Ο Ίαν Φλέμινγκ, συγγραφέας των κατασκοπευτικών μυθιστορημάτων με κεντρικό ήρωα τον Τζέιμς Μποντ, έζησε μια εντυπωσιακά ασυμβίβαστη ζωή, σε έναν κόσμο γεμάτο συμβιβασμούς, όπως ακριβώς και ο ήρωάς του.
Γεννήθηκε το 1908, γιος του Βαλεντίνου Φλέμινγκ και εγγονός του πλούσιου σκωτσέζου τραπεζίτη Ρόμπερτ. Ο Ίαν Λάνκαστερ Φλέμινγκ μεγάλωσε ως μέλος μιας σπάνιας κάστας βρετανών, για τους οποίους όλες οι επιλογές είναι ανοιχτές.
Τα προνόμιά του δεν ήταν συνέπεια μόνο της περιουσίας του παππού του, καθώς μόνο τα χρήματα δεν εγγυούνται τις ανοιχτές πόρτες. Ο πατέρας του ήταν μεγάλος γαιοκτήμονας στο Oxfordshire και μέλος του Κοινοβουλίου. Όταν πέθανε στον πόλεμο, ο Ίαν ήταν μόλις 9 ετών. Ο Γουίνστον Τσώρτσιλ έγραψε τον επικήδειο στους Times.
Η μητέρα του Φλέμινγκ, Έβελιν, κληρονόμησε την τεράστια περιουσία του Βαλεντίνου, με την προυπόθεση όμως ότι δεν θα ξαναπαντρευόταν, παρά τη μικρή της ηλικία.
Το φάντασμα του Βαλεντίνου θα στοίχειωνε τη ζωή του Ίαν με πολλούς τρόπους. Ο πατέρας του θα παρέμενε πάντοτε ο νεαρός ήρωας, στον οποίο διδάσκονταν να προσεύχεται να μοιάσει όταν ήταν μικρός, ένα φορτίο που όπως αποδείχθηκε, ήταν βαρύ για τον Ίαν.
Ξεκίνησε την φοιτητική του πορεία στο Πανεπιστήμιο του Ήτον, αλλά εγκατέλειψε τις σπουδές του γρήγορα. Την ίδια τύχη είχε και στη στρατιωτική ακαδημία Σάντχερστ, εξηγώντας πολλά χρόνια μετά, ότι οι προοπτικές εκεί δεν ήταν ελκυστικές, καθώς η συνεχής μηχανοποίηση του στρατού ”δεν αφήνει περιθώριο για ήρωες και προσωπικότητες”.
Τελικά, συνέχισε τις σπουδές του στην Ευρώπη, σε μια μικρή αυστριακή πόλη όπου ουδείς γνώρισε τον ήρωα πολέμου Βαλεντίνο, ούτε τον ακαδημαϊκό Πίτερ (τον αδελφό του). Ήξεραν μόνο τον Ίαν, τον όμορφο νεαρό από το Ήτον, γνωστό για την έλλειψη ντροπής του με τις γυναίκες.
Παρά το γεγονός ότι στην Αυστρία βρήκε την ταυτότητά του, ο Ίαν δεν είχε καταλήξει ακόμη ότι θα γίνει συγγραφέας. Μετά την αποτυχία του να μπει στο διπλωματικό σώμα, ακολούθησε τα βήματα του αδελφού του και έγινε δημοσιογράφος στο Reuters.
Η καριέρα του ως δημοσιογράφος ήταν μικρή, καθώς την εγκατέλειψε για να εργαστεί ως τραπεζίτης. Η ζωή του εκτός εργασίας έμοιαζε πολύ με τις ελεύθερες ώρες του μετέπειτα ήρωά του. Η λατρεία του προς την απλή κομψότητα εντυπωσίαζε τους φίλους του ενώ περνούσε τις ώρες του με γυναίκες, παιχνίδια μπριτζ, την μεγάλη συλλογή βιβλίων του και μεγάλα πάρτι που διοργάνωνε στο σπίτι του στην Μπελγκράβια.
Έως το 1939, φαίνεται ότι ο Ίαν είχε ήδη βαρεθεί την τραπεζική. Όταν εργαζόταν στο Reuters, ο Φλέμινγκ είχε κάνει φιλίες στο Υπουργείο Εξωτερικών, τις οποίες είχε διατηρήσει. Το 1939, ο Φλέμινγκ ανέλαβε ένα ρεπορτάζ για τους Times, που τον καλούσε να επισκεφθεί τη Σοβιετική Ένωση για μια εμπορική αποστολή. Φαίνεται πως στην πραγματικότητα, ο Φλέμινγκ, όλο αυτό τον καιρό, ενεργούσε ως κατάσκοπος για το Foreign Office.
Το Μάιο του ίδιου έτους, η σχέση του Φλέμινγκ με την μυστικές υπηρεσίες επισημοποιήθηκε. Σύντομα ανέβηκε στην ιεραρχία ενώ έγινε το ”δεξί χέρι” ενός εκ των κορυφαίων βρετανών κατασκόπων, του Τζων Γκόντφρεϊ.
