While We are Young: Ανάλαφρη κωμωδία με Μπεν Στίλερ

του Λουκά Τσουκνίδα
 
Μετά το υπέροχο “Frances Ha”, που ήταν κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της καινούργιας του αγαπημένης, της αρκετά νεότερής του Γκρέτα Γκέρβιγκ, ο Νόα Μπάουμπαχ επιστρέφει με κάτι που αντικατοπτρίζει τις ανησυχίες της δικής του γενιάς (των σαραντάρηδων) και την όψη τους για τον κόσμο. Το “While We're Young”, περισσότερο χαβαλετζίδικο παρά φιλοσοφημένο, κερδοσκοπεί πάνω στα στερεότυπα που συνιστούν το “χάσμα” των γενεών, καθώς και τα αντεστραμμένα τους είδωλα που απλώς το διευρύνουν. Το αποτέλεσμα είναι αρκούντως διασκεδαστικό, αφού επιλέγει να το κάνει με χιούμορ, ανάλαφρα και χωρίς καμία διάθεση διδακτισμού ή μίζερης ψυχανάλυσης.

Η υπόθεση

Ο Τζος και η Κορνήλια είναι ένα ζευγάρι σαρανταφεύγα, χωρίς παιδί, απορροφημένοι απ' τις δραστηριότητές τους, οι οποίες δεν έχουν αλλάξει δραματικά την τελευταία δεκαετία. Καθώς αρχίζουν ν' αποξενώνονται απ' τους οικογενειάρχες φίλους τους, γνωρίζουν ένα νεαρό ζευγάρι, τον Τζέιμι και την Ντάρμπι, κι αρχίζουν να κάνουν παρέα. Στην αρχή ξανανιώνουν, σιγά σιγά όμως αρχίζουν να προσγειώνονται στην πραγματικότητα...



Η κριτική

Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που ο Νόα Μπάουμπαχ συνεργάστηκε με τον Μπεν Στίλερ. Τότε ήταν το “Greenberg”, η μελαγχολική κομεντί για έναν άνθρωπο που βγάζει με δυσκολία την κάθε μέρα παρέα με τις νευρώσεις και τις εμμονές του, όπου ο Στίλερ έριξε τους κωμικούς του τόνους κι έφερε άψογα εις πέρας τον βασικό ρόλο. Στο “While We're Young” ο σκηνοθέτης τον επιστρατεύει ξανά, αυτή τη φορά για να ερμηνεύσει έναν χαρακτήρα λιγότερο προβληματικό, εμμονικό αλλά και κοινωνικό, σολιψιστικό αλλά και λειτουργικό.

Ο Τζος είναι ντοκιμαντερίστας, αλλά εδώ και δέκα χρόνια δεν έχει κάνει τίποτε για να δικαιολογήσει το βραβευμένο ντεμπούτο του παρά μαζεύει ώρες επί ωρών από συνεντεύξεις με έναν γέρο ιστορικό, μια παρεξηγημένη ιδιοφυία, με πρόσχημα την τελειομανία του. Ίσως από ανασφάλεια, ίσως επειδή ζει στη σκιά του πεθερού του, του θρυλικού ντοκιμαντερίστα Λέσλι Μπράιτμπαρτ, αρνείται πεισματικά να ολοκληρώσει ένα έργο που αλλάζει διαρκώς μορφή και εγκαταλείπεται απ' τον εναν χρηματοδότη μετά τον άλλον. Η Κορνήλια πάλι, αρκείται στο να δουλεύει ως παραγωγός στις ταινίες του πατέρα της και να βλέπει τη ζωή τους να γίνεται επικίνδυνα επαναλαμβανόμενη και περιστρεφόμενη γύρω απ' τη δέσμευση του Τζος στο δίχως τέλος πρότζεκτ του.

Μοιραία, όταν ο νεαρότερος συνάδελφός του τον πλησιάζει και τα δυο ζευγάρια αρχίζουν να βγαίνουν μαζί, ο Τζος και η Κορνήλια γοητεύονται από εκείνα που νοσταλγούν απ' τους νεότερους εαυτούς τους, την άγνοια κινδύνου, την ανεμελιά και το δημιουργικό θράσος που μοστράρουν ο Τζέιμι και η Ντάρμπι. Ο Μπάουμπαχ, ως καλός παρατηρητής του περιβάλλοντός του και ειδικότερα της νεοϋορκέζικης “φάσης” η οποία έχει εξαπλωθεί σαν ιός, αντιπαραβάλλει εδώ την τάση των μεγαλύτερων να υιοθετούν τις νέες τεχνολογίες ως κάτι που θα τους κρατήσει επίκαιρους, με εκείνη των νεότερων (και συγκεκριμένα, της χιπ συνομωταξίας) να αναβιώνουν ρετρό συνήθειες και να επιδίδονται σε μια λανθάνουσα νοσταλγία σε βαθμό ενοχλητικό. Το αποτέλεσμα είναι ένας σαρανταπεντάρης που τσεκάρει διαρκώς το iPhone του δίπλα σ' έναν εικοσιπεντάρη που γράφει σε γραφομηχανή, ένα χάσμα που δεν είναι πια φυσικό, αλλά εντελώς επιτηδευμένο, όπως οι συμπεριφορές των πρωταγωνιστών του.

Στην πορεία, ο Μπάουμπαχ εξετάζει και άλλα πράγματα, αν με τις εποχές, με τις ηλικίες και με τα μέσα αλλάζουν και οι κανόνες, η δεοντολογία και η ηθική, η πνευματική ιδιοκτησία και η διαδικασία της δημιουργίας, ακόμη κι η φιλία η ίδια. Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν εμβαθύνει σε τίποτε ιδιαίτερα, αφήνοντας τους χαρακτήρες του να φτάσουν στα δικά τους συμπεράσματα, όσο λειψά και επιφανειακά κι αν μοιάζουν, μένοντας στην κωμική και γλυκόπικρη πλευρά της περιπέτειας των συνομήλικών του που επέλεξε για ήρωες. Η κωμωδία δουλεύει, χάρις στο χιούμορ του δημιουργού και τους δύο άντρες πρωταγωνιστές του, τον έμπειρο Μπεν Στίλερ και τον ραγδαία ανερχόμενο Άνταμ Ντράιβερ που καταφέρνει να κάνει τον Τζέιμι λιγότερο αντιπαθή απ' ότι θα ταίριαζε σ' έναν ταλαντούχο, μα κυνικό και κενόδοξο νεαρό. Αντίθετα, η Ναόμι Γουότς και η Αμάντα Σάιφριντ, δεν έχουν ιδιαίτερα ηχηρούς ρόλους ούτε αξιομνημόνευτες σεναριακές στιγμές.

Το “While We're Young” είναι μια αστεία, συμπαθητική κι επίκαιρη, πολιτισμικά, ταινία.

Βγαίνουν ακόμη:
Το καλοφτιαγμένο δράμα εποχής “Far from the Madding Crowd” του Τόμας Βίντεμπεργκ, το εντυπωσιακό σίκουελ δράσης “Terminator: Genisys”, η απολαυστική κωμωδία μετά φαγητού “The Trip to Italy”, η ενδιαφέρουσα δραματική κομεντί “Still Life”, το δραματικό “Boychoir”, το γουέστερν “Slow West”, το σίκουελ τρόμου “Insidious 3” και η ταινία κινουμένων σχεδίων “Gus: Petit Oiseau, Grand Voyage”.