Π. Ζούνη-Χ. Παπακαλιάτης: Όταν οι «ανθρώπινες φωνές» συναντώνται

Τρία μονόπρακτα του Ζαν Κοκτώ παίρνουν ζωή επί σκηνής, υπό τη σκηνοθετική μπαγκέτα του Σταμάτη Φασουλή και τις ερμηνείες των Πέμυς Ζούνη και Χριστόφορου Παπακαλιάτη. Η ανάγκη για επικοινωνία, η έλλειψη ειλικρίνειας, η ζήλια είναι τα θέματα που θέτουν τις βάσεις του γόνιμου διαλόγου με τον θεατή.
Π. Ζούνη-Χ. Παπακαλιάτης: Όταν οι «ανθρώπινες φωνές» συναντώνται
της Κατερίνας Σφοντούρη

Δυο λόγια για την υπόθεση: Μία σύνθεση από τρία μονόπρακτα έργα του Γάλλου συγγραφέα Ζαν Κοκτώ παρουσιάζει, για 25 μόνο παραστάσεις, ο Σταμάτης Φασουλής στο θέατρο «Δημήτρης Χορν». Ο λόγος για την «Ανθρώπινη φωνή», τον «Ψεύτη» και τον «Ωραίο αδιάφορο», τρεις διαφορετικές ιστορίες, οι οποίες όμως τελικά έχουν πολλά κοινά στοιχεία. Την ανάγκη για επικοινωνία, έστω και μέσω τηλεφώνου, παρακολουθούμε στην «Ανθρώπινη φωνή». Στο δεύτερο μονόπρακτο, το παιχνίδι με το κοινό παίρνει θέση και ένας ψεύτης έρχεται να μας πείσει ότι δύσκολα κάποιος είναι ειλικρινής. Η ζήλια τέλος, «πρωταγωνιστεί» στον «Ωραίο αδιάφορο». Μία ιστορία για δύο, στην οποία όμως ο άνδρας παραμένει βουβός. Η επιμονή είναι δυνατόν να οδηγήσει μία γυναίκα σε ακραία συμπεριφορά.

Η παράσταση: Το σκηνικό αποτέλεσμα του σκηνοθέτη Σταμάτη Φασουλή είναι επιτυχημένο, καθώς η μετάβαση από το ένα έργο στο άλλο είναι απολύτως ομαλή. Δένοντας τρία μονόπρακτα, έφτιαξε μία παράσταση στην οποία αναδεικνύονται τα ιδιαίτερα κείμενα του Ζαν Κοκτώ.

Η Πέμυ Ζούνη και ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης, επέστρεψαν στη σκηνή με το ίδιο έργο, ύστερα από τις σύντομες παραστάσεις στο μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς, την άνοιξη που μας πέρασε. Τότε, στα πλαίσια αφιερώματος για την τέχνη του Ζαν Κοκτώ, το έργο είχε ανεβεί για τέσσερις μόνο παραστάσεις.

Οι δύο ηθοποιοί καταπιάνονται με μονόπρακτα γραμμένα για την Εντίθ Πιαφ και τον Ζαν Μαρέ και αποδεικνύουν ότι, αν και έργα μόλις των αρχών του 20ου αιώνα, παραμένουν διαχρονικά. Η ανάγκη για επικοινωνία στις μέρες μας ίσως είναι ακόμη πιο επιτακτική. Η αγωνία της γυναίκας να αισθανθεί κοντά στον σύντροφο που την εγκαταλείπει, έστω και για τελευταία φορά μέσω τηλεφώνου διαγράφεται σε κάθε λέξη και κίνηση της Πέμυς Ζούνη. «Μίλα, μίλα... υποφέρω, σε παρακαλώ», είναι τα λόγια που επαναλαμβάνει στον πρώην αγαπημένο της, ενώ γνωρίζει ότι της λέει ψέματα. «Αν μου έλεγες ψέματα από καλοσύνη, θα σε αγαπούσα ακόμη περισσότερο», του φωνάζει για να τον κρατήσει για λίγο ακόμη κοντά της.

