Ένας σύγχρονος Δον Ζουάν κατακτά το Σόχο

της Κατερίνας Σφοντούρη

Δυο λόγια για την υπόθεση: Ο μύθος του γυναικοκατακτητή Δον Ζουάν μεταφέρεται από την εποχή του Μολιέρου στις μέρες μας. Πεδίο δράσης του αυτή τη φορά είναι το Σόχο, περιοχή γνωστή ως τα «κόκκινα φανάρια του Λονδίνου». Πρόσβαση σε παράνομες ουσίες, σεξ, χρήματα και βίος ανέμελος, χωρίς δεσμεύσεις, χαρακτηρίζουν τον σύγχρονο Δον Ζουάν, ο οποίος ακούει σήμερα στο όνομα DJ.

Τον συναντάμε στο σαλόνι ενός μοντέρνου ξενοδοχείου να καπνίζει. Αν και πρόσφατα αρραβωνιασμένος με την παρθένα και αθώα Ελβίρα, δε διστάζει να την εγκαταλείψει και να συνεχίσει την έξαλλη ζωή του. Τα αδέρφια της ακτιβίστριας Ελβίρας, γεμάτα θυμό από την άθλια συμπεριφορά του DJ, ορκίζονται να εκδικηθούν. Στο πλευρό του DJ, στέκεται ο υπηρέτης του, Σταν. Αν και δε συμφωνεί με τη στάση του αφεντικού του, δεν ενοχλείται, αφού ο DJ του επιτρέπει να χρησιμοποιεί την Jaguar του και να γεύεται την κόκα του. Κύρια δουλειά του Σταν είναι η αρχειοθέτηση των γυναικών του DJ στο blackberry, το gadget της νέας γενιάς.

Ο θάνατος θα εμφανιστεί σαν απειλή για τον σύγχρονο Δον Ζουάν, ο ίδιος όμως δεν θα τρομάξει. Δεν θα συμβιβαστεί για κανέναν λόγο, παρά μόνο για τα χρήματα του πατέρα του. Θα ζήσει την ζωή του έντονα και ύστερα από τρεις δεκαετίες θα αποσυρθεί.

Η παράσταση: Είναι παράξενο πως ένας μύθος, όπως αυτός του Δον Ζουάν, συνεχίζει να ενδιαφέρει τόσο πολύ τον θεατή στις μέρες μας. Κατά το πέρασμα των χρόνων έχει γραφτεί πλήθος παραλλαγών (γύρω στις 1700 διαφορετικές εκδοχές), με πιο πρόσφατη το έργο του Πάτρικ Μάρμπερ «Ο Δον Ζουάν στο Σόχο». Ο Πάτρικ Μάρμπερ, τον οποίο γνωρίσαμε το 2004 στο κινηματογραφικό Closer, κρατά τα κύρια σημεία του Μολιερικού «Δον Ζουάν» του 1665 και φτιάχνει-μόλις το 2006-τον Δον Ζουάν του σήμερα.

Είναι ένας ήρωας ακραίος, αστείος μερικές φορές, που προκαλεί την περιέργεια των γυναικών. Αν και επικίνδυνος για κάθε θηλυκό που σέβεται την τιμή του, ο Δον Ζουάν του Μάρμπερ σήμερα μπορεί να αποτελέσει πρότυπο. Κι αυτό είναι το ενδιαφέρον στο έργο του Μάρμπερ. Υπερκινητικός, γοητευτικός, με λεφτά και άνεση στην επικοινωνία μπορεί εύκολα να γίνει η φαντασίωση της μοντέρνας γυναίκας.

Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, διακρίνοντας μια γερή δόση αλήθειας στον άντρα που θεωρείται πρότυπο των ημερών μας, επωμίζεται τον δύσκολο ρόλο του DJ. «Είμαι ένα παιδί γεμάτο ‘θέλω’» λέει ανοιχτά, βάζοντας στο επίκεντρο τον εαυτό του και κανέναν άλλον. Κωμικές στιγμές, προκλητικοί διάλογοι αλλά και τολμηρές αλήθειες, χαρακτηρίζουν τη στάση του DJ απέναντι στο ζωή και ειδικότερα στις γυναίκες.

