Το Ψυγείο: Μεταμορφώσεις και διάθεση σουρεαλιστική

της Κατερίνας Σφοντούρη

Δυο λόγια για την υπόθεση: Ο/η Α. είναι μια τραβεστί, πρώην μοντέλο, που γράφει τα απομνημονεύματά της ούσα κλεισμένη στο σπίτι της. Ζει μια ζωή αλλοπρόσαλλη με την Γολιάθα, την πιστή οικιακή βοηθό της. Ξαφνικά στη ζωή της «εισβάλλει» ένα ψυγείο, δώρο από την μητέρα για τα πεντηκοστά γενέθλιά της. Γύρω από το ψυγείο θα διαδραματιστούν κωμικοτραγικές ιστορίες: ο σοφέρ της Α. θα την βιάσει, το τηλέφωνο δεν θα σταματήσει να κτυπά, η Γολιάθα θα ξεκινήσει μαθήματα σολφέζ. Όλα στη ζωή της Α. είναι τόσο περίεργα και ασύνδετα. Η επίσκεψη της ψυχιάτρου της, αλλά κυρίως της μητέρας της Α., θα είναι καθοριστική. Αλήθειες θα ειπωθούν και η γνωριμία με έναν γαλανομάτη αρουραίο θα είναι αναπόφευκτη.

Η παράσταση: Οι θεατές καθισμένοι στον Πάνω Χώρο (φουαγιέ) του θεάτρου «Πορεία» εισάγονται σε μια ατμόσφαιρα καμπαρέ, με αστραφτερά φούξια σκηνικά, ένα πιάνο, μουσική από ταινίες του Αλμοδόβαρ και ατέλειωτες μεταμφιέσεις.

Αυτός είναι ο κόσμος του ιδιότροπου Αργεντίνου συγγραφέα Raul Damonte Botana, ευρύτερα γνωστός ως Copi. Δημιουργός επιτυχημένων καρτούν αλλά και συγγραφέας θεατρικών έργων, ο Copi έφτιαξε ένα θέατρο που δεν στηρίζεται στην λογική αλληλουχία. Το χιούμορ, η εναλλαγή συναισθημάτων, οι ασύνδετες σκηνές, είναι για τον Copi ό, τι ακριβώς χρειάζεται για να σατυρίσει πρόσωπα, ιδέες και αξίες.

Στο «Ψυγείο» του Copi, αν και οι ρόλοι είναι γυναικείοι, ενσαρκώνονται από άνδρες. Και μάλιστα τρεις άντρες που προέρχονται από διαφορετικούς χώρους. Τον μουσικό Γιάννη Φίλια, τον ψυχίατρο-ψυχοθεραπευτή Δημήτρη Οικονομίδη και τον έμπειρο ηθοποιό Γιάννη Στεφόπουλο. Μέσα σε ένα κλίμα παρεΐστικο, τους παρακολουθούμε να μεταμορφώνονται σε άψογες γυναικείες μορφές.

Τα φώτα χαμηλώνουν και ο Γιάννης Φίλιας αρχίζει να τραγουδά παθιασμένα για το θέατρο, στην ισπανική γλώσσα. Ένα ρολό ξετυλίγεται, αποκαλύπτοντας την μετάφραση των στίχων στα ελληνικά. Είναι τραγούδια από ταινίες του Αλμοδόβαρ, intermezzo musicale, τα οποία παρεμβάλλονται κάθε τόσο στη δράση. Θα λέγαμε ότι αποτελούν κομμάτια του άστατου χαρακτήρα του Α.

