Δραματική επιτάχυνση στο λιώσιμο των θαλάσσιων πάγων δειχνουν τα νέα στοιχεία, προκαλώντας εκ νέου ανησυχία στους επιστήμονες. Οι πάγοι που επιπλέουν στους ωκεανούς του πλανήτη βρίσκονται σε «συνεχή υποχώρηση», παρουσιάζοντας αστάθεια, η οποία θα αυξήσει εμφανώς την στάθμη της επιφάνειας της θάλασσας, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Geophysical Research Letters την Τετάρτη.
Οι πάγοι που πλέουν στους ωκεανούς είχαν αρχίσει να εξαφανίζονται σε σταθερό ρυθμό τα τελευταία δέκα χρόνια, όπως φαίνεται αν συγκριθούν τα νούμερα από τις πρώτες μετρήσεις στις περιοχές αυτές με τα σημερινά. «Το ποσοστό μείωσης είναι πολύ μεγάλο», είπε ο καθηγητής Andrew Shepherd, του Πανεπιστημίου του Leeds, επικεφαλής συγγραφέας του δημοσιεύματος, ο οποίος υπολόγισε ότι η καθαρή απώλεια πάγων που επιπλέουν και που βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας τα τελευταία δέκα χρόνια φτάνει τα 7.420 κυβικά χιλιόμετρα.
Η απώλεια αυτή είναι μεγαλύτερη από αυτήν του πάγου που βρίσκεται στην στεριά μεταξύ της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής την ίδια περίοδο, κάνοντας εμφανείς τις επιπτώσεις της αύξησης της θερμοκρασίας στους ωκεανούς.
Το νερό από το λιώσιμο των πάγων υποχωρεί και πλημμυρίζει πάλι από το καλοκαίρι μέχρι τον χειμώνα. Οι υπολογισμοί, όμως, της έρευνας έχουν να κάνουν με την συνολική υποχώρηση των πάγων την τελευταία δεκαετία. O Shepherd εξήγησε πως «παρατηρούμε έναν συνεχή ρυθμό υποχώρησης ετησίως. Πρόκειται για μία ταχεία διαδικασία που δεν αποκλείεται να αυξηθεί μέσα στον επόμενο αιώνα».
Ο Βόρειος Πόλος χωρίς πάγους μέχρι το 2050;
Η έρευνα δεν έριξε νέο φως ως προς το πόσο γρήγορα θα εξαφανιστούν οι πάγοι από τον Βόρειο Πόλο. Απάντηση σε αυτό έχουν δώσει καιρό τώρα ειδικοί επιστήμονες, οι οποίοι λένε ότι μπορεί να γίνει μέχρι το 2050, ίσως και νωρίτερα.
Το λιώσιμο των θαλάσσιων και υποθαλάσσιων πάγων αυξάνει λίγο παραπάνω την στάθμη του νερού, καθώς ολόκληρη η μάζα τους βρίσκεται ήδη στο νερό. Αντίθετα, ο πάγος που βρίσκεται στην επιφάνεια της στεριάς και λιώνει, θα προσθέσει στην επιφάνεια της θάλασσας μόνο το ανάλογο του συνολικού του βάρους.
Αν έλιωναν ξαφνικά όλοι οι θαλάσσιοι πάγοι του κόσμου, θα προστίθενταν περίπου τέσσερα εκατοστά στην στάθμη της επιφάνειας της θάλασσας. Αυτό, όμως, θα είχε μεγαλύτερη επίπτωση στους πάγους που βρίσκονται στην στεριά, οι οποίοι θα «ξεμπλοκάρονταν» και θα έτσι θα γλιστρούσαν πιο γρήγορα στην θάλασσα. Επειδή, μάλιστα, το «ανοιχτό» νερό αντανακλά λιγότερο το φως του ήλιου απ’όσο ο πάγος, θα ανέβαινε και η θερμοκρασία στην ευρύτερη περιοχή.
Αν έλιωναν ξαφνικά όλοι οι πάγοι στους δύο πόλους, η στάθμη της θάλασσας θα αυξανόταν κατά 70 μέτρα, όπως υπολογίζουν οι επιστήμονες. «Προχωράμε σε μία εποχή που οι θαλάσσιοι και υποθαλάσσιοι πάγοι διαβρώνονται λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας», τόνισε ο Shepherd.
Οι θαλάσσιοι πάγοι προσθέτουν πολύ λίγο στην στάθμη της θάλασσας, επειδή δεν εκχέουν, με το λιώσιμό τους, περισσότερο νερό στην θάλασσα. Ωστόσο, και αυτό το λίγο που προσθέτουν είναι σημαντικό, καθώς ο πάγος δεν περιέχει αλάτι, οπότε καθώς, όπως λιώνει, αραιώνει τους ωκεανούς, κάνει την θάλασσα να διαστέλλεται σε όγκο. Το λιώσιμο των θαλάσσιων πάγων την τελευταία δεκαετία αύξησε, κατ’αυτόν τον τρόπο, τον όγκο της θάλασσας έως και 193 κυβικά χιλιόμετρα, σύμφωνα με τον Shepherd. Αυτόματα αυξήθηκε και η στάθμη της θάλασσας κατά τι λιγότερο από ένα χιλιοστό.
Ε.Μ.
Πηγή: Reuters.com