New World: Πρωταγωνιστής η... φωτογραφία

Ο Τέρενς Μάλικ, σκηνοθέτης της ”Λεπτής Κόκκινης Γραμμής” επιστρέφει με το ”Νέο Κόσμο”, όπου πραγματεύεται τον αποικισμό της Αμερικής. Έρωτας και περιπέτεια με απολαυστική φωτογραφία και καταπληκτικά πλάνα φύσης. Μια ενδιαφέρουσα ερμηνεία από τον Κόλιν Φάρελ.
New World: Πρωταγωνιστής η... φωτογραφία

του Λουκά Τσουκνίδα

Με τη ”Λεπτή Κόκκινη Γραμμή” ο Τέρενς Μάλικ επιβεβαίωσε τις προσδοκίες όσων περίμεναν δύο δεκαετίες την επιστροφή του. Το ιδιαίτερο στυλ του κέρδισε τη σύγκριση με το άρτιο αλλά αναμενόμενο ”Η διάσωση του στρατιώτη Ράιαν” και έδωσε το στίγμα του σκηνοθέτη που έχει όραμα και το ακολουθεί.

Φέτος επιλέγει να στήσει από την αρχή την ιστορία της Ποκαχόντας και του Τζον Σμιθ, ψάχνοντας όλα εκείνα που μπορεί να περικλείει η φράση ”Νέος Κόσμος”.

Οι Αγγλοι άποικοι φτάνουν στον αφιλόξενο τόπο και αρχίζουν να αλληλεπιδρούν με τους αυτόχθονες Ινδιάνους. Η κόρη του αρχηγού ερωτεύεται τον καταδικασμένο από τους δικούς του Τζον Σμίθ και προκαλεί τη δική της εξορία. Όταν ο Σμιθ χάνεται, χτίζει τη νέα ζωή της με έναν Άγγλο γαιοκτήμονα…

Ο Μάλικ, με συνδετικό κρίκο την αθωότητα και την τάση προς το άγνωστο της νεαρής Ινδιάνας, φέρνει κοντά δύο κόσμους οι οποίοι είναι ”νέοι” ο ένας για τον άλλον. Η κοπέλα ερωτεύεται τον εξόριστο Αγγλο εξερευνητή στην προσπάθειά της να καταλάβει από πού έρχεται και τι πρεσβεύει. Ο Σμιθ την ερωτεύεται ως τέλεια εικόνα της αγνότητας που εκείνος έχει χάσει. Η φύση, άγρια και ανυπότακτη, τους αγκαλιάζει και τους δίνει καταφύγιο.

Ο Σμιθ όμως είναι τυχοδιώκτης και επιστρέφει στην αποστολή του. Η κοπέλα τιμωρείται για την εμμονή της σ’ αυτόν και στέλνεται να ζήσει με τους άποικους. Μαθαίνει ασυνήθιστα εύκολα τους τρόπους τους και πέφτει στην αγκαλιά του ευγενούς καπνοκαλλιεργητή Τζον Ρολφ. Στο τελευταίο μέρος, η βαπτισμένη πια Ρεβέκκα επισκέπτεται την Αγγλία. Η φύση εδώ, με τη μορφή βασιλικών κήπων, είναι τελείως πειθαρχημένη και ακίνητη.

Η σκηνοθεσία θυμίζει διαρκώς τη ”Λεπτή Κόκκινη Γραμμή”. Τα πολλά κοντινά πλάνα, η εμμονή στα βλέμματα και οι αφηγήσεις των πρωταγωνιστών με πρώτο πλάνο τη φύση είναι απολύτως αναγνωρίσιμα. Ο λυρισμός όμως δεν καταφέρνει πάντα να κερδίσει το θεατή. Εδώ ο Μάλικ ίσως επιμένει περισσότερο απ’ όσο τον συμφέρει. Η φωτογραφία πάντως είναι απολαυστική.

Ο Κόλιν Φάρελ είναι αρκετά ”αλήτης” και ο Κρίστιαν Μπέιλ αρκετά ”ευγενής”, όμως η 14χρονη Κοριάνκα Κίλτσερ είναι πραγματική Ινδιάνα, ήδη συνειδητοποιημένη γυναίκα σε μια ηλικία που οι Αγγλίδες είναι απλά κοριτσάκια.

Μπορεί κανείς να την απολαύσει ή να κουραστεί στο πρώτο μισό.

Οι υπόλοιπες:

Στο ”Τρανσαμέρικα” η ”Νοικοκυρά σε απόγνωση” Φελίσιτι Χάφμαν υποδύεται έναν τραβεστί πατέρα που γνωρίζει το γιο του μια εβδομάδα πριν από την εγχείρηση αλλαγής φύλου. Φαβορί για το Όσκαρ 1ου γυναικείου ρόλου.

Ο Μπενίνι επιστρέφει με την ταινία ”Ο τίγρης και το χιόνι” ως ποιητής που φτάνει μέχρι το ταραγμένο από τον πόλεμο Ιράκ για να σώσει τη γυναίκα της ζωής του. Ρομαντική και αστεία, εύκολη δουλειά για τον Ιταλό.

Βγαίνει επίσης το ”Τι στο –μπιπ– ξέρουμε;”, μια ταινία για την κβαντική φυσική και την πνευματική αναζήτηση, καθώς και το σίκουελ του θρυλικού ”Μπάμπι” για τους μικρούς κινηματογραφόφιλους.

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v