Γιατί διαβάζουμε ζώδια;

Ρωτήσαμε μία ψυχολόγο και έναν αστρολόγο τι είναι αυτό που μας κάνει να διαβάζουμε ζώδια, ακόμα και αν δεν τα πιστεύουμε. Και μάθαμε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα.
Γιατί διαβάζουμε ζώδια;
της Ηρώς Κουνάδη

Πιστεύετε στα ζώδια; Όσοι απαντήσατε όχι, θέλουμε να μας απαντήσετε και κάτι ακόμα: Διαβάζετε το ζώδιό σας όταν «πέσετε πάνω του», στην τελευταία σελίδα του περιοδικού που ξεφυλλίζετε π.χ., ή στο newsfeed σας στο Facebook; Δεν θα σας κρίνουμε, σχεδόν όλοι το κάνουμε –είτε πιστεύουμε στα ζώδια, είτε τα καταδικάζουμε απερίφραστα ως μεσαιωνική πρακτική, είτε... δεν είμαστε σίγουροι.

Γιατί, όμως; Αναρωτηθήκαμε. Τι είναι αυτό που μας κάνει να διαβάζουμε τις προβλέψεις της εβδομάδας ή του μήνα, έστω και έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι αυτά που διαβάζουμε πιθανότατα δεν ισχύουν;

Η γνώμη του αστρολόγου

Ρωτήσαμε αρχικά τον πιο ειδικό επί του θέματος, τον αστρολόγο Χρήστο Άρχο (που γράφει κάθε Σαββατοκύριακο τις προβλέψεις μας στο Σεξ και Σχέσεις). «Οι άνθρωποι θέλουμε να διαβάζουμε τα ζώδια για αρκετούς λόγους» μας απάντησε. «Ο πρώτος είναι ο προφανής, η επιθυμία να μάθουμε το μέλλον μας, ιδιαίτερα σε αγχωτικές στιγμές. Ο δεύτερος είναι η απλή περιέργεια για το τι μπορεί να έχουμε ως προοπτική στη ζωή μας.

»Ο περισσότερος κόσμος δεν πιστεύει στην πραγματικότητα αυτό που διαβάζει –απλά προσπαθεί να βρει ένα είδος ‘συμβούλου’ για τη ζωή του». Αυτό που πρακτικά συμβαίνει, και σε τελική ανάλυση αυτό που μας κάνει να διαβάζουμε ζώδια είναι, σύμφωνα με τον κ. Άρχο, οι περιπτώσεις στις οποίες ο αστρολόγος «πιάνει», πετυχαίνει αν θέλετε, την κατάστασή μας: «Αυτό επιδρά ψυχολογικά και βοηθά το άτομο να διαχειρίζεται καλύτερα την κατάσταση που το απασχολεί».

Σκεφτείτε, για παράδειγμα, όλες τις φορές που διαβάσατε κάτι για «θετικές εξελίξεις με ένα άτομο που σας έχει προβληματίσει τελευταία» ή μια προτροπή του τύπου «ο τάδε πλανήτης σας δίνει το πράσινο φως για να εκφράσετε συναισθήματα που συγκρατούσατε καιρό, και να βρείτε την ανάλογη ανταπόκριση». Μπορεί να μην ακολουθήσατε συνειδητά την συμβουλή, βασιζόμενοι όντως στην εύνοια του τάδε πλανήτη, αλλά μια νότα αισιοδοξίας προστέθηκε στον τρόπο με τον οποίο βλέπατε την συγκεκριμένη κατάσταση –έστω κι αν δεν το καταλάβατε.

«Πέραν αυτού (του να μας βοηθήσουν δηλαδή ψυχολογικά) οι ζωδιακές προβλέψεις δεν έχουν στην ουσία πρακτικό χαρακτήρα όταν είναι μόνο ένα γενικό ζώδιο γραμμένο σε λίγες λέξεις» καταλήγει ο κ. Άρχος.

Είμαι καλά, γιατρέ μου;

«Προγραμματίζουμε τη ζωή μας, κάνουμε όνειρα, θέτουμε στόχους και συνήθως τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως τα έχουμε φανταστεί, ακόμα και όταν επιτυγχάνουμε να φτάσουμε εκεί που θέλουμε» μας λέει με τη σειρά της η Ιωάννα Φικιώρη, ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια (που απαντά στις ερωτήσεις σας για τις σχέσεις και τον έρωτα εδώ).

«Μολονότι μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας μαθαίνουμε ότι "η ζωή έτσι είναι", εξακολουθούμε να έχουμε ανάγκη μία απάντηση στο ερώτημα "γιατί ήρθαν έτσι τα πράγματα;". Αναζητούμε το "ποιος φταίει;": Εμείς, οι άλλοι, το σύμπαν; Επιπλέον, ενδόμυχα –ή μη– παρακαλάμε να δοθεί μία λύση στα προβλήματα και τις αγωνίες μας. Κάποιος να μας δείξει τον δρόμο.

»Η Αστρολογία, είτε την αποδεχόμαστε είτε όχι, αποπειράται να δώσει μία απάντηση στα υπαρξιακά μας ερωτήματα. Κυρίως μας προσφέρει, έστω και στιγμιαία, ανακούφιση. Κάποιος "έξω από εμάς", αντικειμενικός, δίνει μία εξήγηση για όσα μας συμβαίνουν, π.χ. "είμαι Ταύρος, άρα δικαιολογημένα αντέδρασα με τόσο πείσμα που θύμωσα τη γυναίκα μου".

»Ίσως το ισχυρότερο κίνητρο για να διαβάσουμε τα ζώδια είναι οι αστρολογικές προβλέψεις που μας δίνουν μία γεύση του τι μέλλει γενέσθαι. Γνωρίζοντας τι πρόκειται να μας συμβεί, καλό ή κακό, ευχάριστο ή δυσάρεστο, νιώθουμε δυνατοί και άτρωτοι. Έχουμε την αίσθηση (ψευδαίσθηση) ότι τίποτα δε μπορεί να μας νικήσει, εφόσον θα είμαστε προετοιμασμένοι.

»Σίγουρα δεν ισχύουν τα παραπάνω για όλους στον ίδιο βαθμό, αφού όλα είναι σε συνάρτηση με την πίστη που έχει κάποιος στην Αστρολογία. Όμως, όλοι αναζητούν ανακούφιση, ακόμα και εκείνοι που θα διαβάσουν τα ζώδια για να γελάσουν ή να αποδείξουν ότι δεν έχουν καμία ισχύ» καταλήγει η κ. Φικιώρη.

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v