Τι είναι τελοσπάντων αυτή η τάση των hipsters; Πώς θα τους ξεχωρίσετε και γιατί φοράνε τα γυαλιά και την ζακέτα της γιαγιάς; Αξίζουν τον θαυμασμό ή την απέχθειά μας; Και τελικά, προς τι όλη αυτή η… hipστερία;
Παλαιότερο των 360 ημερών
του Γιώργου Κόκουβα
Κάποτε οι hippies έβαζαν τα ριχτά και τα λουλουδάτα τους και άραζαν στα βράχια. Ύστερα τα λουλούδια μαράθηκαν και τα μακριά μαλλιά κοπήκαν όσο χρειαζόταν για να μπορέσουν να αναδειχθούν σε μυτερά τριχωτά γλυπτά με ροζ χρώμα που συνοδεύονταν απαραιτήτως από τις νότες των Sex Pistols και τα σταυροκοπήματα των μανάδων.
Μετά τα «φρικιά» της punk, ήρθε η εσωστρέφεια του grunge και το ατημέλητο «αλήτικο» look αλά Cobain που έθρεψε την γενιά των ‘90s. Η hip hop ανέβηκε προς τα τέλη του περασμένου αιώνα και τα baggy παντελόνια και τα αφρικανικά τατουάζ στηλίτευαν την άτιμη κοινωνία λευκών και μαύρων, μέχρι που όλοι οι rappers έκαναν ντουέτα με την Madonna και τον Justin Bieber και η επανάσταση έκανε διάλειμμα για Starbucks frapuccino.
Την ίδια περίοδο, οι ίδιοι που κάποτε έσκιαζαν τους γονείς τους με το φουξ μαλλί, είδαν έντρομοι τα δικά τους παιδιά να κρύβουν το εφηβικό τους πρόσωπο πίσω από θεόρατες φράντζες και να βάφουν τα νύχια μαύρα, κλαίγοντας την μοίρα τους και τα VANS παπούτσια τους οπουδήποτε υπήρχαν δημόσια σκαλιά για να ξεροσταλιάσουν οι emo.
Και μετά από πολλές υποκουλτούρες, η μπίλια καταστάλαξε στην τελευταία λέξη που μαστίζει την πενταετία: Περάσαμε στην εποχή των hipsters.
Hipster να ένα Apple
…ή αλλιώς ξεκινάμε με τα βασικά: Ποια είναι η υποκουλτούρα των hipsters; «Πάρε το πουλόβερ της γιαγιάς σου, τα rayban του Bob Dylan, ένα σορτσάκι τζιν, σταράκια και ένα κουτάκι άθλιας μπύρας και μπαμ: Hipster», περιέγραφε ένα άρθρο του Time το 2009. Υπάρχει όμως και πιο «επίσημος» ορισμός. Πρόκειται για μια υποκουλτούρα των νέων της αστικής μεσαίας τάξης με μουσικό ενδιαφέρον κυρίως στην εναλλακτική ροκ, τις indie ταινίες και την τέχνη. Έχει περιγραφεί ως ένα κράμα στιλ, γούστων και συμπεριφορών, που «φετιχοποιεί τα αυθεντικά στοιχεία κάθε παλιότερης υποκουλτούρας και τα αναμασά επιτηδευμένα χωρίς αυθεντικότητα», με ρίζες που χάνονται στα ‘40s.
Καταλάβατε; Επειδή είναι πιθανό να έχετε μερικά κενά, περνάμε στον πιο εύπεπτο ορισμό του HipsterHandbook: «Hipster είναι αυτός που έχει γούστα, κοινωνικές στάσεις και απόψεις που θεωρούνται cool από τους cool. (Σημείωση: η χρήση του όρου cool δεν συνίσταται πλέον. Ένας hipster θα το έλεγε “deck”). Ο Hipster περπατά στην καθημερινότητα ανάμεσα στις μάζες, αλλά δεν είναι μέρος τους και υποβιβάζει σε κιτς ό,τι αγαπούν οι mainstream τύποι. Ένας hipster έχει ιδανικά λιγότερο από 2% σωματικού λίπους».
Οι κοινωνικοί αναλυτές Arsel και Thomson υποστηρίζουν πως πρόκειται για έναν πολιτισμικό μύθο, μια στερεοτυπική κατηγοριοποίηση που αφορά το marketing. Δεν έχουν δηλαδή συγκεκριμένες συμπεριφορές επειδή είναι hipsters, αλλά ονομάστηκαν hipsters γιατί έχουν συγκεκριμένες συμπεριφορές.