Yann Tiersen: Το soundtrack των ονείρων

Ο Γάλλος συνθέτης που γνωρίσαμε μέσα από τις νότες της Αμελί και αγαπήσαμε για τις ονειρικές μελωδίες του επιστρέφει στην Ελλάδα για live εμφανίσεις και το in2life κάνει… προθέρμανση, (ξαν)ακούγοντας τα best of του.
Yann Tiersen: Το soundtrack των ονείρων
του Γιώργου Κόκουβα

Η κιθάρα συναντά το βιολί και το γιουκαλίλι μπλέκει ιδανικά με μια… γραφομηχανή. Η Audrey Tautou σερβίρει ζεστό καφέ στη Μονμάρτη και ο Σηκουάνας γεμίζει φθινοπωρινά φύλλα. Το τείχος του Βερολίνου πέφτει και ο κρότος του μοιάζει περισσότερο με σταγόνες βροχής πάνω σε πιάνο. Μερικές από τις πιο γλυκόπικρες κινηματογραφικές εικόνες χρωστούν λίγη –ως πολλή- από την ομορφιά τους στον Yann Tiersen, που φρόντισε να τις ντύσει με την μουσική ευφυΐα του.

Ωστόσο, ο Γάλλος μουσικός δεν είναι απλώς ο «άνθρωπος των soundtrack». Τα studio albums και οι συνεργασίες του περιέχουν το ίδιο υλικό, τον ήχο των ονείρων, γι’ αυτό και ο 41χρονος συνθέτης έχει καταταχθεί στην συνείδηση του ελληνικού κοινού ως ένας από τους πιο συμπαθείς καλλιτέχνες. Ο Yann Tiersen, μετά από δύο χρόνια επιστρέφει σε ελληνικά εδάφη για live εμφανίσεις στο πλαίσιο της Skyline Tour και η Λάρισα, η Θεσσαλονίκη και η Αθήνα θα μετατραπούν σε μουσικές γαλλικές παροικίες στις 17, 18 και 19 Νοεμβρίου αντίστοιχα.

Από την Βρετάνη στην Αμελί



Γεννήθηκε στην Βρετάνη το 1970, αλλά τα βήματά του ήταν αποφασιστικά: Αφού πέρασε από τρεις μουσικές σχολές, κατέληξε στο Παρίσι, και από εκεί στις δισκοθήκες όλης της Ευρώπης, χάρη σε μια απλοϊκή, γλυκιά κοπέλα, την κινηματογραφική Αμελί. Πριν δουλέψει πάνω στο πασίγνωστο soundtrack, ο Tiersen είχε ήδη κυκλοφορήσει τους πρώτους του προσωπικούς δίσκους και είχε «ντύσει» μικρού μήκους ταινίες, αλλά η φήμη του περιοριζόταν στους στενούς μουσικόφιλους κύκλους της Γαλλίας. Όταν ο Ζαν Πιέρ Ζενέ άκουσε τυχαία καθώς οδηγούσε ένα κομμάτι του Tiersen, παρήγγειλε αμέσως να του φέρουν όλες τις δημιουργίες του. Την ίδια ημέρα, ο Tiersen δέχθηκε επίσημη πρόσκληση για να επενδύσει μουσικά την ταινία που ετοίμαζε ο γνωστός σκηνοθέτης, την Αμελί.

«Έχω πολλή δουλειά», ήταν η απάντηση που έλαβε ο Ζενέ, καθώς ο Tiersen ετοίμαζε τότε το επόμενο album του. Ευτυχώς για όλους μας, όμως, οι δύο δημιουργοί προσαρμόστηκαν στις συνθήκες και ο Ζενέ αρκέστηκε στην «συρραφή» παλιών και ακυκλοφόρητων κομματιών του συνθέτη. Κάπως έτσι προέκυψε το γνωστό soundtrack, που τελικά αποτέλεσε το διαβατήριο του Tiersen προς τα αφτιά όλης της Γηραιάς Ηπείρου.



Από την post punk… στην γραφομηχανή

Όπως έχει δηλώσει ο ίδιος, οι επιρροές του, όλως παραδόξως ήταν post punk συγκροτήματα όπως οι Joy Division και οι The Stooges. Παρ’ όλα αυτά, ο ήχος στον οποίο τον έχουμε συνηθίσει χαρακτηρίζεται από μινιμαλισμό και γαλλική χροιά, δοσμένη μέσα από ένα συνοθύλευμα οργάνων όπως το βιολί, οι κιθάρες, το ξυλόφωνο, το ακορντεόν, η άρπα, το μαντολίνο και... η γραφομηχανή. Κάπως έτσι προέκυψε και το επόμενο εξαιρετικό soundtrack που ο Tiersen χάρισε στον κινηματογράφο, αυτό της ταινίας Goodbye Lenin.



Κυκλοφορώντας ένα από τα πιο δημοφιλή albums του, το «Les Retrouvailles» το 2005, αλλά και όσο ετοίμαζε τις επόμενες δουλειές του, δεν δίστασε να πειραματιστεί περαιτέρω: Κατά τις ηχογραφήσεις του «Dust Lane», ο Γάλλος μουσικός «έπαιξε» δημιουργικά με ακουστική κιθάρα, μαντολίνο αλλά και… μπουζούκι, ενώ στο πρόσφατο «Skyline», αποφάσισε να γυρίσει στις «ρίζες» της έμπνευσής του, προσθέτοντας ψυχεδελικά, post-punk και ηλεκτρονικά στοιχεία στην συνταγή.



Ο ίδιος πάντως δεν σπεύδει να χαρακτηρίσει την μουσική που παράγει κάθε φορά: «Δεν είναι δουλειά μου να ορίσω την μουσική μου. Για να κρατάει τον ενθουσιασμό για δημιουργία ένας καλλιτέχνης, δεν πρέπει να νοιάζεται για τα είδη», είχε δηλώσει παλιότερα.

Αντ’ αυτού, προτιμά να γράφει μουσική με τον καλύτερο «οδηγό» του, το ένστικτο. Το ίδιο ένστικτο που του υπαγορεύει να ασχολείται μόνο με την μουσική και όχι με τα παρελκόμενά της: Όταν η Αμελί έχασε την Χρυσή Σφαίρα και το soundtrack της έφυγε με άδεια χέρια από ορισμένες βραβεύσεις, ο Yann Tiersen αρκέστηκε να δηλώσει: «Το να αποφασίζουν οι άνθρωποι από το ίδιο σύμπαν να βραβεύουν τους εαυτούς τους δεν είναι και τόσο καλή ιδέα. Μου μοιάζει σαν να επιστρέφω στο σχολείο».



Προς το παρόν, αρκούμαστε στην έλευσή του για άλλη μια φορά στην χώρα μας και περιμένουμε να τον απολαύσουμε ζωντανά με την μπάντα του στις 17 (Bowling Center, Λάρισα), 18 (Principal Club, Θεσσαλονίκη) και 19 Νοεμβρίου (Fuzz, Αθήνα), όπου θα παρουσιάσει κομμάτια από τον νέο του δίσκο αλλά και όλες τις αγαπημένες μας μελωδίες.

Προπώληση εισιτηρίων: Metropolis, Public, TicketHouse, www.i-ticket.gr (30€, στο ταμείο 35€).
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v