Γάμος low budget: Γίνεται;

της Ηρώς Κουνάδη

«Μια φορά παντρεύομαι, από τον γάμο θα κόψω;», σαν να ακούμε ήδη τον αντίλογο. Σε μια εποχή που πλέον μοιάζει μακρινή, αλλά δεν είναι τόσο, οι λογαριασμοί των γάμων ανέρχονταν σε μερικά εκατομμύρια δραχμές, και κανείς δεν έδειχνε να δυσανασχετεί –είτε γιατί «μια φορά γίνονται αυτά, θα τα κάνουμε όπως πρέπει» είτε γιατί «τα λεφτά είναι για να τρώγονται». Και τελικά, οι περισσότεροι νεόνυμφοι –ή για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, οι περισσότερες οικογένειες νεόνυμφων– κατέληγαν με μερικά εκατομμύρια λιγότερα στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς, να (μη) διασκεδάζουν σε ένα τραπέζι που την επόμενη χρονιά θυμόταν μόνο η θεία Ευλαμπία, η οποία είχε «χρόνια να σύρει τον χορό». Για να μη μιλήσουμε για το πόσες στατιστικές πιθανότητες έχουμε οι περισσότεροι εξ ημών να παντρευτούμε μόνο μία φορά, και ακουστούμε κυνικοί.

Από την άλλη, βέβαια, ακόμα και σε περιόδους αυστηρής οικονομίας, το τι κόβει και από πού ο καθένας είναι μια σύνθετη εξίσωση που δεν χωρά ανάμεσα στις γραμμές δημοσιευμάτων που ξεκινούν με τον τίτλο «[εισάγετε εδώ λέξη] low budget». Και είναι ειδικά σε τέτοιες περιόδους αυστηρής οικονομίας που γίνεται εμφανές τι είναι για τον καθένα «ιερό»: είναι αυτό για το οποίο θα κόψεις από όλα τα άλλα –είτε λέγεται εβδομαδιαίες έξοδοι, είτε ταξίδια, είτε ρούχα, είτε καλό φαγητό, είτε γάμος.

Αν, λοιπόν, είστε αποφασισμένοι άμα χρειαστεί να τρώτε σκέτο ψωμί τους επόμενους μήνες, προκειμένου να κάνετε έναν γάμο όσο μεγαλοπρεπή τον φανταζόσασταν την εποχή που το χρηματιστήριο χτυπούσε συνεχόμενα limit up, έχετε τις ευχές μας μαζί με την άδεια να μην διαβάσετε τις γραμμές που ακολουθούν. Οι υπόλοιποι, κρατήστε σημειώσεις:

- Έχετε αναρωτηθεί ποτέ κατά πόσο είναι τυχαίο το γεγονός ότι αποκαλούμε την συνάθροιση των παρευρισκομένων μετά την εκκλησία σε ένα μέρος με σκοπό να χορέψουν «τραπέζι» και όχι «πάρτι»; Και κατά πόσο είναι τυχαίο το γεγονός ότι σε αυτό το μη-πάρτι, ελάχιστοι (αν κάποιοι) καλεσμένοι όντως διασκεδάζουν; Κάντε την χάρη στον εαυτό σας και στην σχέση την οποία αποφασίζετε να επισημοποιήσετε, και οργανώστε ένα πραγματικό πάρτι. Δεν παντρεύεστε για να δοκιμάσει ο θείος Μπάμπης το x catering, ούτε για να απολαύσετε τις φιγούρες των φίλων των γονιών σας στον Καλαματιανό.

- Κλείστε, για μετά την εκκλησία ή μετά το Δημαρχείο, έναν χώρο στον οποίο απλά να μπορείτε να χορέψετε –αυτό μπορεί να είναι από ένα «παραδοσιακό» κτήμα, μέχρι η αυλή ενός πολιτιστικού κέντρου, η αυλή του κολλητού που μένει σε μονοκατοικία, ένα μεγάλο μπαρ, ή μια βουνοπλαγιά, σε περίπτωση που παντρεύεστε στην εξοχή. Θα χρειαστεί απλώς να προμηθευτείτε τα ποτά, ίσως και κάποιο finger food αν επιμένετε να έχετε φαγητό, και το όφελος θα είναι διπλό: θα περάσετε όντως καλά, και θα εξοικονομήσετε μερικές χιλιάδες ευρώ.

- Αν δεν το επιβάλλουν οι θρησκευτικές πεποιθήσεις και των δύο, κλείστε τα αυτιά στις σειρήνες μαμάδων, γιαγιάδων και νονών για το «τι θα πει ο κόσμος» και παντρευτείτε σε δημαρχείο. Γλιτώνετε και σε αυτήν την περίπτωση μερικές εκατοντάδες (ή και χιλιάδες, αναλόγως τον διάκοσμο της εκκλησίας που θα οραματίζονταν οι κουμπάροι) ευρώ και ατελείωτες ώρες προβών για ένα φόρεμα που δεν θα ξαναφορούσατε ποτέ (ναι, για το νυφικό μιλάμε, αφαιρέστε μερικά μηδενικά από το budget σας και σε αυτήν την περίπτωση). Συν ότι έχετε την συνείδησή σας καθαρή, ότι δεν μεγαλώσατε κι άλλο την αμύθητη, αφορολόγητη περιουσία της εκκλησίας.

