8 κλασικά rock albums που πρέπει να έχετε ακούσει

Υπήρξαν καιροί που η ροκ μουσική ήταν η ποπ της εποχής της. Δεκαετίες που τα albums του είδους συναγωνίζονταν σε πρωτοτυπία, πειραματισμούς και ύμνους που χαρακτήρισαν ολόκληρες γενιές. Εποχές που η δισκογραφία δεν γνώριζε ακόμη τι θα πει download και οι μπάντες πρόσεχαν ως και την τελευταία λεπτομέρεια των δίσκων τους, από το εξώφυλλο μέχρι τις… χαρακιές του βινυλίου.

Από εκείνες τις εποχές, συγκεντρώνουμε οκτώ μουσικά αριστουργήματα που άλλαξαν για πάντα την ροκ και μας χάρισαν εμβληματικά κομμάτια που βοηθούν ακόμη και τις σημερινές γενιές να εκφραστούν και να εκτονωθούν. Περιμένουμε τα δικά σας αγαπημένα κλασικά «διαμάντια» της ροκ, στα σχόλια στο κάτω μέρος του δημοσιεύματος.

Bob Dylan – Highway 61 Revisited (1965)

Τα ‘60s δεν θα ήταν ίδια χωρίς την μουσική ευφυΐα του Dylan: Η ροκ μουσική βρήκε στη φωνή του τα πιο ποιητικά της, σχεδόν blues μονοπάτια και έκανε όλο τον πλανήτη να σιγοψιθυρίσει το κομμάτι που έχει ψηφιστεί στα περισσότερα polls μουσικοκριτικών ως το σημαντικότερο τραγούδι όλων των εποχών, το “Like a rolling stone” που μάλιστα αποτελεί και εναρκτήριο κομμάτι του album. Η καλή μέρα, από το πρώτο track φαίνεται.

Nirvana – Nevermind (1991)

Δεν έχουν μόνο τα ‘60s τους ροκ ήρωές τους: Να που και τα ‘90s βρήκαν μουσικούς δρόμους να… εκτονωθούν, με μπροστάρηδες τους ροκάδες από τις ΗΠΑ που αναγέννησαν την εναλλακτική σκηνή με τους grunge ύμνους τους. Ο Kurt Cobain και η παρέα του, στο σύντομο, δυστυχώς, δισκογραφικό ταξίδι τους, πρόλαβαν πριν ο frontman τους δώσει τραγικό τέλος στη ζωή του να χαρίσουν σε εκείνη την γενιά κομμάτια όπως το «Smells like teen spirit», «Come as you are» και «Lithium». Ακόμη και το εξώφυλλο αυτού του δίσκου έγινε σύμβολο, με το μωρό που κολυμπά κυνηγώντας ένα δολάριο να βρίσκεται ακόμη ως αφίσα σε πολλά δωμάτια ανά τον κόσμο.

Sex Pistols – Never Mind the Bollocks (1977)

«Το Never mind the bollocks τα άλλαξε όλα. Δεν υπήρχε τίποτα παρόμοιο μέχρι τότε και δεν έχει δημιουργηθεί τίποτα παρόμοιο έκτοτε. Πολύ κοντά έφτασαν οι Nirvana, μία μπάντα που επηρεάστηκε κατά πολύ από τους Sex Pistols», γράφει για το συγκεκριμένο album το μεγαλύτερο μουσικό περιοδικό στον κόσμο, το Rolling Stone. Η βρετανική σκηνή σείστηκε συθέμελα στα τέλη των ‘70s με την εμφάνιση αυτής της μπάντας που τόλμησε σε μια ιδιαίτερα συντηρητική εποχή να τραγουδήσει «God Save the Queen» και «Anarchy in the UK». Το ότι οι Nirvana επηρεάστηκαν από αυτούς τους ύμνους είναι απλώς άλλη μια ένδειξη της σημασίας αυτού του δίσκου.

