Οι Φίλιππος Πλιάτσικας-Γιάννης Μηλιώκας στο in2life

συνέντευξη στην Ειρήνη Ορφανίδου

Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα, τί θα έκανα άραγε, Για το Καλό μου; Ποιά είναι η «προσωπική επανάσταση της καθημερινότητας» και ποιά η «λακκούβα στο δρόμο για το ταξίδι του Ανθρώπου στο τέλειο»; Πώς είναι να συνεργάζεσαι με έναν από τους «παιδικούς ήρωες» σου και εκείνος να σε αισθάνεται ως αδελφό «με διαφορετικό χαρακτήρα»;

Ο Φίλιππος Πλιάτσικας και ο Γιάννης Μηλιώκας, ενώνουν τις φωνές και διασταυρώνουν τους χρόνους και τις πορείες τους συναυλιακά, αλλά και δισκογραφικά. Η αρχή έγινε με το πρώτο δείγμα από το νέο studio album του Φίλιππου Πλιάτσικα και το τραγούδι «Είμαστε Τρελοί…» με την συμμετοχή του Γιάννη Μηλιώκα και του Mc Yinka (ο νέος δίσκος θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο).

Συναυλιακά, Πλιάτσικας και Μηλιώκας ανοίγονται σε μια αναδρομή των τραγουδιών τους, από το 1989 έως το 2015. Πολύ γνωστά αλλά και “κρυμμένα" κομμάτια, από την εποχή των Πυξ Λαξ και της προσωπικής πορείας του Φίλιππου, μαζί με τραγούδια από την ιδιαίτερη μουσική διαδρομή του Γιάννη, σε ακουστικές και ηλεκτρικές ενότητες. Από το Μοναξιά μου Όλα, Ροζ, Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα, Για το Καλό Μου, Ποιος εχει λόγο στην αγάπη, Ποιμενικό Ροκ και άλλα πολλά, μαζί με εκπλήξεις.

Εν μέσω της θερινής περιοδείας τους, και πριν ανέβουν στη σκηνή, ο Φίλιππος Πλιάτσικας και ο Γιάννης Μηλιώκας μιλούν στο in2life.

Κύριε Πλιάτσικα, αν σας ζητούσα να γράψετε τώρα, σε αυτήν την κομβικής σημασίας για την Ελλάδα και την Ευρώπη ιστορική συγκυρία, έναν - δύο στίχους στο εξαιρετικό τραγούδι σας «Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα», ποιοι θα ήταν αυτοί;
Φίλιππος Πλιάτσικας: Δεν θα άλλαζα και δεν θα προσέθετα κανέναν άλλο στίχο σε αυτό το τραγούδι. Το “Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα” δυστυχώς είναι και παραμένει επίκαιρο. Εύχομαι απλώς να έρθει η στιγμή που όλα αυτά που αναφέρει και συμβολίζει θα αναφέρονται σε παρελθόντα χρόνο.

Κύριε Μηλιώκα, αν σας ζητούσα να γράψετε τώρα, σε αυτήν την κομβικής σημασίας για την Ελλάδα και την Ευρώπη ιστορική συγκυρία, ξανά το εξαιρετικό τραγούδι σας «Για το καλό μου», ποιά ιστορία θα νιώθατε την ανάγκη να αφηγηθείτε;
Γιάννης Μηλιώκας: Το τραγούδι αυτό το έγραψα για να περιγράψω τις συνθήκες που επικρατούσαν όταν ήμουν παιδί και δεν ήξερα τι ήθελα,αλλά ήξερα πολύ καλά τι δεν ήθελα. Σήμερα, ένα άλλο παιδί είμαι σίγουρος ότι θα γράψει κάτι αντίστοιχο και πιστεύω πολύ καλύτερο. Εγώ πλέον από τότε που μου εναντιώθηκε ένας καιρός (όπως λέει ο ποιητής), ταξιδεύω με όλους τους καιρούς.

Πώς προέκυψε η συνεργασία σας, που επισφραγίζεται, εκτός από συναυλιακά και δισκογραφικά στο νέο άλμπουμ του Φίλιππου Πλιάτσικα;

Φ.Π.: Ο Γιάννης ήταν πάντα ένας απ’τους παιδικούς μου ήρωες, τον θεωρώ έναν από αυτούς που ξεκίνησαν και έβαλαν τις βάσεις για ένα ελληνόφωνο ροκ τραγούδι, οπότε κατά μία έννοια τον αισθάνομαι κάτι σαν έναν πολύ κοντινό παιδικό μου φίλο με τον οποίο μόλις γνωρίστηκα.
Γ.Μ.: Tα τραγούδια μας μοιάζουν σα να τα έγραψαν δυο αδέρφια με διαφορετικό χαρακτήρα. Στην πρώτη πρόβα που κάναμε με τον Φίλιππο, μου ζήτησε να ανταλλάξουμε τα τραγούδια μας, να λέει αυτός τα δικά μου και εγώ τα δικά του. Αυτό τα λέει όλα.

Σε δύσκολες στιγμές, όπως έχει καταγραφεί ιστορικά, η καταφυγή στη μουσική και στο τραγούδι γίνεται περισσότερο αναγκαία παρά ποτέ. Πώς νιώθετε το κοινό από κάτω, αυτό το καλοκαίρι; Ποιό είναι το αίσθημα που κυριαρχεί;

Φ.Π.: Ποιός μπορεί να πει με σιγουριά τι έχει ανάγκη και τι αισθάνεται ο κόσμος και να μιλήσει για λογαριασμό του; Για το μόνο που μπορούμε να είμαστε σίγουροι είναι οι δικές μας ανάγκες και συναισθήματα, και οι δικές μου ανάγκες επιτάσσουν μια άμεση και ειλικρινή επικοινωνία με τον κόσμο αυτό τον καιρό πιο πολύ από ποτέ.
Γ.Μ.: Από την πλευρά μας νοιώθουμε αίσθημα ευθύνης γι αυτό που κάνουμε. Είναι καινούργιες ψυχές που ψάχνουν να βρούν την αλήθεια. Αυτό που εισπράττουμε από τα παιδιά είναι αγάπη και το κυριότερο εμπιστοσύνη. Δεν είμαστε μοιρασμένοι σε καλλιτέχνες και κοινό. Είμαστε όλοι πνευματικοί συγγενείς.

Ο κόσμος δείχνει να αλλάζει, αλλά μήπως τελικά, όπως είχαν γράψει ο Γκάτσος και ο Χατζιδάκις στον Κεμάλ «... αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ»;

Φ.Π.: Η όποια αλλαγή είναι σαφώς προσωπικό θέμα του καθενός και εξαρτάται άμεσα και κυρίως από την προσωπική μας επανάσταση της καθημερινότητας, κανένας τρίτος δεν μπορεί να μας σώσει απ’τον καλό ή τον κακό μας εαυτό.
Γ.Μ.: O κόσμος αλλάζει συνεχώς. Από την εποχή των σπηλαίων μέχρι σήμερα που είμαστε σε μια ανιούσα πορεία. Αυτή η ανιούσα είχε, έχει και θα έχει σκαμπανεβάσματα. Είναι μια λακκούβα στο δρόμο για το ταξίδι του Ανθρώπου στο τέλειο.