Ανταλλάσοντας φαξ γεμάτα ζήλια, κάθε βράδυ στο «Τόπος Αλλού»

της Κατερίνας Σφοντούρη

Δύο λόγια για την υπόθεση: Τρεις γυναίκες διαφορετικών γενεών, η Έλεν, η μεγαλύτερη, γύρω στα πενήντα και επιτυχημένη δικηγόρος, η Γιάννα, μοντέρνα τριανταπεντάρα αρχιτέκτων και η μικρή, μόλις εικοσιδύο ετών φοιτήτρια και οπαδός του Βουδισμού, Ίρις, ζουν στην ίδια πολυκατοικία. Μοναδικό κοινό σημείο τους είναι η σχέση που αναπτύσσει η κάθε μια με τον Λάζλο, τον άνδρα του έργου, ο οποίος δεν εμφανίζεται ποτέ στη σκηνή. Σύζυγος για την Έλεν επί δεκαοκτώ χρόνια αλλά και σύντροφος της Γιάννας και της μικρής Ίρις, ο Λάζλο αναστατώνει τη ζωή και των τριών μέσω της παρουσίας-απουσίας του. Οι τρεις γυναίκες αισθάνονται να απειλούνται η μία από την άλλη, όμως δεν μπορούν να μείνουν σιωπηλές. Θέλουν να μιλήσουν για τη ζήλεια που τις κυριεύει, για την αμφισβήτηση που υφίστανται -η κάθε μία ξεχωριστά, ανάλογα με την ηλικία της. Όμως δεν τολμούν να συναντηθούν. Έτσι, ξεκινά μία πρωτότυπη αλληλογραφία μέσω φαξ.

Η παράσταση: Η πλοκή του ιδιαίτερου αυτού έργου «Η ζήλια σε τρία φαξ» της αργεντίνας Εστέρ Βιλάρ, δεν εξελίσσεται μπροστά στα μάτια του θεατή. Αντιθέτως, μέσω των αφηγήσεων των τριών γυναικών, ο Λάζλο και οι περιπέτειες του παίρνουν σάρκα και οστά. Η επινόηση της αλληλογραφίας μέσω φαξ της Εστέρ Βιλάρ λειτουργεί υπέρ της χρήσης της φαντασίας του θεατή. Σχηματίζει ο ίδιος στο μυαλό του τις εικόνες που του περιγράφουν τόσο έντονα οι τρεις γυναίκες.

Η Μπέτυ Λιβανού (Έλεν), ηθοποιός μεγάλης κλάσης, αποδεικνύει ότι η εμπειρία μιας πενηντάρας μπορεί να καταφέρει τελικά πολλά περισσότερα από όσα προσπαθούν οι δύο άλλες γυναίκες. Με λόγο σταθερό, αλλά και με τρεμάμενη φωνή κάπου-κάπου, βλέπει να χάνει τον άνδρα της και επιζητά την επιστροφή του στο κρεβάτι της. Οι συναισθηματικές της μεταπτώσεις, έντονες και καλοδουλεμένες, φτάνουν συχνά στα άκρα, συνεπαίρνοντας τον θεατή.

Τριανταπεντάρα, απόλυτο θηλυκό και μοντέρνα αρχιτέκτων, η Κατερίνα Λέχου (Γιάννα) πιστεύει ότι έχει μαγνητίσει τον Λάζλο και κοροϊδεύει την Έλεν για την ηλικία της. Πλάθει έναν χαρακτήρα εξαιρετικά πειστικό και ειρωνικό. Όλα αυτά όμως, μέχρι τη στιγμή που εμφανίζεται η μικρή της παρέας, η Ίρις. Το κάστρο της γκρεμίζεται και αδύναμη πια καλείται να αντιμετωπίσει τον «εχθρό».

Η Μαργαρίτα Πανουσοπούλου (Ίρις) μπαίνει στο παιχνίδι του έρωτα ούσα εντελώς αθώα. Μιλάει για ειρήνη, βουδισμό και γιόγκα, όμως έρχεται η στιγμή που και εκείνη θα ξεσπάσει από ζήλια. Η νεαρή ηθοποιός, φρέσκια παρουσία στη θεατρική σκηνή και με καλή κίνηση, υποστηρίζει τον ρόλο της ως «παιδί ακόμη του μπαμπά». Περισσότερη προσοχή χρειάζεται ενδεχομένως στην άρθρωσή της.

Οι τρεις χαρακτήρες αντικατοπτρίζουν πλήρως τις διαφορετικές ηλικίες που εκπροσωπούν. Θα παλέψουν για να κερδίσουν τον Λάζλο και θα τσαλακώσουν την εικόνα τους. Ο Λάζλο όμως είναι εκείνος που θα αποφασίσει. Η Δήμητρα Αράπογλου, σκηνοθέτης της παράστασης, τοποθετεί τις ηθοποιούς στην ίδια σκηνή, την ίδια στιγμή σε χωριστούς όμως χώρους, θέλοντας να δείξει ότι μπορεί να μένουν στην ίδια πολυκατοίκια, όμως η μεταξύ τους επικοινωνία περιορίζεται στην ανταλλαγή μερικών φαξ. «Όλα κτίζονται πάνω στην ακοή, ακούνε η μία την άλλη. Και ο ενδιάμεσος ομιλητής είναι το κοινό, το καλούν με τον τρόπο τους να συμμετέχει» σημειώνει η σκηνοθέτης στο πρόγραμμα της παράστασης. Και αυτό διακρίνεται απόλυτα στην παράσταση.

Το σκηνικό της Αναστασίας Αρσένη και του Βασίλη Καταβελάκου, λιτό αλλά με νόημα, εκφράζει τα διαφορετικά στυλ των τριών γυναικών. Ο υπερμοντέρνος καναπές της Γιάννας, τα κλασικά έπιπλα της Έλεν και το στρώμα της γιόγκα της Ίρις, δηλώνουν με σαφήνεια τον τρόπο ζωής της κάθε μιας. Το ίδιο συμβαίνει με τα κοστούμια, της Μαρίας Κοντοδήμα.

Τελικά: Η τριάδα δείχνει ουσιαστικά τα ενδιαφέροντα και τις ανησυχίες της γυναίκας σε διαφορετικές ηλικίες. Ο πυρήνας όμως παραμένει ο ίδιος. «Είμαστε καταπληκτικές γιατί έτσι μας βλέπουνε οι άλλοι. Είμαστε γοητευτικές μόνον όταν μας θαυμάζουν. Και όμορφες μόνο όταν μας το λένε. Όταν μας αγνοούν αισθανόμαστε ασήμαντες. Και όταν μας λησμονούν, δεν υπάρχουμε» δηλώνει ευθαρσώς η Έλεν, κάτι που ισχύει γενικότερα στη σύγχρονη ζωή και αφορά αν όχι όλες τις γυναίκες, τουλάχιστον τις περισσότερες.

INFO: Η ζήλια σε τρία fax, της Έστερ Βιλάρ, Θέατρο Τόπος Αλλού, Κεφαλληνίας 17 και Κυκλάδων, Κυψέλη, τηλ.: 210 8254600, 210 8679535
Παραστάσεις: Τετάρτη 19:30, Πέμπτη και Παρασκευή 21:30, Σάββατο 19:30 και 21:30, Κυριακή και Δευτέρα 20:00 μέχρι τις 5 Νοεμβρίου 2007