Το ψέμα όμως φαίνεται να κυριαρχεί στον χαρακτήρα του «Ψεύτη» Χριστόφορου Παπακαλιάτη. Ο ηθοποιός, που δεν εμφανίζεται συχνά στο θέατρο, δίνει μάχη με τον εαυτό του για να σταματήσει την κακή συνήθεια. Μέσα από ένα χιουμοριστικό παιχνίδι λέξεων, θα αποδειχτεί έξυπνος, αφού «δεν είμαι ψεύτης, είμαι υποκριτής, ένας ψεύτης που λέει την αλήθεια».

Αν και ο ρόλος του πολυλογά ψεύτη ολοκληρώνεται, ο Χ. Παπακαλιάτης παραμένει στη σκηνή και μεταμορφώνεται σε βουβό χαρακτήρα (Εμίλ). Η τραγουδίστρια Πέμυ Ζούνη, η οποία κάθε βράδυ αποθεώνεται στο νυχτερινό κέντρο που εμφανίζεται, πλαγιάζει με έναν άνδρα πλήρως αδιάφορο. Ένας μονόλογος ταιριαστός στην Π. Ζούνη, δείχνει την αντίθεση των δύο χαρακτήρων. Εκείνη ζηλεύει αρρωστημένα, σε σημείο που τα λόγια της είναι πια κωμικά, μα εκείνος διαβάζει εφημερίδα.

Η αγάπη, ο έρωτας, η ίδια η ζωή, σκιαγραφούνται τόσο ζωντανά στα κείμενα του Ζαν Κοκτώ, η απόδοση των οποίων οφείλεται στα ελληνικά στον αξέχαστο Μάριο Πλωρίτη και τον Σταμάτη Φασουλή. Οι αλήθειες για τις σχέσεις της ζωής αγγίζουν τον σημερινό θεατή αφού πλέον έχουν γίνει τόσο δύσκολες. Οι εξοντωτικοί ρυθμοί της καθημερινότητας κάνουν τον άνθρωπο να έχει ανάγκη την επαφή περισσότερο από ποτέ.

Η Π. Ζούνη και ο Χ. Παπακαλιάτης παρουσιάζουν τις δυσκολίες των καθημερινών σχέσεων σε σκηνικό με λευκά έπιπλα και μαύρο φόντο. Η αντίθεση του σκηνικού του Γιώργου Γαβαλά δένει με την διαφορετικότητα των χαρακτήρων. Τα «ατσαλάκωτα» ασπρόμαυρα κουστούμια, πάλι από τον Γιώργο Γαβαλά, μεταφέρουν στο σήμερα την δράση ενώ αξεσουάρ όπως τα γάντια και το καπέλο του Χ. Παπακαλιάτη παίζουν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας.

Τελικά: Τα φωτισμένα-από δύο διαφορετικής γενιάς ηθοποιούς και έναν σκηνοθέτη ευφάνταστο-κείμενα του Κοκτώ είναι ικανά, μέσα σε μία μόνο ώρα, να «μιλήσουν» στην ψυχή του θεατή για τα ψέματα και της αλήθειες της ζωής.

INFO:
Ανθρώπινες φωνές, βασισμένο σε τρία μονόπρακτα του Jean Cocteau
Μέχρι 11 Νοεμβρίου 2007
Θέατρο «Δημήτρης Χορν», Αμερικής 10, τηλ.: 210 3612500
Παραστάσεις: Σάββατο (λαϊκή), Κυριακή 18:00, Τετάρτη: 20:00, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή 21:00
Τιμές εισιτηρίων: 22 €, 19 €. Λαϊκή 18 €. Φοιτητικό 15 €. Κάθε Πέμπτη, για θεατές κάτω των 25 ετών και άνω των 65 ετών 18 €.


Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v