Pink Floyd – The Dark Side of the Moon (1973)

Το όγδοο άλμπουμ των Pink Floyd ηχογραφήθηκε στις αρχές των ‘70s με τις πιο εξελιγμένες τεχνικές που είχαν χρησιμοποιηθεί για ηχογράφηση ροκ δίσκου μέχρι τότε. Το πιο πρωτοποριακό, όμως, ήταν το concept του: Η ροκ «βούτηξε» στην ηλεκτρονική μουσική, οι στίχοι έγιναν διάλογοι και πρόζα και οι ήχοι από τα μουσικά όργανα αντικαταστάθηκαν από ήχους αεροπλάνων που συντρίβονται, ξυπνητήρια και κέρματα να συνοδεύουν τις μελωδίες και θεματικές όπως ο καταναλωτισμός, οι ρυθμοί της ζωής, η παρακμή των γηρατειών ή ο πόλεμος να διατρέχουν τους σκοπούς. Το πόσο σημαντικό και επίκαιρο παραμένει το «Dark Side of the Moon» στους μουσικούς κύκλους είναι εμφανές αν αναλογιστεί κανείς πως 40 χρόνια μετά την πρώτη του κυκλοφορία εξακολουθεί να πουλάει. Μαζί με το «The Wall», αποτελεί το καλύτερο δείγμα της δουλειάς του Roger Waters και της παρέας του.

Beatles – Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band (1967)

Το διάσημο εξώφυλλο-κολλάζ του άλμπουμ είναι μόνο το περίβλημα σε ένα από τα επιδραστικότερα μουσικά αριστουργήματα του περασμένου αιώνα: Η τζαζ, η rock’n’roll, το music hall και η κλασική μουσική παντρεύονται σε ένα αποτέλεσμα που έκανε για πρώτη φορά το ροκ να είναι ταυτόσημο με την ποπ και χάρισε στους Beatles τέσσερα βραβεία Grammy. Από τα εμβληματικά κομμάτια του δίσκου, ξεχωρίζουμε το «Lucy in the sky with diamonds» και το «With a little help from my friends».

The Rolling Stones – Exile on Main Street (1972)

Οι «βρόμικες» μελωδίες που ήξερε πολύ καλά να σκαρώνει ο Keith Richards, τα δυνατά riffs του Mick Taylor και τα ιδιαίτερα φωνητικά του Jagger βρήκαν στο άλμπουμ «Exile on Main St» την καλύτερη εκδοχή τους, δημιουργώντας τον κορυφαίο ίσως δίσκο των Stones. Οι κορυφαίοι δισκοκριτικοί του κόσμου μάλιστα θεωρούν πως ο ακατέργαστος ήχος του δίσκου και ο συνδυασμός rock’n’roll, soul, country και gospel στοιχείων συνοψίζει επακριβώς την «αισθητική» ταυτότητα της μπάντας, που μας χάρισε κομμάτια όπως τα “Rocks off”, “Happy”, “Tumbling Dice” και “Let it loose”.

The Clash – London Calling (1980)

Μια παρέα μουσικών, με δύο δίσκους ήδη στις πλάτες της, βρίσκεται σε πόλεμο με τις δισκογραφικές εταιρίες και αναγκάζεται να γράψει τραγούδια στο διαμέρισμα της γιαγιάς ενός εκ των μελών. Πρόκειται για τους Clash, που αποφάσισαν να υποδεχθούν την δεκαετία του ’80 ηχογραφώντας τραγούδια-γροθιές προς πάσα κοινωνική κατεύθυνση. Το London Calling αποτελεί μία μουσική «αποκάλυψη» 19 κομματιών που κινούνται από τα μονοπάτια της punk μέχρι το ska και από το σκληρό ροκ ως την disco, εμπνέοντας θυμό αλλά και ελπίδα σε μια ολόκληρη γενιά, με διαχρονικά τραγούδια όπως τα “London Calling”, “Lost in the Supermarket”, “Death or Glory” και “Train in Vain”.

Led Zeppelin – Led Zeppelin IV (1971)

Οι «Beatles των ‘70s» που προκάλεσαν κύματα ενθουσιασμού στους οπαδούς της ροκ σε μία από τις πιο δημιουργικές περιόδους της, κυκλοφόρησαν το τέταρτο άλμπουμ τους το 1971 χωρίς τίτλο στο εξώφυλλο (γι’ αυτό και το αποκαλούμε απλώς «IV»), που έμελλε να είναι όχι μόνο το πιο εμπορικό τους – συγκαταλέγεται στα πέντε πιο μοσχοπουλημένα όλων των εποχών – αλλά και το πιο ποιοτικό τους, αφού τους βρήκε στο αποκορύφωμα της φόρμας τους. Κερασάκι της έμπνευσής τους υπήρξε το κομμάτι του δίσκου «Stairway to Heaven», που εξελίχθηκε και στο τραγούδι-ύμνο τους.