Eurovision: Νομίζετε πως τα έχετε δει όλα;

των Ηρώς Κουνάδη, Έλενας Μπούλια

Όσο κι αν επιμένουμε να κοροϊδεύουμε τη λαϊκίστικη ποπ κουλτούρα της, τα κιτς κοστούμια και σκηνικά και τα χιτάκια τσιχλόφουσκες, όλοι μαζευόμαστε τα βράδια των τελικών με πίτσα μπροστά από την τηλεόραση, με τους πιο έμπιστους κολλητούς μας –εκείνους που δε θα διαδώσουν την επόμενη μέρα πως πολύ γουστάραμε εκείνον τον Ουκρανό με το ασημί αστέρι στο κεφάλι που τραγουδούσε ziben, ziben, ai lou lou… Κι όλοι κατά βάθος ελπίζουμε να το σηκώσει ο Σάκης. Άσχετα αν δε θα το ομολογήσουμε ποτέ.

Και γιατί όχι, στο κάτω κάτω; Λίγος χαβαλές δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, κι η σοβαροφάνεια των Grammy ή των εκάστοτε εθνικών διαγωνισμών – φεστιβάλ τραγουδιού δε μας έκανε καλύτερους ανθρώπους. Τουλάχιστον η Eurovision δεν παίρνει τον εαυτό της στα σοβαρά, σε αντίθεση με όλες εκείνες τις διοργανώσεις που διαλαλώντας την «ποιότητα» και το «νόημα» που τόσο λείπει από τον «καιρό μας» πέφτουν στην ίδια τους την παγίδα, και μας κάνουν να γελάμε ακόμα περισσότερο.

Eurovision 2009, λοιπόν. Με ποπ αισθητική, πολύχρωμα σκηνικά, κιτς κοστούμια, και χιτάκια που θα ακούμε το καλοκαίρι στα beach bars. Ακριβώς όπως την αγαπάμε. Με φαβορί και αουτσάιντερ, με στοιχήματα να δίνουν και να παίρνουν, με δύο ημιτελικούς, τρεις ημέρες και 41 χώρες να συμμετέχουν –από τη Μεγάλη Βρετανία ως το Αζερμπαϊτζάν.
 


Οι προγνώσεις δίνουν τη νίκη παμψηφεί στη Νορβηγία και το “Fairytale” του Alexander Rybak –τα στοιχήματα, αν ενδιαφέρεστε, του δίνουν απόδοση 2,5– ενώ στη δεύτερη και την τρίτη θέση βλέπουν εμάς και την Τουρκία, με μικρή διαφορά στα στοιχήματα: 7 η απόδοση του Sakis, 8 της Hadise για το Dum Tek Tek.



18 χώρες συμμετέχουν στον πρώτο ημιτελικό, στις 12 Μαΐου, και 19 στο δεύτερο, στις 14 Μαΐου. Δέκα χώρες από κάθε ημιτελικό θα συναντήσουν στον τελικό, στις 16 Μαΐου, τις χώρες του “Big 4” –που, για την Ιστορία, ήταν οι ιδρύτριες χώρες της Eurovision, οπότε δεν περνούν ποτέ από ημιτελικό, όσο χάλια κι αν είναι, συνήθως, τα τραγούδια που στέλνουν– Γαλλία, Αγγλία, Ισπανία και Γερμανία, μαζί με την περσινή νικήτρια – διοργανώτρια Ρωσία.

Στις πρώτες θέσεις του πρώτου ημιτελικού, τα προγνωστικά τοποθετούν, πέραν των φαβορί Τουρκίας και Βοσνίας Ερζεγοβίνης, τη Σουηδία, τη Μάλτα, το Μαυροβούνιο, τη Φιλανδία, την Ισλανδία και την Αρμενία. Στα outsiders, που πάντα μπορούν να κάνουν την έκπληξη –και δίνουν και καλές αποδόσεις, για όσους ενδιαφέρεστε να στοιχηματίσετε– συγκαταλέγονται οι Ανδόρα, FYROM, Λευκορωσία και Τσεχία –81 η απόδοση των τριών πρώτων, 101 της τελευταίας που «κατεβαίνει» με τους Gipsy.cz και το Aven Romale. Εμείς, πάντως, θα το παίζαμε.



Όσον αφορά το δεύτερο ημιτελικό, τώρα, η Νορβηγία, η Ελλάδα, η Ουκρανία, το Αζερμπαϊτζάν, η Εσθονία, η Λιθουανία και η Μολδαβία φαίνονται να περνούν εύκολα, σε αντίθεση με τη Σλοβακία, την Κροατία και τη Λετονία –που και πάλι, βέβαια, δεν αποκλείεται να κάνουν την έκπληξη, σύμφωνα με τον άγραφο νόμο της Eurovision όσο χειρότερο τόσο πιο αστείο και άρα τόσο πιθανό να το ψηφίσει ο κόσμος, που σε ελάχιστες μόνο περιπτώσεις αγάπησε τις δακρύβρεχτες μπαλάντες και τα σοβαρά έντεχνα κομμάτια του διαγωνισμού. Εμείς, πάντως, θα ψηφίσουμε Ουκρανία…



Εν αναμονή των τελικών και των αποτελεσμάτων, είπαμε να θυμηθούμε τις στιγμές που μας έκαναν να γελάσουμε περισσότερο –και να περάσουμε καλύτερα– στους διαγωνισμούς παλαιότερων ετών, αλλά και να φτιάξουμε τη δική μας Eurovision… όσο πιο αστεία γίνεται. Απολαύστε (απενοχοποιημένα).

Και για να μην ξεχνιόμαστε... This is Our Night!