Κινούμενος με άνεση στη σκηνή, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης μεταφέρει στον θεατή την ψυχική ηρεμία ενός ήρωα τόσο αλλόκοτου εκ πρώτης όψεως. Καλείται να αλλάξει συμπεριφορές κατά τη διάρκεια της παράστασης, κι αυτό το κάνει πολύ καλά. Μας ταξιδεύει στο Σόχο, εντάσσοντάς μας στη λονδρέζικη ατμόσφαιρα. Μιλάει στην καρδιά μας, όταν αναφέρεται στους υποκριτές της σημερινής κοινωνίας.

Απολαμβάνει τις ανέσεις που του παρέχει το αφεντικό του αλλά συγχρόνως κατακρίνει την συμπεριφορά του ο Σταν. Ο Κωνσταντίνος Παπαχρόνης, στο ρόλο του βοηθού Σταν, με απλότητα πλαισιώνει τις ατασθαλίες του νεαρού DJ. Με όπλο του το χιούμορ, την αφέλεια και τα διλήμματα, φτιάχνει έναν σύγχρονο Σγαναρέλο που δύσκολα θα απομακρυνθεί από το αφεντικό. Ο Σταν ουσιαστικά αποτελεί το συμπλήρωμα της εικόνας του DJ.

Tον ρόλο της απατημένης Ελβίρας κρατά η Εβίτα Ζημάλη, η οποία υποτάσσεται στον έρωτα του DJ και δεν μπορεί με τίποτα να απαγκιστρωθεί. Αφήνεται ολοκληρωτικά. Την προσοχή μάς τραβάει ο Γιώργος Πάτσας όταν εισάγεται στη σκηνή. Είναι ο πατέρας του DJ, ο οποίος μιλά με σοβαρότητα και απογοήτευση για τον άτακτο βίο του γιου του. Μέσα από τις περιγραφές του, ο θεατής δημιουργεί εικόνες για τη ζωή του DJ.

Ο «Δον Ζουάν στο Σόχο» είναι η πρώτη σκηνοθετική απόπειρα του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη. Δίνοντας έμφαση στους διαλόγους, θα περιμέναμε ίσως να είναι πιο ευρηματική. Ωστόσο, είναι μοντέρνα και βοηθάται απο τα σκηνικά αντικείμενα που χρησιμοποιεί. Οι ηθοποιοί κινούνται στην υπερυψωμένη σκηνή του θεάτρου Χώρα, η οποία διαμορφώθηκε από τον Γιώργο Γαβαλά. Το μαύρο χρώμα των σκηνικών κυριαρχεί ενώ οι φωτισμοί δίνουν την αίσθηση ότι ο χώρος δράσης αλλάζει.

Αν και πολλοί από τους διαλόγους είναι προκλητικοί, η μετάφραση του Θοδωρή Πετρόπουλου είναι εξαιρετική. Το χιούμορ αλλά και το μυστήριο που χαρακτηρίζουν τον Μάρμπερ μεταφέρονται στην ελληνική σκηνή με επιτυχία.

Τελικά: Μία παράσταση τολμηρή που σε ορισμένες στιγμές «στριμώχνει» το θεατή. «Έχουμε ξεχάσει πως να ζούμε» λέει ο Δον Ζουάν για να συνεχίσει: «Δεν εξελιχθήκαμε, απλά αποκτήσαμε καλύτερα εργαλεία». Κι αυτό ισχύει στην εποχή μας. Για περισσότερη «εμβάθυνση» στον Δον Ζουάν του Σόχο, σας παραπέμπουμε στο πλήρες πρόγραμμα της παράστασης.

Tip: Η παράσταση περιέχει προκλητικούς διαλόγους


INFO:
Ο Δον Ζουάν στο Σόχο
του Πάτρικ Μάρμπερ
Θέατρο Χώρα-Σκηνή Νέα Χώρα,
Αμοργού 20, Κυψέλη
Τηλ: 210-8673945
Παραστάσεις: Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή 21:15, Σάββατο, Κυριακή 19:00 και 21:30
Τιμές εισιτηρίων: 24 €, 17 €
Διάρκεια: 95 ΄