Τέλειες σειρές που δεν μιλάνε αγγλικά

Πέντε απίθανες σειρές σε γλώσσες που μάλλον δεν καταλαβαίνεις (κλέφτες θα γίνουν οι υποτιτλιστές;) έχουν πράγματα να σου πουν.
Τέλειες σειρές που δεν μιλάνε αγγλικά
Innocent

Masum είναι ο ορίτζιναλ τίτλος, αλλά αυτό δεν είναι το τούρκικο σήριαλ που έχεις συνηθίσει. Είναι ένα συγκλονιστικό ψυχολογικό θρίλερ με εκπληκτικές ερμηνείες (ένας από τους πρωταγωνιστές θεωρείται από τους καλύτερους ηθοποιούς του θεάτρου της Τουρκίας αυτή τη στιγμή) και μια ιστορία γεμάτη ανατροπές: Ξεκινά σαν αστυνομικό, με την έρευνα ενός φόνου, και καταλήγει σαν κοινωνικό σχόλιο του τι ζημιά έχει κάνει σε κοινωνίες σαν τη δική μας και της γείτονος το ταμπού του ψυχολόγου. Χωρίς να σε σποϊλεριάσουμε, θα πούμε μόνο ότι το «αθώος» του τίτλου έχει να κάνει με αυτό.



When Heroes Fly

Από το Ισραήλ με αγάπη έρχεται μια σειρά δέκα 45λεπτων επεισοδίων, που κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Σειράς στο Φεστιβάλ των Καννών. Τέσσερις πρώην φίλοι ψυχολογικά τραυματισμένοι από τον πόλεμο του Λιβάνου, ταξιδεύουν στη Λατινική Αμερική για να βρουν τη σύντροφο ενός από αυτούς, την οποία θεωρούσαν από χρόνια νεκρή. Σεναριακές ανατροπές, απανωτά φλας μπακ και χαρακτήρες που εξελίσσονται αξιοθαύμαστα είναι τα δυνατά χαρτιά της –προς το τέλος, έχει και αρκετή δράση.



If I Hadn't Met You

Θα μοιάζει με το Back to the Future, αλλά δεν θα είναι, και θα μιλάει μια γλώσσα που μοιάζει με ισπανικά, αλλά δεν είναι. Το καταλανικό If I Hadn't Met You (Si no t'hagués conegut, αν προτιμάς τον ορίτζιναλ τίτλο) αφηγείται σε δέκα ωριαία επεισόδια την ιστορία του Έντουαρντ, που χάνει γυναίκα και οικογένεια σε ένα τραγικό ατύχημα, και ταξιδεύει… όχι πίσω στον χρόνο, αλλά σε παράλληλα σύμπαντα για να βρει τις εναλλακτικές της ιστορίας τους. Και ναι, είναι τόσο διασκεδαστικό όσο ακούγεται.



1983

Έχεις ακουστά το (λογοτεχνικό κυρίως) είδος που λέγεται εναλλακτική ιστορία; Είναι ένα είδος ας πούμε ιστορικών μυθιστορημάτων, που εκτυλίσσονται στο σύμπαν το οποίο θα υπήρχε αν η Ιστορία είχε εξελιχθεί αλλιώς –αν οι Ναζί είχαν κερδίσει τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, για παράδειγμα. Στο πολωνικό 1983, βρισκόμαστε μεν περίπου στο σήμερα (στο 2003, για την ακρίβεια) αλλά η Σοβιετική Ένωση και το Σιδηρούν της Παραπέτασμα εξακολουθούν να υπάρχουν. Στην ακόμα κομμουνιστική Πολωνία, λοιπόν, ένας από τους πλέον συμπαθητικούς ντετέκτιβ της αστυνομίας που έχεις δει σε φιλμ νουάρ αποκαλύπτει, μαζί με έναν φοιτητή, μια πολιτική συνωμοσία που ξεκινά από πολύ ψηλά. Οι ερμηνείες είναι απολαυστικές, και το σενάριο ιδιοφυές −μέχρι το τελευταίο επεισόδιο τίποτα δεν είναι όπως νομίζεις ότι είναι.



Deep

Αυτό που λες «η χαρά της ζωής» το γαλλικό En Immersion δεν είναι. Για την ακρίβεια, είναι ακριβώς το αντίθετο: Σκοτεινό και δύσκολο, αφηγείται την ιστορία ενός αστυνομικού επιθεωρητή αντιμέτωπου αφενός με μια θανατηφόρα ασθένεια που του προκαλεί παραισθήσεις και αφετέρου με το δίκτυο ενός εμπόρου ναρκωτικών στους δρόμους του Παρισιού που προσπαθεί να ξεσκεπάσει. Είναι, όμως, το άτιμο πανέμορφο: Ασπρόμαυρο και απολύτως κινηματογραφικό, απλωμένο σε τρία μόνο 45λεπτα επεισόδια που διεκδικούν βραβείο κινηματογράφησης.

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v