- Ζητήστε από τους φίλους σας να βγάζουν φωτογραφίες, με τις compact μηχανές και τα κινητά που ούτως ή άλλως συνέχεια κουβαλούν μαζί τους: Θα είναι πολύ λιγότερο στημένες από τις επαγγελματικές, θα έχετε να διαλέξετε ανάμεσα σε εκατοντάδες για να φτιάξετε ένα πραγματικά ενδιαφέρον –και αστείο– γαμήλιο άλμπουμ, και δεν θα πληρώσετε τίποτα. Αν επιμένετε στις γυαλιστερές πόζες επειδή έχετε πολλές μεγάλες άδειες κορνίζες στο σπίτι, μπορείτε σε συνεννόηση με τον φωτογράφο σας να επιλέξετε να βγάλετε μόνο ψηφιακές φωτογραφίες, τις οποίες θα σας δώσει σε ένα DVD, και θα καταλήξετε εσείς αργότερα στις δύο-τρεις που θα τυπώσετε.

- Ξεδιπλώστε τη δημιουργικότητά σας, φτιάχνοντας μόνοι τα προσκλητήρια του γάμου σας στον υπολογιστή. Το χαρτί της εκτύπωσης, όσο γυαλιστερό και φανταχτερό και αν είναι, θα σας στοιχίσει σίγουρα λιγότερα απ’ όσα θα δίνατε για να παραγγείλετε τα προσκλητήρια από ένα κατάστημα. Εξάλλου, αν οι τυπικότητες σας αφήνουν παγερά αδιάφορους, μπορείτε να εκτυπώσετε μόνο τα προσκλητήρια των καλεσμένων που δεν έχουν επαφή με την τεχνολογία (των 80χρονων θείων, δηλαδή) και να στείλετε τα υπόλοιπα ηλεκτρονικά, γλιτώνοντας και πολλά λίτρα βενζίνης και πολλές βαρετές επισκέψεις για να τα παραδώσετε.

- Αν επιμένετε στο παραδοσιακό τραπέζι μετά τον γάμο, «κόψτε» χρήματα από τον στολισμό των τραπεζιών, επιλέγοντας γλαστράκια ή φρούτα –που είναι και τάση τελευταία– αντί για τις πανάκριβες ανθοσυνθέσεις. Έξτρα μπόνους, ότι τα γλαστράκια μπορούν οι καλεσμένοι να τα πάρουν μαζί τους φεύγοντας, σαν αναμνηστικό. Επενδύστε, επίσης, σε κεράκια, τα οποία είναι οικονομικότατα, και αναδεικνύουν ακόμα και την απλούστερη διακόσμηση.

- Ζητήστε από τρεις-τέσσερις φίλους τα μουσικά γούστα των οποίων εμπιστεύεστε να αναλάβουν το κομμάτι της μουσικής. Έτσι, γλιτώνετε και τις ατελείωτες ώρες συνεννόησης με τον επαγγελματία DJ –και τις έξτρα ώρες που ξοδεύουν εννιά στους δέκα μελλόνυμφους, οι οποίοι καταλήγουν να φτιάχνουν μόνοι τους τις playlist, από φόβο μην πάει κάτι λάθος– και δεν νιώθετε ότι «υποχρεώνετε» κάποιον από τους φίλους σας να απομονωθεί από το πάρτι και να παίζει μουσική όλο το βράδυ. Εναλλακτικά, φτιάξτε μόνοι σας μία playlist στον υπολογιστή, αντιγράψτε την σε ένα usb stick (το CD δεν φτάνει για όλο το βράδυ) και αφήστε την να παίζει μόνη της.

- Οι μπομπονιέρες, εκτός του ότι κοστίζουν πολλά, δεν αφορούν σχεδόν κανένα για περισσότερα από τα πέντε δευτερόλεπτα που θα τις κοιτάξει και (ίσως) τις σχολιάσει. Προτιμήστε να παραγγείλετε τα κουφέτα από ένα κατάστημα ξηρών καρπών, και εν συνεχεία να τα τυλίξετε μόνοι σας με τούλια, κορδέλες ή πουγκιά που θα βρείτε –και θα παραγγείλετε, για να σας έρθουν φτηνότερα αν θέλετε πολλά– σε καταστήματα με είδη αμπαλάζ.

- Η γαμήλια τούρτα επίσης δεν κάνει καμία ιδιαίτερη διαφορά σε κανέναν –εκτός, προφανώς, από τον ζαχαροπλάστη που θα κληθεί να την φτιάξει και να την πληρωθεί. Εξοικονομήστε και από εδώ μερικές εκατοντάδες ευρώ, κόβοντας συμβολικά ως ζευγάρι μια μικρή, κανονική τούρτα, και προσφέροντας στους καλεσμένους σας cupcakes, τα οποία θα παραγγείλετε από έναν από τους αμέτρητους δημιουργούς που δέχονται παραγγελίες online –θα εντυπωσιάσουν πολύ περισσότερο και θα κοστίσουν πολύ λιγότερα.

- Μην βροντοφωνάζετε στα μαγαζιά όπου θα βγείτε προς αναζήτηση παπουτσιών/ εσωρούχων/ αξεσουάρ/ τσαντών/ οποιουδήποτε πράγματος φοριέται, ότι παντρεύεστε. Έχουμε δει με τα μάτια μας ένα ζευγάρι λευκά πέδιλα να πωλούνται στην ανυποψίαστη μελλόνυμφη στη διπλή τιμή, απλά και μόνο με την αναφορά της λέξης «νυφικά». Το «παντρεύομαι» ηχεί στα αυτιά απελπισμένων καταστηματαρχών ως ισοδύναμο του «έχω ένα γερό budget». Ακόμη και αν όντως έχετε, δεν είστε υποχρεωμένοι να χαρίζετε λεφτά σε κανέναν.