Tips επιβίωσης για την επιστροφή στο πατρικό

του Γιώργου Κόκουβα

Τόσα χρόνια αψιμαχίας για την συνήθεια της ελληνικής οικογένειας να κρατά τα παιδιά της στο πατρικό σπίτι μέχρι τα 30, σε σχέση με τους πιο ανεξάρτητους Ευρωπαίους που τα «ξεπροβοδίζουν» από την εφηβεία, αποδείχθηκαν χαμένη υπόθεση. Τα παγκόσμια οικονομικά δεδομένα νομιμοποίησαν πλήρως την επιστροφή στην «αγκαλιά» των γονιών, όχι μόνο για τους Έλληνες, αλλά και για όλους όσους βλέπουν πως η ανεξαρτησία πηγαίνει πακέτο με τα αβάσταχτα για αυτές τις συγκυρίες έξοδα. 

Κάπως έτσι, βρισκόμαστε στο σημείο που τα ποσοστά των νέων, οι οποίοι είτε μόλις έχουν τελειώσει τις σπουδές τους, είτε έχουν μόλις δει την πόρτα του ταμείου ανεργίας, είτε απλώς δεν θέλουν να ξοδεύουν όλο το εισόδημά τους στα έξοδα ενός δικού τους σπιτιού, αυξάνονται αισθητά. Και χιλιάδες γονείς βλέπουν τα από καιρό άδεια εφηβικά δωμάτια του πατρικού να προσαρμόζονται για να φιλοξενήσουν εκ νέου τα «άσωτα» παιδιά τους. 

Τα τελευταία, όμως, δεν είναι πάντα τόσο χαρούμενα στην ιδέα της επιστροφής τους στα παλιά λημέρια, κυρίως επειδή φοβούνται πως μια τέτοια κίνηση μπορεί να θεωρηθεί πισωγύρισμα ή και ντροπιαστική αποδοχή της αποτυχίας να τα καταφέρουν μόνοι τους. Επειδή όμως κάθε άλλο παρά ντροπή είναι να καταφεύγεις στους δικούς σου ανθρώπους όταν χρειάζεσαι βοήθεια, ακολουθούν συμβουλές για μια «ομαλή μετάβαση» πίσω στο πατρικό.

*Επικεντρώστε στα πλεονεκτήματα της επιστροφής και όχι στα μειονεκτήματα. Μην σκέφτεστε για παράδειγμα πως η επιστροφή σας αποτελεί αποτυχία ή πως η ανεξαρτησία σας δέχθηκε καίριο πλήγμα, αλλά πως το γνώριμο σκηνικό του σπιτιού όπου μεγαλώσατε θα σας προσφέρει ασφάλεια και οικονομική στήριξη για όσο χρειαστεί.

*Αρπάξτε την ευκαιρία για να ξανασταθείτε στα πόδια σας από οικονομικής άποψης. Σκεφτείτε ότι τα χρήματα που ξοδεύατε προηγουμένως για ενοίκιο, κοινόχρηστα, λογαριασμούς, φαγητό, internet κλπ μένουν πλέον στην τσέπη σας γα να τα αξιοποιήσετε. 

Σκεφτείτε, άλλωστε, ότι τα έξοδα πλέον μοιράζονται. Οι αρετές της οικογενειακής εξοικονόμησης μπορούν να προσφέρουν άλλη μία ασπίδα στο πορτοφόλι και στην αυτοπεποίθησή σας, καθώς όλα τα έξοδα υπόκεινται σε συμφέρουσα διαίρεση: Όταν μένατε μόνοι, φτιάχνατε φαγητό, μεγάλο μέρος του οποίου πήγαινε χαμένο (πόσο μπορεί να φάει ένα στομάχι;). Τώρα όμως, το φαγητό, οι λογαριασμοί, τα κοινόχρηστα κ.ο.κ. μοιράζονται, και επομένως δεν επιβαρύνετε τους γονείς σας όσο νομίζετε.

*Συζητήστε με τους δικούς σας για να θέσετε τους όρους της συγκατοίκησης. Είναι καλύτερο να γίνει μια σαφής συζήτηση για την επιστροφή σας, τους λόγους για τους οποίους αυτή γίνεται και τα σχέδιά σας – για πόσο σκοπεύετε να μείνετε, τι ψάχνετε για τα επόμενα βήματα της ζωής σας. Επίσης, συζητήστε εξ αρχής για τα θέματα που σας ανησυχούν: Πώς θα ρυθμίσετε την προσωπική σας ζωή, αν θα μπορείτε να συμπεριφέρεστε εσείς και οι φίλοι σας ή ο/η σύντροφός σας όπως συνηθίζατε κ.ο.κ. 

*Μην ξεχνάτε πως και οι ίδιοι οι γονείς σας έχουν συνηθίσει να ζουν μόνοι τους. Η επιστροφή σας στο πατρικό δεν αποτελεί αλλαγή μόνο για εσάς αλλά και για εκείνους, επομένως είναι καλό να σέβεστε την ανάγκη τους για προσωπικό χώρο, γιατί οι ίδιοι συνήθως έχουν πολύ μεγάλη αδυναμία στα παιδιά τους για να τους το πουν.

