Αντιδράσεις προκαλεί το γεγονός ότι ο Σάκης Ρουβάς θα ερμηνεύσει το Άξιον Εστί του Θεοδωράκη σε συναυλία στη Νέα Σμύρνη. Τι απαντά ο συνθέτης.
Παλαιότερο των 360 ημερών
Ο Σάκης Ρουβάς, λίγους μήνες μετά τη βράβευσή του για την ερμηνεία του ως Διόνυσος στις Βάκχες, προκαλεί ξανά συζητήσεις στους καλλιτεχνικούς κύκλους της χώρας. Αφορμή η συναυλία στην οποία θα συμμετέχει στις 2 Μαΐου προς τιμή του Μίκη Θεοδωράκη, στην οποία θα ερμηνεύσει το έργο Άξιον Εστί.
Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί στην πλατεία της Νέας Σμύρνης, ενώ όπως δήλωσε ο ίδιος «Η συμμετοχή μου στο μουσικό αφιέρωμα για τα 90 χρόνια του Μίκη Θεοδωράκη, του σημαντικότατου Έλληνα συνθέτη είναι μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή για μένα. Η ερμηνεία του “Άξιον Εστί”είναι ένας σταθμός για τη μουσική μου πορεία, μια μουσική πρόκληση που με συνεπαίρνει και με εξελίσσει».
Όπως θα περίμενε κανείς, οι αντιδράσεις για τη συναυλία δεν άργησαν να έρθουν. Ήταν μάλιστα τόσο έντονες, που προκάλεσαν την αντίδραση του συνθέτη. Ο Μίκης Θεοδωράκης ανέφερε μεταξύ άλλων: «Πιστεύω ότι το έργο από τη στιγμή που θα δημιουργηθεί, ξεφεύγει ακόμα και από τον ίδιο τον δημιουργό, που δεν έχει δικαίωμα να κρίνει δικτατορικά ποιος είναι ‘άξιος’ να το ερμηνεύσει και ποιος όχι. Μόνος κριτής είναι το κοινό και ο χρόνος».
Ο ίδιος τόνισε ότι δεν ήταν δική του απόφαση η επιλογή του Σάκη Ρουβά για την ερμηνεία, ενώ κατέληξε λέγοντας: «Η Μουσική μου και φυσικά και το «Άξιον Εστί» γνώρισε κατά καιρούς απαγορεύσεις από πολλές και διαφορετικές πλευρές. Χούντες, κόμματα, πολιτικές νεολαίες, εφημερίδες, τηλεοράσεις… Ποια ήταν η αντίδραση των «φίλων της μουσικής μου» σε όλες αυτές τις περιπτώσεις; Απολύτως καμμία! Ούτε ένας Έλληνας δεν θεώρησε χρέος του να υπερασπίσει το έργο μου σε όλες αυτές τις απαγορεύσεις και αποκλεισμούς!
» Σε ό,τι με αφορά, τι θέλετε να σκεφτώ, όταν βλέπω το έργο μου (που το θεωρούν υποτίθεται ποιοτικό) να μην υπάρχει στη χώρα μου; Και πώς να υπάρχει όταν βρίσκεται επί δεκαετίες ολόκληρες αντιμέτωπο με καταστάσεις σαν αυτές που ανέφερα πιο πάνω, με την ανοχή (στην καλύτερη περίπτωση) και τη σιωπή του θεωρούμενου προοδευτικού χώρου, δηλαδή τουλάχιστον του 60% του λαού μας;»