Ζούμε μεγάλες στιγμές...

Σκεφτείτε το. Τι μας έκανε να γελάσουμε περισσότερο; Μια Ζήνα με τα περισσότερα τύμπανα που έχουμε δει επί σκηνής; Μια τραβεστί με ένα ασημί αστέρι στο κεφάλι; Κάτι τύποι με τα απόλυτα 80s κοστούμια και ασημί μποτάκια; Δυο Ισπανίδες που έφυγαν από τη σκηνή και άφησαν την μπάντα να παίζει μόνη της; Αν μη τι άλλο, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι η Eurovision μας έχει χαρίσει μεγάλες στιγμές… γέλιου μέχρι δακρύων.

Σουηδία - Herreys - Diggiloo Diggiley (1984)
Η αποθέωση της 80s αισθητικής και των Eurovision hits με τίτλους όπως Boom Bang-a-Bang, Ding-A-Dong and La La La, η σουηδική αυτή εκδοχή –που μιλά, αν αναρωτιέστε, για ένα ζευγάρι μαγικά παπούτσια, όπως αυτά των ερμηνευτών– όχι μόνο μας έκανε να ξεκαρδιστούμε… Κέρδισε κιόλας!


Ισπανία - Azucar Moreno – Bandido (1990)
Ένα τεχνικό πρόβλημα με τον ήχο κάνει τις δύο Ισπανίδες ερμηνεύτριες να αποχωρήσουν από τη σκηνή του τελικού. Η μπάντα αμφιταλαντεύεται για λίγα λεπτά σχετικά με το τι θέση να πάρει, και τελικά συνεχίζει μόνη της. Από τις ανεκτίμητες στιγμές της διοργάνωσης.


Γιουγκοσλαβία - Baby doll – Brazil (1991)
Οι Times του Λονδίνου έγραψαν κάποια στιγμή ότι ο γιουγκοσλαβικός εμφύλιος ξεκίνησε με αφορμή αυτή την ντροπιαστική συμμετοχή στη Eurovision. Το βίντεο, για κάποιον ανεξήγητο λόγο, μας φέρνει στο νου κάποιες από τις εμμονές του Κοστουρίτσα.


Γερμανία - Guildo Horn - Guildo hat euch lieb (1998)
Ποιος είπε ότι οι Γερμανοί δεν έχουν χιούμορ;


Λιθουανία – LT United – We are the winners (2006)
Αληθινό περιστατικό: στο Κλειστό Μπάσκετ της Αθήνας, κάποιος εκνευρίζεται με τους LT United και διαμαρτύρεται μεγαλόφωνα ότι «οι κύριοι κοροϊδεύουν τον θεσμό». Λυπόμαστε μόνο για το γεγονός ότι μας έκανε να γελάσουμε περισσότερο από το ίδιο το γκρουπ –που τουλάχιστον το είχε σκοπό.


Ουκρανία - Verka Serduchka - Dancing Lasha Tumbai (2007)
Ό,τι και να πεις είναι λίγο. Απλά θεά.


Γερμανία – Lou – Let’s Get Happy (2003)
Σε κάποιο σημείο, το ρεφρέν λέει “Let’s get happy and let’s be gay”. Κι αυτό είναι το λιγότερο.


Λευκορωσία – Alexandra & Konstantin – My Galileo (2004)
Κάθε Eurovision που σέβεται τον εαυτό της πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον ένα «έθνικ» κομμάτι με έναν «βοσκό» να φυσάει ένα ανεξήγητο όργανο. Αλλά η Λευκορωσία το 2004 είχε κι αυτόν τον απλά απερίγραπτο κιθαρίστα –οπότε κερδίζει δικαιωματικά τη θέση.


Σλοβενία - Sestre - Samo ljubezen (2003)
Τρεις τραβεστί αεροσυνοδοί από τη Σλοβενία, και μία χορογραφία που μας πάει χρόνια πίσω… Μεγάλες στιγμές.


Ισπανία – Rodolfo Chikilicuatre – Baila el Chiki Chiki (2008)
Δεν είναι μόνο η περσόνα. Δεν είναι ούτε η χορογραφία. Ούτε το «Μικελγιάσον» και το «Ρομποκό» του ρεφρέν. Είναι κυρίως ότι, προς το τέλος, οι στίχοι λένε «το τραγουδά ο τίγρης πούμα με το ριγέ σακάκι του, κι ο Χουάν Κάρλος του λέει γιατί δεν το βουλώνεις;». Το ακούσαμε στο repeat, ξανά και ξανά, τόσο που κλάψαμε απ’ τα γέλια.