Στις μυστικές υπηρεσίες, ο Φλέμινγκ βρήκε τον εαυτό του. Εν καιρώ πολέμου με τους Ναζί, οργάνωσε και επέβλεψε αποστολές σε ολόκληρη την κατεχόμενη Ευρώπη.
Στις μυστικές υπηρεσίες διαπιστώθηκε και το ταλέντο του στη γραφή. Σαν βοηθός του Γκόντφρεϊ, έγραψε χιλιάδες memo και αναφορές. Το στιλ γραφής του και τα κομψά του επιχειρήματα έκαναν ευχάριστη την ανάγνωση των απόκρυφων δημοσίων εγγράφων. Εκείνη την περίοδο, ο Φλέμιγκ συνεργάστηκε και με τον αμερικανό Γουίλιαμ Ντόνοβαν για τη σύσταση και οργάνωση της OSS, προάγγελο της CIA. Για αυτή του τη δουλειά, ο Φλέμινγκ έλαβε δώρο ένα ρεβόλβερ, με γραμμένη την αφιέρωση ”Για ειδικές υπηρεσίες”.
Εκείνη την περίοδο, σε ένα ταξίδι του, ο Φλέμινγκ μαγεύτηκε από την Τζαμάικα. Εκεί δεν είχε πόλεμο, παρά μόνο υπέροχες παραλίες, ωραίες γυναίκες και εξαιρετικό ρούμι. Υποσχέθηκε στον εαυτό του ότι θα επέστρεφε, όχι σαν απλός τουρίστας. Αγόρασε γη και έφτιαξε μια μεγαλοπρεπή έπαυλη, την οποία ονόμασε ”Goldeneye”.
Στην Τζαμάικα, το 1952, ο Φλέμινγκ έγραψε το προσχέδιο της πρώτης του νουβέλας, του ”Casino Royale”, της πρώτης σε μια σειρά μυθιστορημάτων που θα άλλαζαν την ποπ λογοτεχνία για πάντα.
Τα επόμενα 12 χρόνια της ζωής του ανήκαν αποκλειστικά στη δημιουργία του χαρακτήρα James Bond, o οποίος έχει πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία, αλλά και στη γυναίκα που αποφάσισε τελικά να παντρευτεί, τη Λαίδη Ανν Ρόδερμιρ.
Όμως η ”γεμάτη” ζωή που έκανε, με υπερβολές στα ξενύχτια, αλκοόλ και τσιγάρο, τον αντάμειψαν με μια αδύναμη καρδιά. Στα τέλη της δεκαετίας του ’50 η υγεία του χειροτέρεψε. Το άγχος που τον κυριαρχούσε σε ολόκληρη τη ζωή του, σε συνδυασμό με το γάμο και την πρωτοφανή επιτυχία του Bond, του δημιούργησαν κατάθλιψη, την οποία καταπολέμησε ρίχνοντας ”λάδι στη φωτιά”. Συνέχισε να πίνει και να καπνίζει μανιωδώς, έως το θάνατό του τον Αύγουστο του 1964, στην ηλικία των 56.
Ο Ίαν Φλέμινγκ άφησε πίσω του μια κληρονομιά, ως ένας από τους μεγαλύτερους ποπ συγγραφείς του 20ου αιώνα. Η συμβολή του στην εικόνα που έχουμε για τους κατασκόπους σήμερα είναι καθοριστική.
Ο Φλέμινγκ μεταμόρφωσε τις σκοτεινές ιστορίες κατασκοπείας σε έναν δικό του, κομψό κόσμο, μέσα από την οπτική του Τζέιμς Μπόντ, του μυστικού πράκτορα 007.
Ο ίδιος ο Φλέμινγκ έλεγε ότι δημιούργησε τον Μπόντ ως έναν ”ενδιαφέροντα τύπο στον οποίο συμβαίνουν απίστευτα πράγματα”. Του έδωσε το όνομα Tζέιμς Μπόντ από έναν βρετανό συγγραφέα, επειδή θεωρούσε ότι το όνομα ήταν ανάλογα βαρετό και προσέφερε ανωνυμία.
Οι γνώσεις του Μποντ για τα καλύτερα κρασιά, σαμπάνιες, αυτοκίνητα και τσιγάρα έκαναν τον 007 ένα σύμβολο κλάσης. Από την Dom Perignon έως τα τσιγάρα Mooreland, τις Bentley και τις Aston Martin, ο Μπόντ πλασάρει μια ιδιαίτερα κομψή εικόνα. Η ευκολία στη χρήση λεπτομερειών και γνωστών ονομασιών δημιούργησε ένα νέο στιλ στην αστυνομική λογοτεχνία, καθώς ο πραγματικός κόσμος μπερδεύεται με τη φαντασία.
Η επιρροή του Φλέμινγκ συναντάται μέχρι και σήμερα, καθώς εκατοντάδες συγγραφείς, όπως ο Λεν Ντέιτον, ο Τομ Κλάνσι και ο Τζον Λε Καρέ, ταξιδεύουν στους δρόμους που πρωτοδιάβηκε.
