Το Μπαλέτο της Ζυρίχης χορεύει... Σαίξπηρ!

Μια διαφορετική εκδοχή του σαιξπηρικού ”Ονείρου Θερινής Νύχτας”, σε χορογραφία Χάιντς Σπέρλι και σκηνοθεσία Βίκτωρα Αρδίττη παρουσιάζει το Μπαλέτο της Όπερας της Ζυρίχης από τις 13 έως τις 16 Ιανουαρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Το Μπαλέτο της Ζυρίχης χορεύει... Σαίξπηρ!

Μια διαφορετική χορογραφική εκδοχή του σαιξπηρικού ”Ονείρου Θερινής Νύχτας”, με την υπογραφή του διάσημου Ελβετού χορογράφου Χάιντς Σπέρλι, παρουσιάζει το κορυφαίο Μπαλέτο της Όπερας της Ζυρίχης, σε τέσσερις παραστάσεις στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Πρόκειται για μια ελβετο-ελληνική συνεργασία, το μουσικό μέρος της οποίας (Μέντελσον, Στηβ Ράιχ και Φίλιπ Γκλας) ερμηνεύεται από την Καμεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής υπό τη διεύθυνση του αρχιμουσικού Τζέιμς Ταγκλ, ενώ το θεατρικό σκηνοθετείται από τον Βίκτωρα Αρδίττη.

Πενήντα χορευτές απ’ όλον τον κόσμο αποτελούν το Μπαλέτο της Όπερας της Ζυρίχης, ”την καλύτερη ομάδα χορού στην Ευρώπη” - σύμφωνα με την εφημερίδα Herald Tribune – που θα ερμηνεύσει για τέσσερις βραδιές (από το Σάββατο 13 έως και την Τρίτη 16 Ιανουαρίου), στις 9μ.μ., στην Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη, μια αλλιώτικη εκδοχή του ”Ονείρου Θερινής Νύχτας” του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Η παράσταση φέρει ελβετο-ελληνική υπογραφή, καθώς στη χορογραφική αυτή απόδοση του σαιξπηρικού αριστουργήματος συμπράττουν Έλληνες σκηνοθέτες, ηθοποιοί και μουσικοί.

Με κινητήρια δύναμη τη μουσική του Μέντελσον, του Στηβ Ράιχ και του Φίλιπ Γκλας, ο Χάιντς Σπέρλι επιχειρεί μια εκλεκτική σύνθεση του αφαιρετικού με το αφηγηματικό, του κλασικού με το σύγχρονο. Το εντυπωσιακά λειτουργικό μεταμοντέρνο σκηνικό της παράστασης υπογράφει ο Χανς Σκάβερνοχ, τα κοστούμια ο Κέζο Ντέκερ και τους φωτισμούς ο Γιούργκεν Χόφμαν.

Ο Βίκτωρ Αρδίττης έχει σκηνοθετήσει το θεατρικό μέρος της παράστασης στην οποία συμμετέχουν οι ηθοποιοί Ακύλλας Καραζήσης (Κυδώνης/Πρόλογος), Σταύρος Μερμήγκης (Βελόνης/Φεγγάρι), Δημήτρης Πιατάς (Πάτος/Πύραμος), Γιώργος Συμεωνίδης (Φυσούνης/Θίσβη), Κώστας Κορωναίος (Ροκάνης/Λιοντάρι) και Χάρης Φλέουρας (Καζάνης/Τοίχος). Η απόδοση των κειμένων στα ελληνικά έχει γίνει από την Ελένη Βαροπούλου. Συμπράττει το Σύνολο κρουστών οργάνων ΤΥΠΑΝΑ. Αποκλειστικός χορηγός της Καμεράτα είναι ο Ομιλος Eurobank EFG.

Ο Χάιντς Σπέρλι έχει ήδη χορογραφήσει το ”Όνειρο Θερινής Νύχτας” τέσσερις φορές (η πρώτη για το Μπαλέτο της Βασιλείας το 1975). Στη χορογραφία του για το Μπαλέτο της Ζυρίχης οι θεατές θα αναγνωρίσουν τη βασική δομή του έργου που έχει επιρροές από την ελληνική μυθολογία και τους λαϊκούς μύθους της ελισαβετιανής Αγγλίας.

Η χορογραφία του Χάιντς Σπέρλι δημιουργεί ένα ονειρικό τοπίο, όπου κίνηση, λόγος και εικόνα εναλλάσσονται, για να αποδοθούν το χιούμορ, η ειρωνεία, οι παρεξηγήσεις, οι φάρσες, οι καβγάδες και το πάθος, που χαρακτηρίζουν το έργο. Ο λυρισμός, η ρευστότητα και η ελαφράδα που απαρτίζουν το κλασικό λεξιλόγιο του χορογράφου, διανθίζονται αβίαστα από τις πιο γωνιώδεις ή σκαμπρόζικες κινήσεις, ενώ τα κλασικά κοστούμια των νεαρών εραστών παραχωρούν τη θέση τους στα σύγχρονα ρούχα των μαστόρων.

Όπως και ο Μπαλανσίν (η χορογραφία του οποίου κατέγραψε οριστικά το έργο στη συνείδηση του χορευτικού κόσμου το 1962 όταν το παρουσίασε με το Μπαλέτο της Νέας Υόρκης), ο Χάιντς Σπέρλι παραδέχεται ότι κινητήρια δύναμη της δουλειάς του είναι η μουσική.

Η χορογραφία του για το δίπρακτο μπαλέτο του ”Ονείρου θερινής νύχτας” είναι βασισμένη στο Κονσέρτο για βιολί και ορχήστρα του Φίλιπ Γκλας και σε αποσπάσματα από έργα του Φελίξ Μέντελσον.

Με τον Χάιντς Σπέρλι στη θέση του καλλιτεχνικού του διευθυντή, το Μπαλέτο της Οπερας της Ζυρίχης έχει εξελιχθεί σε ένα από τα πιο σημαντικά κλασικά συγκροτήματα ενώ ο ίδιος συνεχίζει ακούραστα να χορογραφεί έργα αφηγηματικά ή μη, μέχρι και την όπερα του Ραμώ Les Indes Galantes (2003).

Ο 66χρονος Χάιντς Σπέρλι έχει εδραιώσει τη φήμη του ως χορογράφος που κινείται με άνεση από τον Μπαχ μέχρι τον Λίγκετι, από τα αφηγηματικά κλασικά έργα στις αφαιρετικές χορογραφίες,ως καλλιτεχνικός διευθυντής με μακρά πείρα και καταγραμμένα αποτελέσματα, που παρουσιάζει τη δουλειά του από το Λονδίνο μέχρι το Τόκιο και το Θέατρο Μπολσόι, καθώς και ως ένα ακούραστο μυαλό που αναζητά διαρκώς νέους τρόπους προώθησης της τέχνης του.

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v