11 μικρού μήκους διαμαντάκια στο Youtube

Η πρώτη μικρού μήκους ταινία που πήρε Όσκαρ. Κωμικά διαμαντάκια. Υπέροχα animation. Συγκινητικές ιστορίες που θα σας κάνουν να δακρύσετε. Πολιτικός προβληματισμός και κινηματογραφικός σουρεαλισμός. Απ’ όλα έχουν οι μικρού μήκους ταινίες που συγκεντρώσαμε παρακάτω, για να πάρετε μικρές δόσεις κινηματογραφικής διασκέδασης με ένα κλικ.

Balance

Από το μακρινό 1989, οι γερμανοί δημιουργοί Wolfgang and Christoph Lauenstein στέλνουν στα Όσκαρ αυτό εδώ το «πρωτόγονης» αισθητικής, αλλά βαθιάς ουσίας animation ταινιάκι, για μια ομάδα ανδρών που ισορροπεί πάνω σε μια εξέδρα, μέχρι που κάποιος από αυτούς «ψαρεύει» έναν θησαυρό και οι ισορροπίες διαταράσσονται. Η ανθρώπινη απληστία – αλλά και οι πολιτικές ισορροπίες λίγο πριν την πτώση του τείχους του Βερολίνου – είναι η αιτία που οι γερμανοί κινηματογραφιστές έφυγαν από την τελετή με το χρυσό αγαλματίδιο.

Kamera

Ένα 12χρονο αγόρι ζει σε μια φτωχογειτονιά της Ινδίας μαζί με την δύστροπη μητέρα του. Εκείνος όμως είναι αισιόδοξος και βάζει στόχο να κάνει την μητέρα του να χαμογελάσει έστω και μια φορά μπροστά του, με όπλο του μια φωτογραφική μηχανή που βρίσκει στα σκουπίδια. Γλυκύτατη προσπάθεια από την Ινδία που βραβεύθηκε σε Εθνικά Φεστιβάλ.

Next Floor

Ο Denis Villeneuve από τον Καναδά παρουσιάζει μια ομάδα έντεκα ανδρών της υψηλής κοινωνίας που βρίσκονται γύρω από ένα μεγαλόπρεπο τραπέζι και τρώνε λαίμαργα, με μια ορχήστρα να συνοδεύει το μεγάλο φαγοπότι τους. Και τότε συμβαίνει κάτι σουρεαλιστικό, κάτι συμβολικό, κάτι κοινωνικά αναπάντεχο που τους στέλνει… σε άλλο όροφο. Η ταινία έλαβε πάνω από 40 βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ μικρού μήκους.

Sniffer

Ταινία του Νορβηγού Bobbie Peers, που έλαβε το βραβείο Καλύτερης μικρού μήκους ταινίας στο Φεστιβάλ Καννών το 2006, το Sniffer αφηγείται την παράξενη ιστορία ενός άνδρα ο οποίος εργάζεται ως… οσμιστής (δείτε την ταινία για να καταλάβετε), σε έναν κόσμο χωρίς βαρύτητα, που όλοι πρέπει να φορούν σιδερένια παπούτσια για να μένουν στη γη. Ένα περιστέρι όμως που εμφανίζεται από το πουθενά διαταράσσει τις ισορροπίες.

Alone

Στο μετα-αποκαλυπτικό αυτό ταινιάκι, παρακολουθούμε την καθημερινότητα του τελευταίου ανθρώπου που έχει επιζήσει στον πλανήτη. Τι εφευρίσκει για να επιβιώσει μόνος του; Πώς είναι να μην μπορείς να αναγνωρίσεις την ίδια σου τη φωνή επειδή έχεις να μιλήσεις σε οποιονδήποτε χρόνια ολόκληρα, και πόσες ζωές μπορείς να αλλάξεις μετακομίζοντας σε διαφορετικό σπίτι κάθε μέρα; Και τι είναι αυτό που μπορεί να τον τρομάξει; Μια ενδιαφέρουσα ταινία που ξεκινά σαν δράμα και καταλήγει σαν teaser από ένα θρίλερ που θα θέλαμε πολύ να δούμε τη συνέχειά του.

The Music Box

Η πρώτη μικρού μήκους ταινία που πήρε το Όσκαρ ανήκει στις κωμικές ιδιοφυΐες Laurel και Hardy. Σε αυτό το σπαρταριστό ταινιάκι 25 περίπου λεπτών, οι δύο φίλοι προσπαθούν να ανεβάσουν ένα πιάνο από μια σειρά σκάλες, αλλά το πιάνο… δεν θέλει να υπακούσει.

Soft

Ελαφρώς σκληρό (παρά το όνομά του), το Soft διηγείται την ιστορία ενός πατέρα και του γιου του, που πέφτουν θύματα bullying μιας συμμορίας της γειτονιάς. Πώς θα αντιδράσει ο γιος, όταν αντιληφθεί ότι ο μπαμπάς του φοβάται πιο εύκολα από τον ίδιο; Η ταινία δείχνει πού οδηγεί η βία και βραβεύθηκε γι’ αυτό στο Sundance το 2007.

Father and Daughter

Ένα αριστουργηματικό βουβό animation από την Ολλανδία, το «Πατέρας και Κόρη» του Michael Dudok de Wit έλαβε το Όσκαρ καλύτερης μικρού μήκους ταινίας το 2000 και συγκίνησε με την ιδιαίτερη αισθητική του, την υπέροχη μουσική, αλλά κυρίως την ιστορία που αποτυπώνει το αίσθημα αγάπης προς τον γονιό, ο οποίος μπορεί να αποχωρεί κάποια στιγμή από τη ζωή μας, αλλά πάντοτε ζει κάπου μέσα μας.

My Shoes

Ένα αγόρι με τρύπια παπούτσια εύχεται να ήταν σαν και το αγόρι που συναντά στο πάρκο, που φορά πεντακάθαρα, ολοκαίνουρια αθλητικά. Και η συνέχεια μας βρίσκει βουρκωμένους να αντιλαμβανόμαστε πως συχνά δεν εκτιμάμε όσα έχουμε. Το ταινιάκι γυρίστηκε στην Βραζιλία το 2012.

The Crush

Ένα δεκάχρονο αγόρι ερωτεύεται την δασκάλα του και σκοπεύει να της ζητήσει να τον παντρευτεί, όταν την βρίσκει τυχαία με τον αρραβωνιαστικό της. Καλεί λοιπόν τον τελευταίο σε μονομαχία… μέχρι θανάτου. Η ταινία κέρδισε το βραβείο καλύτερης μικρού μήκους περιπέτειας το 2010 και έφτασε ως τις υποψηφιότητες των Όσκαρ.

Toyland

Βρισκόμαστε στη γερμανοκρατούμενη Ευρώπη του 1942. Μια γερμανίδα μητέρα, όταν το παιδί της την ρωτά πού πηγαίνουν οι Εβραίοι γείτονές τους και ο μικρός του φίλος, εκείνη εφευρίσκει την τοποθεσία «Toyland» (χώρα των παιχνιδιών). Και ο μικρός Γερμανός ονειρεύεται να πάει κι αυτός εκεί. Η συγκινητική μικρού μήκους ταινία για το Ολοκαύτωμα βραβεύτηκε από την Αμερικανική Ακαδημία το 2009.