Τα μπάνια του φθινοπώρου: 10 Σεπτεμβριάτικες παραλίες

της Ηρώς Κουνάδη

Είπε κανείς καλό χειμώνα; Το καλοκαίρι κρατά μέχρι τις 21 Σεπτεμβρίου, και απ’ όσο μπορεί εύκολα να θυμηθεί όποιος μένει στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια, το φθινόπωρο δεν είναι ακριβώς αυτό που θα λέγαμε η εποχή που κατεβάζουμε τα κασκόλ και τα παλτά από το πατάρι. Το αντίθετο: οι παραλίες βρίσκονται αυτήν την εποχή στα καλύτερά τους, απαλλαγμένες τόσο από τις ορδές του κόσμου που τις κατακλύζει τον Αύγουστο επειδή έτσι επιβάλλει κάποιος άγραφος νόμος, όσο και από τις ακτίνες του ήλιου που αντί για τροπικό μαύρισμα σου χαρίζουν δερματοπάθειες έτσι και τολμήσεις να ξεμυτίσεις λίγο από την σκιά.

Γι’ αυτό, λοιπόν, τα σεπτεμβριάτικα Σαββατοκύριακά μας γεμίζουν με βουτιές σε παραλίες κοντινές κι αγαπημένες, που δεν απαιτούν ιδιαίτερα έξοδα, πέραν εκείνων της βενζίνης –άντε κι ενός οικονομικού εισιτηρίου για το πλοίο που θα μας μεταφέρει στα νησάκια γύρω από την αττική ακτογραμμή. Αφήνουμε τους άλλους να τσουγκρίζουν ποτήρια σε ουζερί ξεστομίζοντας την χειρότερη ευχή από καταβολής κόσμου, και βουτάμε στα ζεστά ακόμα νερά δέκα εκ των καλύτερων αττικών παραλιών.

ΚΑΠΕ

Αν δεν την έχετε ακουστά, πιθανότατα η τελευταία πενταετία δεν σας βρήκε στην Αθήνα. Η πάλαι ποτέ «μυστική» παραλία της Αττικής που διέρρευσε και έγινε το αγαπημένο φετίχ των Αθηναίων που κουτρουβαλούσαν και σκονίζονταν στο χωματόδρομο με τους χάρτες ανά χείρας για να την ανακαλύψουν, μπορεί να υπερηφανεύεται για τα ωραιότερα νερά ολόκληρης της Αττικής. Αν έχετε μια ελπίδα να την βρείτε σχετικά απαλλαγμένη από κόσμο κάποια περίοδο, αυτή είναι τώρα. Αν δεν την έχετε εντοπίσει μέχρι στιγμής, θα την βρείτε στρίβοντας δεξιά μετά την πέτρινη πινακίδα που υποδεικνύει το 63ο χιλιόμετρο της Αθηνών-Σουνίου, στη μεγάλη ευθεία μετά την παραλία του Χάρακα.

Κάποια στιγμή, ο δρόμος σας φέρνει σε ένα πλάτωμα, όπου οι πινακίδες που γράφουν «Ιδιοκτησία ΚΑΠΕ» σας επιβεβαιώνουν ότι βρίσκεστε στο σωστό σημείο. Στρίβετε αριστερά, παρκάρετε κοντά στην καντίνα και κατεβαίνετε τα σκαλάκια που σας φέρνουν στον κρυφό, αμμουδερό κολπίσκο, τον οποίο απολαμβάνουμε καλύτερα όταν δε φυσάει Νοτιάς. Αν τον βρείτε γεμάτο, μην απογοητευτείτε: περπατήστε μέσα στο νερό, πλάι στα βράχια που βρίσκονται στα αριστερά της παραλίας όπως τη βλέπετε από πάνω, και θα ανακαλύψετε δύο ακόμα μίνι παραλιούλες (την πρώτη, αναλόγως καιρικών συνθηκών, μπορεί να την έχουν «καταπιεί» τα κύματα, οπότε προχωράτε στη δεύτερη) χωρίς πρόσβαση από ξηράς.

