόγοι: α. υπάρχουν τρία ή περισσότερα παιδιά στην οικογένεια, β. προέκυψε διαζύγιο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή θάνατος του συζύγου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, γ. εγκυμοσύνη που προκλήθηκε από βιασμό δ. η γυναίκα ή ο σύζυγός της βρίσκονται στη φυλακή, ε. αναπηρία κάποιου παιδιού της γυναίκας και στ. ο σύζυγος είναι βαριά άρρωστος ή κάτι του προκάλεσε αναπηρία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.