Μέσα Μάνη: Ξεχειμωνιάζοντας στους πύργους
Πέτρινα πυργόσπιτα, λιθόκτιστα καλντερίμια, λαχταριστή κουζίνα και πεζοπορία σε ειδυλλιακά μονοπάτια. Αν νομίζετε πως η Μάνη είναι καλοκαιρινός προορισμός, δεν έχετε βολτάρει χειμώνα στα χωριά της.


Η Αρεόπολη: Στην καρδιά της Μάνης
Εκείνες, όμως, που θα σας τραβήξουν την προσοχή πολύ περισσότερο από τα grande αξιοθέατα είναι οι λεπτομέρειες: ένας τεράστιος, κατακόκκινος ιβίσκος που κάνει τέλεια αντίθεση με την καφετιά πέτρα του τοίχου στον οποίο στηρίζεται, ένα πέτρινο πηγάδι στολισμένο με σιδερένια φαναράκια και περίπλοκες μαντεμένιες λεπτομέρειες, ένα χτιστό καναπεδάκι με χρωματιστά μαξιλάρια στην αυλή ενός café από το οποίο ακούγονται jazz νότες. Μιλώντας για ατμοσφαιρικά café, αυτά έχουν την τιμητική τους στον κεντρικό πεζόδρομο: το Bukka και το Aula είναι δύο από τα αγαπημένα μας, που ξενυχτούν με πολύχρωμα κοκτέιλ και funk μουσικές μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Η ομορφιά της Μάνης δεν εξαντλείται… πάνω από το έδαφος. Τα περίφημα σπήλαια του Διρού, που φημίζονται για μια από τις ομορφότερες λιμναίες διαδρομές στον κόσμο, αλλά και για το μέγεθός τους που τα κατατάσσει στην πρώτη θέση των ελληνικών σπηλαίων, αξίζουν οπωσδήποτε μια επίσκεψη, παρά το μάλλον τσιμπημένο εισιτήριο των 12€. Το πρώτο μισό της επίσκεψης αποτελεί η πραγματικά συναρπαστική βόλτα με τη βάρκα, η οποία περνά κάτω από παραμυθένιους σχηματισμούς σταλακτιτών και σταλαγμιτών και μέσα από απόκοσμα τούνελ, πλέοντας στα σχεδόν ακίνητα νερά που καθρεφτίζουν τους φωτισμένους σταλακτίτες κάνοντας την εικόνα ακόμη πιο ονειρική. 
Σκαρφαλωμένη στην κορυφή του λόφου, σαν καστροπολιτεία βγαλμένη από παραμύθι με ιππότες και νεράιδες, η Βάθεια είναι από εκείνες τις μανιάτικες εικόνες που δύσκολα τις ξεχνάς. Οι πανύψηλοι πύργοι της υψώνονται προς τον ουρανό, περιτριγυρισμένοι από χαμηλά, πετρόχτιστα σπιτάκια, και αγναντεύουν από τη μία την απεραντοσύνη της θάλασσας που αγγίζει τη γραμμή του ορίζοντα –δεν υπάρχει ούτε ίχνος στεριάς απέναντι– και από την άλλη τις υποβλητικές, άγονες κορυφές της Μάνης. 