Ψάθα

Κρυστάλλινα, σχεδόν μονίμως παγωμένα νερά, αμμουδιά και ψιλό βοτσαλάκι, συνθέτουν την εικόνα μιας από τις αγαπημένες αττικές παραλίες των ελεύθερων κατασκηνωτών, που απολαμβάνουν εδώ την αίσθηση της φυσιολατρικής απόδρασης, μόλις 66 χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα. Την Ψάθα θα την βρείτε σε απόσταση δέκα λεπτών από το Αλεποχώρι, και θα την αγαπήσετε για την μεγάλη της έκταση, που της επιτρέπει να διαθέτει τόσο μια οργανωμένη, με ξαπλώστρες και ομπρέλες (οι οποίες όμως δεν χρεώνονται, πληρώνετε μόνο ό,τι παραγγείλετε από το beach bar) όσο και μια «ελεύθερη» πλευρά. Το σημείο στο οποίο είναι "φωλιασμένη", στην άκρη του Κορινθιακού, της χαρίζει το προνόμιο να είναι προστατευμένη από τον αέρα, εκτός από τους πολύ ισχυρούς Δυτικούς ανέμους. Αν αποφασίσετε να διανυκτερεύσετε κι εσείς με την σκηνή σας, προνοήσετε για ένα αντικουνουπικό, τα κουνούπια το βράδυ δεν αστειεύονται.

Αν σας ανοίξει η όρεξη για θαλασσινά και γαριδομακαρονάδες, πιάστε τραπεζάκι στον Άγγελο, στην άκρη της παραλίας (υπολογίστε περί τα 25€ το άτομο). Αν, πάλι, προτιμάτε να βολτάρετε στο Αλεποχώρι, δείτε εδώ διευθύνσεις για φαγητό, απογευματινό καφεδάκι και ποτό.

Σέσι, Γραμματικό

Κρυστάλλινα νερά, φουντωτά αρμυρίκια που φτάνουν ως την θάλασσα, ψιλό βοτσαλάκι και άμμος σε ορισμένα σημεία. Η μυστική παραλία που εξελίχθηκε φέτος σε νέο ΚΑΠΕ είναι τόσο όμορφη, που πραγματικά απορούμε πώς κατάφερε να μείνει τόσα χρόνια μυστική. Απέχει περί τα 22 χιλιόμετρα από τον τύμβο του Μαραθώνα, και για να την ανακαλύψετε θα πρέπει να διασχίσετε οκτώ χιλιόμετρα (βατού) χωματόδρομου, μετά το Γραμματικό. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι πρέπει να ελπίζετε σε πλήρη απομόνωση: το μυστικό έχει διαρρεύσει, και τον Αύγουστο γινόταν εδώ λαϊκό προσκύνημα. Τα καλά νέα, βέβαια, είναι ότι όσο περνά ο καιρός, η πολυκοσμία αραιώνει, και όσο δεν φυσούν δυνατοί βορειοανατολικοί άνεμοι η παραλία παραμένει προστατευμένη.

Κακιά Θάλασσα

Όσοι αποφασίσουν να εκδράμουν Κυριακή για μπάνιο με τα πιτσιρίκια, θα βρουν εδώ τον παράδεισό τους. Η Κακιά Θάλασσα, στην Κερατέα, μπορεί να είναι λίγο πιο οργανωμένη απ’ όσο θα θέλαμε, είναι όμως αυτό που θα λέγαμε family friendly παραλία, με τις κούνιες της, τις ξαπλώστρες και τις ομπρέλες της, το ψιλό βοτσαλάκι έξω και την άμμο μέσα στο νερό, και την διαύγεια των νερών της. Την αποφεύγουμε μόνο όταν φυσάει Βοριάς –σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, είναι μια από τις καθαρότερες παραλίες της Αττικής. Έτερο μεγάλο συν, το ότι παρά την οργάνωση δεν θα πληρώσετε εισιτήριο για να μπείτε, ούτε θα υποχρεωθείτε να νοικιάσετε ξαπλώστρα αν δεν θέλετε. Απέχει 52 χιλιόμετρα, ή μία περίπου ώρα οδήγησης, από το κέντρο της Αθήνας.

