Match Point: Ο Γούντι Αλεν χάνει το ματς!

Ένα γνώριμο ερωτικό τρίγωνο, οι συναισθηματικές εντάσεις και οι αναπάντεχες περιστάσεις που αυτό συνεπάγεται είναι το θέμα της νέας ταινίας του Γούντι Άλεν, Match Point. Ενας διαφορετικός, βρετανικός Γούντι με διάτρητο, σε πολλές στιγμές, σενάριο.
Match Point: Ο Γούντι Αλεν χάνει το ματς!

του Λουκά Τσουκνίδα

Εδώ και αρκετά χρόνια ο Γούντι Άλεν προσπαθεί να κάνει μια ταινία που θα σταθεί δίπλα στις– κατά κοινή ομολογία- μεγάλες του δημιουργίες. Δραστήριος και εθισμένος στο να σκηνοθετεί, επανέρχεται με μια νέα ιδέα κάθε χρόνο εισπράττοντας μετριοπαθή σχόλια.

Η πάγια ένσταση του κοινού είναι η έλλειψη φρεσκάδας, καθώς οι χαρακτήρες του επαναλαμβάνονται σε διαφορετικά σεναριακά πλαίσια, ενώ ο Άλεν φαίνεται αρκετά καταπονημένος και ανόρεχτος. Ούτε το πρωτότυπο σεναριακό εύρημα του περσινού ”Μελίντα και Μελίντα” κατάφερε να εδραιώσει την επιστροφή του. Το κοινό του πλέον δε φαίνεται να περιμένει τίποτα απ’ αυτόν παρά μερικές αυθεντικές ”Γουντιαλενικές” στιγμές.

Εκείνος, αποφάσισε φέτος να απαντήσει σ’ αυτήν την προσδοκία κάνοντας μια ταινία σε ένα ύφος που είχαμε ξεχάσει εδώ και πολύ καιρό. Κινηματογραφεί λοιπόν στο Λονδίνο αντί για το Μανχάταν και μας δίνει το τελευταίο του πόνημα υπό τον τίτλο ”Match Point”.

Ένας νεαρός πρώην τενίστας και νυν δάσκαλος του τένις πιάνει δουλειά σε μια λέσχη αριστοκρατών στο Λονδίνο. Εκεί, γνωρίζει ένα πλούσιο νέο και την οικογένειά του. Ενώ διατηρεί σχέση με την αδελφή του φίλου του παίζει συγχρόνως ένα επικίνδυνο ερωτικό παιχνίδι με την Αμερικανίδα αρραβωνιαστικιά του. Όταν αυτή απομακρυνθεί απ’ την οικογένεια θα τη βρει συνεχίζοντας την παράνομη σχέση τους.

Η ερωμένη του θα μείνει έγκυος και θα τον πιέσει να επιλέξει ανάμεσα στα πλούτη ή στην αληθινή αγάπη, οδηγώντας τον στο έγκλημα...

Οι τρεις χαρακτήρες που αναπτύσσονται ουσιαστικά στην ταινία είναι ο τενίστας, η σύζυγος και η ερωμένη. Το παιδί του λαού με τις τυχοδιωκτικές τάσεις φλερτάρει με την ανώτερης τάξης κοπέλα, αλλά σβήνει το πάθος του στο κορίτσι της διπλανής πόρτας. Οι διάλογοι μεταξύ τους θυμίζουν το λιγότερο μεξικάνικη σαπουνόπερα όπου το κακομαθημένο πλουσιοκόριτσο αναγκάζει το μπαμπά να της αγοράσει το αγόρι που ποθεί.

Το αγόρι, παρ’ ότι ”ξεπουλιέται” χωρίς δεύτερη σκέψη, διατηρεί την επαφή με τα πρωτόγονα – αντάξια της τάξης του – πάθη και αποζητά τον έρωτα της φτωχής κοπέλας. Η προσέγγιση δυστυχώς παραμένει επιφανειακή.

Και έτσι φτάνουμε στο έγκλημα. Το ηθικό δίλημμα που θα μπορούσε να τεθεί δεν έρχεται ποτέ, απλούστατα γιατί αυτός ο εξωπραγματικός χαρακτήρας δε χάνει το χρόνο του με σκέψεις. Ακολουθούν κατά ριπές μια σειρά από κακοστημένες συγκυρίες, όπου ανεγκέφαλοι αστυνομικοί και άπληστα πρεζόνια συνωμοτούν θαρρείς για να τη γλιτώσει ο πρωταγωνιστής. Τον υποδύεται ένας ουδέτερος και αμήχανος Τζόναθαν Ρις Μάγιερς που καταφέρνει να βγάλει γέλιο με το βλέμμα και το βάδισμά του. Η ξαφνική αυτή τροπή φέρνει ραγδαίες εξελίξεις που εκθέτουν το σκηνοθέτη και σεναριογράφο, καθώς η λογική τους είναι διάτρητη.

Όσο για τα γνώριμα δηκτικά σχόλια του σκηνοθέτη πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις; Όταν ατάκες θαυμασμού προς τους ”εύπορους” που ”ξέρουν να τα ξοδεύουν σε ουσιαστικά πράγματα”, μένουν ατιμώρητες καταλαβαίνουμε ότι κοινωνικά αντανακλαστικά του δημιουργού ίσως να μην έμειναν αναλλοίωτα με τα χρόνια…

Γυρίζει το ποτάμι πίσω;

Διάρκεια: 124 λεπτά

Διανομή: ODEON

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v