Φορώντας ψηλοτάκουνα και σατέν ρόμπα, ο Δημήτρης Οικονομίδης είναι η τραβεστί Α., η οποία βιώνει καθημερινά το παράλογο στη ζωή της. Ενσαρκώνοντας ταυτόχρονα και τον ρόλο της μητέρας της Α. μας θυμίζει σκηνές από παντομίμα. Μία γυναικεία τσάντα, ένα φόρεμα μακρύ και το σκυφτό κορμί του αρκούν για πείσει ως γριά. Η εκφραστικότητα και η εγρήγορση του Δ. Οικονομίδη κάνουν την Α. να αποκτήσει κίνηση και μπρίο αλλά και να φανερώσει την απέραντη μοναξιά της.

Ως Γολιάθα, αλλά και σε μια σειρά μεταμφιέσεων, συναντούμε τον Γιάννη Στεφόπουλο. Άλλοτε ως Χιουγκ από την μακρινή Αυστραλία, άλλοτε σαν εκδότης αλλά και σαν φωνή της μητέρας της Α., ο Γ. Στεφόπουλος «κλέβει» την παράσταση. Οι αστραπιαίες μεταμορφώσεις του και οι ηχητικές του παρεμβάσεις σαν τηλέφωνο και σαν αέρας που λυσσομανά, κάνουν το κοινό να γελάσει δυνατά. Οι μεταμφιέσεις του Γ. Στεφόπουλου ακολουθούν συνεχώς την Α., δημιουργώντας της προβλήματα. Ως Γολιάθα μάλιστα θα φτάσει στο σημείο να την σκοτώσει. Λίγο μετά όμως, όλοι θα είναι και πάλι ζωντανοί στη σκηνή.

Η σουρεαλιστική φάρσα του Copi υπογράφεται σκηνοθετικά από την Γαλλομεξικάνα Esther Andre Gonzalez. Η μουσική έκφραση και η κίνηση των ηθοποιών αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα στις σκηνοθετικές δουλειές της. Είναι και το κείμενο του Copi που προσφέρεται για θεατρικά πειράματα, κι έτσι η Gonzalez παραθέτει ένα αποτέλεσμα καλοκουρδισμένο. Τα παιχνίδια φωνής-ήχου-υπόκρισης βρίσκουν θέση στο έργο του Αργεντίνου συγγραφέα ενώ η συνάντηση της Α. με τον αρουραίο-γαντόκουκλα παριστάνεται εξαιρετικά επιτυχημένα στη σκηνή.

Το ψυγείο, όπως και άλλα αντικείμενα, αποκτά άλλη ιδιότητα, όπως αυτή του ασανσέρ. Η τραβεστί Α. είναι εγκλωβισμένη στο φούξια σπίτι της και η μόνος τρόπος διαφυγής της από αυτό είναι χρησιμοποιώντας το ψυγείο-ασανσέρ. Στον κόσμο του Copi, ακόμη και το απίστευτο φαντάζει αληθινό. Τί κρύβεται τελικά μέσα στο ψυγείο;

Τα ταιριαστά κοστούμια και τα σκηνικά ανήκουν στον Χρήστο Κωνσταντέλλο ενώ οι ατμοσφαιρικοί φωτισμοί στον Αλέξη Πηλό. Την μουσική επένδυση με αλμοδοβαρικά ακούσματα επιμελήθηκε ο Ορέστης Καμπερίδης.

Τελικά: Η ονειρική και συνάμα απόκοσμη πραγματικότητα του Copi βρίσκει καταφύγιο στο θέατρο «Πορεία». Μπορείτε να απολαύσετε το κρασί σας κατά τη διάρκεια της παράστασης αλλά όχι να καπνίσετε.

INFO: Το Ψυγείο του Copi, Θέατρο Πορεία-Πάνω Χώρος, Τρικόρφων 3-5 και 3ης Σεπτεμβρίου 69, Πλατεία Βικτωρίας, τηλ.: 210 8210991
Παραστάσεις: Τρίτη και Τετάρτη 21:15, Παρασκευή 00:00 (μεταμεσονύκτια)
Τιμές εισιτηρίων: 18 €, φοιτητικό 12 €, ομαδικό 15 €
Διάρκεια: 70΄