Χάρακας

Η μεγάλη αμμουδιά που κάποτε λατρεύαμε ως ερημικό παράδεισο, απέκτησε φέτος beach bar με ξαπλώστρες και ομπρέλες, που της στέρησαν λίγη από την αίσθηση του «τέλους του κόσμου» που απέπνεε. Μας αρέσει, ακόμα κι έτσι, για την απαλή, χρυσαφένια άμμο της, τα καθαρά νερά και το γεγονός ότι δεν χρειάζεται να εξερευνούμε μονοπάτια και χωματόδρομους για να την εντοπίσουμε. Βρίσκεται σε εμφανέστατο σημείο, στην κατεύθυνση προς Σούνιο, πλησιάζοντας τα όρια των Δήμων Λαυρίου και Κερατέας. Θα την αναγνωρίσετε από την πινακίδα στο αριστερό σας χέρι που γράφει «παραδοσιακός οικισμός Χάρακα». Αφήνετε το αυτοκίνητο στο πλάτωμα που θα συναντήσετε ελάχιστα μέτρα παρακάτω, στα δεξιά του δρόμου, και διαλέγετε ένα σημείο χωρίς βραχάκια μέσα στο νερό για να βουτήξετε. Μόνο βεβαιωθείτε ότι δεν φυσάει Νοτιάς πριν ξεκινήσετε.

Μονή

Μπορεί να απαιτεί λίγο πιο πρωινό ξύπνημα, και λίγη παραπάνω ταλαιπωρία για να φτάσετε να βουτήξετε στα γαλαζοπράσινα νερά της, αλλά αυτή η βουτιά θα σας κάνει να της τα συγχωρήσετε όλα. Το μικρό ακατοίκητο νησάκι απέναντι από την Αίγινα, με τα ελαφάκια και τα κρι-κρι που ζουν ελεύθερα στα πευκοδάση του, διαθέτει την εξωτικότερη απόχρωση νερών ολόκληρου του Σαρωνικού –κι αυτός είναι λόγος αρκετός για να βάλετε το ξυπνητήρι να χτυπήσει νωρίς την Κυριακή το πρωί. Αν θέλετε να απομονωθείτε, θα ακολουθήσετε το βατό μονοπάτι που ξεκινά από την μεγάλη παραλία, και το οποίο μετά από 3-4 λεπτά περπάτημα, σας φέρνει στην «πίσω παραλία». Αυτή στην πραγματικότητα είναι μερικά βραχάκια, από τα οποία βουτάτε στα βαθιά, υπέροχα κρυστάλλινα νερά.

Στη Μονή θα έρθετε με βαρκάκι από την Αίγινα, και πιο συγκεκριμένα από το λιμανάκι της Πέρδικας. Τα δρομολόγια εκτελούνται τακτικότατα, κάθε 20-30 λεπτά, από νωρίς το πρωί μέχρι τη δύση του ήλιου. Το τελευταίο βαρκάκι φεύγει από τη Μονή γύρω στις 20.30. Η τιμή μετ’ επιστροφής είναι 5€, και η διαδρομή διαρκεί περί τα 8 λεπτά. Αν πεινάσετε στο μεταξύ, η καντίνα-beach bar της μεγάλης παραλίας σερβίρει νοστιμότατα σουβλάκια και φρέσκες τηγανιτές πατάτες. Διαβάστε περισσότερα για το λιλιπούτειο νησάκι εδώ.

Λιμανάκια

Μιλώντας για βραχάκια και βαθυγάλαζα νερά, άλλη μια αγαπημένη αθηναϊκή «παραλία» στην οποία τον Αύγουστο δεν χωράς ούτε να σταθείς στο ένα πόδι, τώρα όμως μπορείς να απολαύσεις το υπέροχο μπλε των νερών της σχεδόν ανενόχλητος. Ενδείκνυται για γενναίους, που τολμούν την πρώτη βουτιά χωρίς να έχουν πρώτα δοκιμάσει την θερμοκρασία του νερού –τα βράχια είναι ψηλά, όσο και αν τεντώσετε το πόδι δεν φτάνει, το έχουμε δοκιμάσει. Θα τα βρείτε (υποθέτουμε το ξέρετε) λίγο μετά την Λίμνη της Βουλιαγμένης, στη στροφή του δρόμου που όλο το καλοκαίρι κατακλύζεται από διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα. Παρκάρετε στο πλάτωμα, που αυτές τις μέρες είναι απαλλαγμένο από τον συνωστισμό, και κατηφορίζετε το μονοπάτι μέχρι να ακουστούν οι πρώτες νότες από το beach bar.