*Συνεισφέρετε στις υποχρεώσεις του σπιτιού. Αν εξακολουθείτε να έχετε έσοδα, συμβάλλετε στην πληρωμή του ενοικίου ή των λογαριασμών και των λοιπών εξόδων του σπιτιού. Με αυτό τον τρόπο, δηλώνετε στους γονείς σας πως δεν είστε εκείνοι οι ανεύθυνοι τύποι που γύρισαν για να… καλοπεράσουν με έξοδα άλλων, ενώ δίνετε μια ισχυρή ένεση αυτοπεποίθησης στον εαυτό σας, καθώς θα αισθάνεστε πως δεν παρασιτείτε εις βάρος της οικογένειας, αλλά έχετε επιστρέψει ως ισότιμο μέλος που συμβάλλει στο «ταμείο» όσο και οι υπόλοιποι «συγκάτοικοι».

*Ακόμη κι αν δεν έχετε εισόδημα ώστε να συνεισφέρετε σύμφωνα με τις επιταγές του παραπάνω βήματος, μπορείτε να δείξετε την διάθεσή σας για προσαρμογή και συμβολή, αναλαμβάνοντας υποχρεώσεις του σπιτιού, κάνοντας κάποιες δουλειές καθαριότητας ή τα ψώνια της εβδομάδας. 

*Βάλτε στο πίσω μέρος του μυαλού σας (και των δικών σας) ένα σχέδιο «εξόδου». Καταστρώστε ένα χρονικό πλάνο ώστε να ικανοποιήσετε εκείνες τις συνθήκες που θα σας επιτρέψουν να ανακτήσετε την οικονομική ανεξαρτησία σας, και παράλληλα την δυνατότητα να στήσετε το δικό σας σπίτι. 

*Μάθετε από το παράδειγμα των δικών σας και από τα λάθη σας. Παρακολουθήστε τις οικονομικές πρακτικές του νέου οργανωμένου νοικοκυριού σας και διαπιστώστε τα λάθη που κάνατε εσείς προηγουμένως, ώστε να έρθετε σε αυτή τη θέση. Σίγουρα, μερικές καλές (οικονομικές) συνήθειες δεν βλάπτουν ως ενέχυρο για το ανεξάρτητο μέλλον σας. 

*Δεν χρειάζεται να νιώθετε ντροπή για την επιστροφή στους γονείς. Δεν είστε (οι) μόνοι. Σκεφτείτε ότι πλέον ανήκετε στην πλειοψηφία των νέων που αναγκάζονται να το κάνουν – το λένε άλλωστε και οι αριθμοί: Διαβάστε εδώ την σχετική έρευνα του Time.com που πιστοποιεί την αύξηση των σχετικών ποσοστών.

*Απολαύστε τα θετικά της υπόθεσης. Αν αναρωτιέστε ποια είναι αυτά, η μυρωδιά του σπιτικού φαγητού της μαμάς που έρχεται από την κατσαρόλα στην κουζίνα σίγουρα είναι μια καλή αρχή για να πειστείτε πως ο νόστος και η νοστιμιά έχουν στενή συγγένεια.

*Ψάξτε εντατικά για δουλειά. Σε περίπτωση που είστε άνεργοι, και με δεδομένη την άνεση και την ασφάλεια που σας προσφέρει το πατρικό σας σπίτι, μπορείτε να επιδοθείτε ανενόχλητοι σε αναζήτηση εργασίας. Οπλίστε το βιογραφικό σας και βομβαρδίστε προς κάθε κατεύθυνση. 

*Μην συνηθίζετε στην κακώς νοούμενη ασφάλεια. Πρόκειται για αίσθημα που μπορεί να οδηγήσει στην παραμέληση όλων των παραπάνω βημάτων: Οι μαραθώνιοι ύπνου των πρώτων ημερών μπορούν να πάρουν παράταση μηνών, η παρακολούθηση τηλεόρασης και το «κάψιμο» στο Facebook μπορεί να γίνει η αιτία για να αναβάλλετε την αναζήτηση δουλειάς και η «προσωρινή» διαμονή σας στους γονείς μπορεί να αποδείξει για άλλη μια φορά πως «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού». 

*Μην αγχώνεστε για την προσωπική σας ζωή. Μπορεί η ιδέα της επιστροφής στο σπίτι όπου πλέον έχετε να «δίνετε λογαριασμό» και δεν μπορείτε να δέχεστε μεταμεσονύκτιες επισκέψεις ή να διοργανώνετε καθημερινά βραδιές για videogames να σας φαίνεται σαν το τέλος του κόσμου, αλλά η αλήθεια είναι πως τελικά, όλα είναι μια ιδέα – και θέμα συνήθειας επίσης. Αν έχετε σχέση, σίγουρα θα βρείτε έναν τρόπο να προσαρμοστείτε στα νέα δεδομένα – ίσως ο/η σύντροφός σας μένει μόνος/η και επομένως διατηρείτε ανέγγιχτη την ιδιωτικότητά σας, ενώ σε αντίθετη περίπτωση, υπάρχει αμοιβαία κατανόηση για την κατάστασή σας, κάτι που μπορεί να σας δέσει περισσότερο.