Ο Ντεκάρτ στην ταράτσα

Λίγο πριν την παράσταση «Πρώτος Στοχασμός: Περί όσων μπορούν να τεθούν εν αμφιβόλω», ο σκηνοθέτης Βασίλης Νούλας μιλά στο in2life για το πόσο επίκαιρος μπορεί να είναι σήμερα ο Ντεκάρτ, και για την θεατρικότητα των ταρατσών της Αθήνας.
Ο Ντεκάρτ στην ταράτσα
της Μάνιας Ζούση

Ενταγμένη στην ενότητα «Πολεοδομίες», η παράσταση «Πρώτος Στοχασμός: Περί όσων μπορούν να τεθούν εν αμφιβόλω», ανεβαίνει στις 10, 11 και 12 Ιουλίου στην ταράτσα του Γαλλικού Ινστιτούτου, που ανοίγει για πρώτη φορά στο κοινό. «Η παράσταση βασίζεται στο ομώνυμο κείμενο του Ρενέ Ντεκάρτ, του Γάλλου φιλοσόφου του ορθολογισμού του 17ου αιώνα, το οποίο παρ' ότι ακούγεται τρομακτικό, είναι ένα πολύ απλό και ειλικρινές κείμενο που μας άγγιξε και το οποίο θεωρούμε ότι συνομιλεί πολύ καλά με το σήμερα», υποστηρίζει στο in2life ο σκηνοθέτης της ομάδας Nova Melancholia, Βασίλης Νούλας.

«Ο Ντεκάρτ επιχειρεί μια αμφισβήτηση των δοξασιών μας, των δεδομένων μας και εμείς με έναν τρόπο θεωρούμε ότι έχουμε χρέος να κάνουμε το ίδιο διάβημα για να βρούμε ποιες αξίες αντέχουν ακόμα».

Πώς είναι μια παράσταση, η δική σας παράσταση σε μια ταράτσα;
Η ταράτσα του Γαλλικού Ινστιτούτου ανοίγει για πρώτη φορά και είναι συγκλονιστική, πολύ όμορφη και με απίστευτη θέα. 

Τι σηματοδοτεί μέσα στην παράσταση;
Αυτή η αλλαγή της οπτικής που επιτελείται και η απόσταση από τα πράγματα έχει να κάνει με την αλλαγή βλέμματος που επιχειρεί και η ίδια η φιλοσοφία. Μέσω της φιλοσοφίας μπορείς να στοχαστείς για τα πράγματα και να τα δεις με ένα διαφορετικό βλέμμα από αυτό που τα βλέπεις στην καθημερινή σου ζωή. Και αυτό είναι εξαιρετικά χρήσιμο. 

Το κοινό θα αντέξει, μετά από όσα περνάμε ως έθνος για να μην πέσει από την ταράτσα; 
Πιστεύω ότι το κοινό θα ανταμειφθεί από την ομορφιά. Γιατί παρ' όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, η Αθήνα παραμένει όμορφη. Ποτέ άλλοτε δεν είχε ξανακερδηθεί τόσο έντονα ο δημόσιος χώρος στην πόλη, όπως έγινε τώρα με την πλατεία Συντάγματος και με όλα όσα συμβαίνουν. Είναι πολύ συγκινητικό που ο κόσμος βγαίνει πάλι στους δρόμους. Θεωρώ ότι η παράσταση στην ταράτσα είναι ένας ενδιάμεσος χώρος. Σαν όλες οι ταράτσες να περιμένουν την επανάκτησή τους από τον πληθυσμό της πόλης. 

Τι μέθοδο και τι τρόπο χρησιμοποιείτε;
Η θεατρική μέθοδος είναι κοντά στην σύγχρονη περφόρμανς, εμπνεόμαστε πολύ από τα εικαστικά, υπάρχει ζωντανή μουσική και ένας διάλογος που στήνεται ζωντανά ανάμεσα στον μουσικό και την ηθοποιό έτσι ώστε να αναδεικνύονται οι ρυθμικές και μουσικές ποιότητες του κειμένου. 

Ποιος είναι ο στόχος σας; Η σκέψη, η ανατροπή, η συγκίνηση; 
Η πιο βαθιά φιοδοξία μας είναι να αγγίξουμε την συγκίνηση του θεατή, απλά για μένα η συγκίνηση έχει να κάνει με όλα αυτά, με ένα αίτημα ανατροπής, με ένα κάλεσμα σε στοχασμό. Δεν βλέπω τη συγκίνηση απομονωμένη από την πνευματική εγρήγορση και την αισθητική απόλαυση.

Ταυτότητα
Ομάδα Nova Melancholia
Πολεοδομία #3: Πρώτος Στοχασμός: Περί όσων μπορούν να τεθούν εν αμφιβόλω
10-12 Ιουλίου, 21:00
Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών

Ρενέ Ντεκάρτ
Μετάφραση: Ευάγγελος Βανταράκης
Σκηνοθεσία: Βασίλης Νούλας σε συνεργασία με τον Μανώλη Τσίπο
Σκηνικά – Κοστούμια: Ντόρα Οικονόμου
Ζωντανός ήχος: Τάσος Στάμου
Ερμηνεύει η Βίκυ Κυριακουλάκου

Η παράσταση βασίζεται στο έργο Στοχασμοί περί της πρώτης φιλοσοφίας του Ρενέ Ντεκάρτ, μτφρ. Ευάγγελος Βανταράκης, εκδ. Εκκρεμές, Αθήνα 2003.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v