Λεγραινά

Χρυσαφένια αμμουδιά, απαλοί αμμόλοφοι, κρυστάλλινα νερά και η μεγαλύτερη έκταση παραλίας της αττικής ακτογραμμής, χρίζουν τα Λεγραινά επάξια την αγαπημένη μας «αθηναϊκή» παραλία. Η θάλασσα που την βρέχει ουσιαστικά δεν είναι ο Σαρωνικός –αν δεν το υποψιαστείτε από την διαφορά των νερών της, μια ματιά στον χάρτη που θα σας υποδείξει ότι βρίσκεστε πολύ κοντά στη «μύτη» του ακρωτηρίου του Σουνίου θα σας πείσει. Σημειώστε, επίσης, ότι ξαπλώστρες, ομπρέλες και λοιπή «αξιοποίηση» λάμπουν διά της απουσίας τους. Αν δεν είναι αυτός λόγος για να οδηγήσετε την έξτρα απόσταση μέχρι το 70ο χιλιόμετρο της Αθηνών-Σουνίου, τότε ποιος είναι;

Θυμάρι

Ένας μικρός κολπίσκος στρωμένος με ψιλό βοτσαλάκι και μια μεγάλη αμμουδιά χωρίζονται μεταξύ τους από το πλάτωμα όπου αφήνουμε τα αυτοκίνητα. Θα την βρείτε λίγο μετά τα ταβερνάκια στην Παλαιά Φώκαια, ελάχιστα μέτρα από την πινακίδα που αναγράφει «Θυμάρι». Τα νερά είναι πεντακάθαρα –τουλάχιστον για τα δεδομένα της Αττικής– αλλά τα βραχάκια μέσα στο νερό θέλουν προσοχή. Αν πεινάσετε, η καλύτερη από τις προαναφερθείσες ταβέρνες είναι η Γαλήνη, η πρώτη που συναντάτε στον δρόμο της επιστροφής προς την Αθήνα. Δοκιμάστε φρέσκο καλαμάρι, θα μας θυμηθείτε.

Αγκίστρι

Ωραιότατα νερά, μικρές και μεγαλύτερες παραλίες για όλα τα γούστα –οργανωμένες και μη, οικογενειακές και γυμνιστών, βοτσαλωτές και αμμουδερές, μυστικές και κοσμοπλημμυρισμένες– και ενδιαφέρουσες στάσεις για φαγητό, επειδή είπαμε το μπάνιο ανοίγει την όρεξη. Και όλα αυτά, σε απόσταση μιάμισης ώρας με το ferry boat (και 21€ μετ’ επιστροφής) ή 50 λεπτά (και 27€ μετ’ επιστροφής) με το flying dolphin από τον Πειραιά.

Μια καλή ιδέα είναι να φορτώσετε τα ποδήλατα στο ferry boat (η μεταφορά τους είναι δωρεάν) και να διασχίσετε το πευκοδάσος της ενδοχώρας, καταλήγοντας, μετά από 10-15 λεπτά στη Μικρή ή τη Μεγάλη Δραγονέρα. Η πρώτη είναι βοτσαλωτή και εντελώς απαλλαγμένη από οποιαδήποτε «αξιοποίηση», η δεύτερη είναι αμμουδερή με beach bar, ξαπλώστρες και ομπρέλες. Και στις δύο, όπως και στην λίγο πιο απομακρυσμένη Απόνησο, τα πεύκα φτάνουν σχεδόν ως το κύμα.

Εναλλακτικά, αν δεν είστε σε mood για ποδηλατάδες, θα βουτήξετε στη μικρούλα, βοτσαλωτή παραλία της Σκληρής, 5-10 λεπτά με τα πόδια από τη Σκάλα, όπου σας αφήνει το ferry boat, ή στην μεγαλύτερη, και σαφώς εξωτικότερη παραλία-σταρ του νησιού, που λέγεται Χαλικιάδα. Διαβάστε λεπτομέρειες για όλες τις παραλίες και τις διαδρομές του νησιού σε παλαιότερο δημοσίευμα του in2life.