Είναι τελικά απαραίτητες οι μάσκες στους εξωτερικούς χώρους;
Οι επιστήμονες στις ΗΠΑ δεν είναι πια πεπεισμένοι πως χρειαζόμαστε μάσκες πάντα και παντού.
Διχασμένη εμφανίζεται η επιστημονική κοινότητα των ΗΠΑ, όπου το κεφαλαιώδες θέμα «υποχρεωτική μάσκα» ανοίγει ξανά, καθώς το πρόγραμμα εμβολιασμών προχωρά με γρήγορους ρυθμούς. Ωστόσο, η μάσκα παραμένει υποχρεωτική και στους εξωτερικούς χώρους σε όλες σχεδόν τις πολιτείες, με ορισμένες μάλιστα, όπως το Μέιν, να την επιβάλλουν και σε ορεινά μονοπάτια και σε παραλίες.
Κάποιοι επιστήμονες, ωστόσο, τονίζουν πως οι εξωτερικοί χώροι είναι κατά πολύ ασφαλέστεροι από τους εσωτερικούς. Μετά από έναν χρόνο πανδημίας, η επιστημονική κοινότητα γνωρίζει πια πολύ περισσότερα για τον κορωνοϊό και τον τρόπο μετάδοσής τους. Πλέον είμαστε σχεδόν βέβαιοι πως η μετάδοση του ιού γίνεται από τον αέρα, και μάλιστα όχι τόσο από τα σταγονίδια που εκλύονται από τον βήχα ή το φτάρνισμα (τα οποία πέφτουν γρήγορα στο έδαφος) αλλά από τα μικροσωματίδια που παραμένουν στον αέρα για κάποιο διάστημα.
Αυτό πρακτικά σημαίνει πως «οι εσωτερικοί χώροι είναι πιο επικίνδυνοι διότι οι τοίχοι, το πάτωμα και το ταβάνι παγιδεύουν τον αέρα» όπως εξηγεί ο ειδικός στα αερολύματα, καθηγητής στο πανεπιστήμιο Colorado Boulder, Χοσέ Λουίς Χιμένες. «Οι εξωτερικοί χώροι είναι λιγότερο επικίνδυνοι διότι υπάρχει μεγαλύτερη κίνηση του αέρα και ο αέρας που εκπνέουμε πηγαίνει γρήγορα προς τα πάνω, κυρίως όταν έχει ζέστη».
Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κανένας απολύτως κίνδυνος στους εξωτερικούς χώρους. Με τον ίδιο τρόπο που μπορεί να εισπνεύσουμε τον καπνό του τσιγάρου κάποιου που βρίσκεται δίπλα μας έξω, είναι πιθανό να μολυνθούμε από covid-19 αν μείνουμε για ώρα κοντά με έναν μολυσμένο άνθρωπο, ακόμη και σε εξωτερικό χώρο, εξηγεί ο καθηγητής.
Ο κίνδυνος μόλυνσης σε εξωτερικούς χώρους, πάντως, παραμένει σημαντικά μικρότερος σε σχέση με τους εσωτερικούς. Σε έρευνα που πραγματοποίησαν Κινέζοι ερευνητές τον Οκτώβριο του 2020, μελετήθηκαν 7.324 κρούσματα κορωνοϊού, και οι χώροι στους οποίους έγινε η μετάδοσή τους, μεταξύ άλλων παραμέτρων. Από τα κρούσματα αυτά, μόνο ένα αφορούσε μόλυνση σε εξωτερικό χώρο: Ένας 27χρονος χωρικός μολύνθηκε τον Ιανουάριο του 2020 αφού συνομίλησε με μολυσμένο άτομο κοντά στην Σανγκτσιού, στην επαρχία Χενάν.
Πιο πρόσφατα η εφημερίδα Irish Times δημοσίευσε στοιχεία από τις ιρλανδικές υγειονομικές αρχές, σχετικά με το πόσα από τα 232.164 κρούσματα που είχαν καταγραφεί στη χώρα ως τις 24 Μαρτίου 2021 αφορούσαν μολύνσεις σε εξωτερικό χώρο. Το νούμερο ήταν 262, δηλαδή λιγότερο από το 0,1% του συνόλου.
Από την πλευρά του, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ Ντόναλντ Μίλτον, από τους πρώτους που ερεύνησαν την επιστήμη των αερολυμάτων, λέει πως η μάσκα είναι απαραίτητη σε εξωτερικούς χώρους όταν υπάρχει συγκεντρωμένο πλήθος που φωνάζει ή τραγουδά, και όταν δεν φυσάει. Δεν χρειάζεται, όμως, υποστηρίζει, να τη φοράμε συνέχεια. «Όταν κάνω τζόγκινγκ στη γειτονιά μου, όπου τα σπίτια απέχουν τουλάχιστον 10 μέτρα και υπάρχουν μόνο μερικοί άνθρωποι που βγάζουν βόλτα τα σκυλιά τους και παιδιά που παίζουν στους κήπους, κρατάω τη μάσκα μου στην τσέπη» εξηγεί ο ίδιος. «Δεν μπορώ να τρέξω πολλή ώρα με τη μάσκα. Αν σταματήσω για να μιλήσω σε κάποιον, την ξαναβάζω. Αν περπατώ με φίλους, επίσης, τη φοράω».
