Lonely Tunes: Η «σκληρή» πλευρά των κόμιξ στο Ίδρυμα Κακογιάννη

της Κατερίνας Σφοντούρη

Ολοκαίνουργιο, με υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις και δυνατότητες φιλοξενίας ποικίλων δρωμένων. Ο λόγος για το Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη, το οποίο σύντομα εγκαινιάζεται κι επισήμως. Τοποθετημένο αρκετά χαμηλά στη -συνεχώς αναβαθμιζόμενη πολιτιστικά κι εμπορικά- λεωφόρο Πειραιώς, υπόσχεται να χαρίσει στο φιλοθεάμον κοινό της πρωτεύουσας μια σειρά από ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις.

Οι ήρωες επιστρέφουν...
Μια γερή «πρόγευση» λάβαμε μόλις πριν από λίγες μέρες, επισκεπτόμενοι το εντυπωσιακό λευκό κτήριο με σκοπό να παρακολουθήσουμε την παράσταση «Lonely Tunes». Από την πρώτη στιγμή ο τίτλος από μόνος του είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον μας, δεδομένου ότι αυτομάτως μας γύριζε αρκετά χρόνια πίσω... στην παιδική μας ηλικία. Τότε που βλέπαμε ανελλιπώς κινούμενα σχέδια στην τηλεόραση κι αγοράζαμε μανιωδώς αυτοκόλλητα για τον εμπλουτισμό της εκάστοτε συλλογής μας. Τότε που δεν υπήρχε το διαδίκτυο και η ανταλλαγή πληροφοριών για τους αγαπημένους μας ήρωες περιοριζόταν στις σχολικές επαφές μας.

Γεμάτοι όρεξη λοιπόν, μπήκαμε στην δεύτερη κινηματογραφική αίθουσα του Ιδρύματος Μ. Κακογιάννη, το λεγόμενο «Black Box». Μαύροι τοίχοι, ορισμένες κόκκινες γραμμές και το δάπεδο να παραπέμπει σε γρασίδι. Γύρω-γύρω αντί για καθίσματα, μερικοί πάγκοι φωτισμένοι κι επάνω αραδιασμένα «σύνεργα» της σχολικής ζωής: μπλοκ ζωγραφικής, πλαστελίνες, μαρκαδόροι.

Αφού καθίσαμε και με τα «σύνεργα» ανα χείρας, εμείς κι αρκετοί ακόμη 25 και κάτι, ηλικιακά, θεατές «καρφώσαμε» τα βλέμματά μας στον εμψυχωμένο Λούκι Λουκ και τον Οβελίξ, για να ακολουθήσουν αρκετοί ακόμη ήρωες. Η Candy-Candy με τις κοτσίδες της, η Όλιβ του Ποπάυ, η Ποκαχόντας, η Χιονάτη, η Τζέσικα Ράμπιτ, ο Κεν.
 
[Το trailer της παράστασης]

Αυτή τη φορά όμως οι ήρωες επέστρεψαν όχι με... αγνές διαθέσεις. Έχοντας αποκτήσει την τρίτη τους διάσταση, μπλέκονται σε ιστορίες με θέμα το σεξ, το θάνατο ενώ ο χρόνος φαίνεται πλέον ότι έχει περάσει και τους έχει αγγίξει. Με εντελώς διαφορετικό μάτι, αυτό του ενήλικα, βλέπουμε τους αγαπημένους ήρωες να έχουν γεράσει, ενώ λυπόμαστε για τον θάνατο ορισμένων. Όσο ο χρόνος δεν μας επηρέαζε σαν παιδιά, τόσο πλέον αυτός είναι ευδιάκριτος.

Πρωτότυπες ιδέες αλλά...
Ωραία η σύλληψη του κειμένου και η σκηνοθεσία από το νεαρό Νικόλα Στραβοπόδη, όμως κάπου το εγχείρημα δεν «έδενε». Σίγουρα μας εντυπωσίασαν οι βιντεοπροβολές-κολλάζ με porn manga, καθώς και η σημερινή μορφή - κατάληξη που θα είχε ο Λούκι Λουκ. Η σχεδίαση των εύστοχων φωτισμών ανήκει στον Σάκη Μπιρμπίλη ενώ τα κοστούμια δημιουργεί η Έλενα Παπανικολάου. Επιτυχημένη η επιλογή των ηθοποιών, χαρακτηριστικές οι φωνές τους. Οι Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Μαριέττα Βέττα, Ζωή Καραβασίλη, Δημήτρης Σαμόλης και Μαίρη Τσώνη φτιάχνουν μια ομάδα ικανή να μας ταξιδέψει στον σκληρό -αυτή τη φορά- κόσμο των κόμιξ.

Μια σουρεαλιστική παράσταση σαφώς, στην οποία η λογική ούτε που αχνοφαίνεται. Υπάρχει ουσία; Πού το πάει ο σκηνοθέτης; Μπορεί εμείς να μην έχουμε απαντήσεις στις παραπάνω ερωτήσεις, ωστόσο αφεθείτε στην τρέλλα των κόμιξ και...όπου σας βγάλει η φαντασία σας.

INFO:
Lonely Tunes του Νικόλα Στραβοπόδη
Πολύτροπον-Πολιτιστικό κέντρο, Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη, σκηνή Black Box, Πειραιώς 206, Ταύρος, τηλ.: 210-3463333, 210-3418550
Παραστάσεις: Δευτέρα και Τρίτη 21:30, Παρασκευή 00:15
Τιμές εισιτηρίων: 18 €, φοιτητικό 14 €
Διάρκεια: 75΄