Ο Αμές Αντάλζα, ειδικός δημόσιας υγείας στο πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς, θεωρεί πως έχει φτάσει η ώρα να αλλάξουν οι συστάσεις για τη χρήση μάσκας σε εξωτερικούς χώρους και να υιοθετηθεί μια πιο ήπια προσέγγιση, πιο κοντινή στα επιστημονικά δεδομένα. Παρ’ όλο που κάποιοι ειδικοί υποστηρίζουν πως η υποχρεωτική χρήση μάσκας πάντα και παντού απλοποιεί το μήνυμα προς το κοινό, ο δρ. Αντάλζα εκτιμά πως έτσι «το μοναδικό αποτέλεσμα είναι το κοινό να έχει λιγότερη εμπιστοσύνη στις υγειονομικές αρχές».
Κάποιοι επιστήμονες, ωστόσο, τονίζουν πως οι εξωτερικοί χώροι είναι κατά πολύ ασφαλέστεροι από τους εσωτερικούς. Μετά από έναν χρόνο πανδημίας, η επιστημονική κοινότητα γνωρίζει πια πολύ περισσότερα για τον κορωνοϊό και τον τρόπο μετάδοσής τους. Πλέον είμαστε σχεδόν βέβαιοι πως η μετάδοση του ιού γίνεται από τον αέρα, και μάλιστα όχι τόσο από τα σταγονίδια που εκλύονται από τον βήχα ή το φτάρνισμα (τα οποία πέφτουν γρήγορα στο έδαφος) αλλά από τα μικροσωματίδια που παραμένουν στον αέρα για κάποιο διάστημα.
Αυτό πρακτικά σημαίνει πως «οι εσωτερικοί χώροι είναι πιο επικίνδυνοι διότι οι τοίχοι, το πάτωμα και το ταβάνι παγιδεύουν τον αέρα» όπως εξηγεί ο ειδικός στα αερολύματα, καθηγητής στο πανεπιστήμιο Colorado Boulder, Χοσέ Λουίς Χιμένες. «Οι εξωτερικοί χώροι είναι λιγότερο επικίνδυνοι διότι υπάρχει μεγαλύτερη κίνηση του αέρα και ο αέρας που εκπνέουμε πηγαίνει γρήγορα προς τα πάνω, κυρίως όταν έχει ζέστη».
Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κανένας απολύτως κίνδυνος στους εξωτερικούς χώρους. Με τον ίδιο τρόπο που μπορεί να εισπνεύσουμε τον καπνό του τσιγάρου κάποιου που βρίσκεται δίπλα μας έξω, είναι πιθανό να μολυνθούμε από covid-19 αν μείνουμε για ώρα κοντά με έναν μολυσμένο άνθρωπο, ακόμη και σε εξωτερικό χώρο, εξηγεί ο καθηγητής.
Ο κίνδυνος μόλυνσης σε εξωτερικούς χώρους, πάντως, παραμένει σημαντικά μικρότερος σε σχέση με τους εσωτερικούς. Σε έρευνα που πραγματοποίησαν Κινέζοι ερευνητές τον Οκτώβριο του 2020, μελετήθηκαν 7.324 κρούσματα κορωνοϊού, και οι χώροι στους οποίους έγινε η μετάδοσή τους, μεταξύ άλλων παραμέτρων. Από τα κρούσματα αυτά, μόνο ένα αφορούσε μόλυνση σε εξωτερικό χώρο: Ένας 27χρονος χωρικός μολύνθηκε τον Ιανουάριο του 2020 αφού συνομίλησε με μολυσμένο άτομο κοντά στην Σανγκτσιού, στην επαρχία Χενάν.
Πιο πρόσφατα η εφημερίδα Irish Times δημοσίευσε στοιχεία από τις ιρλανδικές υγειονομικές αρχές, σχετικά με το πόσα από τα 232.164 κρούσματα που είχαν καταγραφεί στη χώρα ως τις 24 Μαρτίου 2021 αφορούσαν μολύνσεις σε εξωτερικό χώρο. Το νούμερο ήταν 262, δηλαδή λιγότερο από το 0,1% του συνόλου.
Από την πλευρά του, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ Ντόναλντ Μίλτον, από τους πρώτους που ερεύνησαν την επιστήμη των αερολυμάτων, λέει πως η μάσκα είναι απαραίτητη σε εξωτερικούς χώρους όταν υπάρχει συγκεντρωμένο πλήθος που φωνάζει ή τραγουδά, και όταν δεν φυσάει. Δεν χρειάζεται, όμως, υποστηρίζει, να τη φοράμε συνέχεια. «Όταν κάνω τζόγκινγκ στη γειτονιά μου, όπου τα σπίτια απέχουν τουλάχιστον 10 μέτρα και υπάρχουν μόνο μερικοί άνθρωποι που βγάζουν βόλτα τα σκυλιά τους και παιδιά που παίζουν στους κήπους, κρατάω τη μάσκα μου στην τσέπη» εξηγεί ο ίδιος. «Δεν μπορώ να τρέξω πολλή ώρα με τη μάσκα. Αν σταματήσω για να μιλήσω σε κάποιον, την ξαναβάζω. Αν περπατώ με φίλους, επίσης, τη φοράω».
Ο Αμές Αντάλζα, ειδικός δημόσιας υγείας στο πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς, θεωρεί πως έχει φτάσει η ώρα να αλλάξουν οι συστάσεις για τη χρήση μάσκας σε εξωτερικούς χώρους και να υιοθετηθεί μια πιο ήπια προσέγγιση, πιο κοντινή στα επιστημονικά δεδομένα. Παρ’ όλο που κάποιοι ειδικοί υποστηρίζουν πως η υποχρεωτική χρήση μάσκας πάντα και παντού απλοποιεί το μήνυμα προς το κοινό, ο δρ. Αντάλζα εκτιμά πως έτσι «το μοναδικό αποτέλεσμα είναι το κοινό να έχει λιγότερη εμπιστοσύνη στις υγειονομικές αρχές».
