Enough Said: Χαμηλών τόνων ρομαντική κομεντί

του Λουκά Τσουκνίδα

Η Τζούλια Λουίζ Ντρέιφους κι ο συγχωρεμένος Τζέιμς Γκαντολφίνι είναι το απροσδόκητο ρομαντικό ζευγάρι στην κομεντί της Νικόλ Χολοφσίνερ “Enough Said”, μια ταινία για δύο διαζευγμένους ανθρώπους που ίσως έχουν την ευκαιρία να ξαναχτίσουν τη ζωή τους, μαζί αυτή τη φορά. Παρά την εμφανή μετριότητά της και την παρωχημένη θεματολογία της, η ταινία λειτουργεί τελικά, χάρη στις εξαιρετικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών της.

Η υπόθεση

Η Εύα, μια διαζευγμένη μασέζ με μια κόρη σε ηλικία σπουδών, γνωρίζει σ' ένα πάρτι τον Άλμπερτ, υπάλληλο μιας δημόσιας βιβλιοθήκης, διαζευγμένο επίσης με μια κόρη στην ίδια ηλικία. Το πρώτο ραντεβού πηγαίνει καλά κι η συνέχεια έρχεται φυσικά, μέχρι που η Εύα ανακαλύπτει ότι ο πρώην σύζυγος για τον οποίο γκρινιάζει ασταμάτητα η καινούργια πελάτισα κι εν δυνάμει φιλενάδα της, η ποιήτρια Μαριάν, και ο καινούργιος της έρωτας είναι το ίδιο πρόσωπο...

Η κριτική

Δεν έχω δει τις προηγούμενες ταινίες της Νικόλ Χολοφσίνερ, οι οποίες, απ' ότι φαίνεται, διαδραματίζονται σε παρόμοια αστικά περιβάλλοντα κι έχουν να κάνουν με μεσοαστικά προβλήματα, σαν κι αυτά που τόσο απασχόλησαν ένα ευρύ φάσμα της μέινστριμ δημιουργίας τις δύο δεκαετίες που μας πέρασαν. Ειδικεύεται απ' ότι κατάλαβα σ' αυτού του είδους τις κομεντί και σε χαρακτήρες και διαλόγους που ξεπερνούν κατά κάποιον τρόπο τα κλισέ, χωρίς όμως να ανατρέπουν όσα περιμένει κανείς από ανθρώπους οικείους και καθημερινούς. Ευχάριστα δίωρα δηλαδή, διασκεδαστικά, αγχολυτικά, με καλές ερμηνείες και με μια μίνιμουμ ανταπόδοση για τον θεατή που θα δει και κάτι απ' τον εαυτό του στην οθόνη.

Το “Enough Said” είναι μια τέτοια ταινία, που απευθύνεται μεν σε μια συγκεκριμένη πληθυσμιακή ομάδα, εκείνη των χωρισμένων μεσήλικων με παιδιά που φεύγουν για πρώτη φορά απ' το σπίτι αφήνοντάς τους με μία ενασχόληση λιγότερη και το χρόνο να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους, αλλά μπορεί να αγγίξει κάθε κινηματογραφόφιλο με καλή διάθεση, κυρίως χάρη στους δύο πρωταγωνιστές της.

Στην προτελευταία του ταινία πριν τον ξαφνικό του θάνατο, ο Τζέιμς Γκαντολφίνι είναι εξαιρετικός στο ρόλο του υπέρβαρου πενηντάρη με το αναπάντεχο χιούμορ και τις εφηβικές συνήθειες. Υποτονικός με ελάχιστες εξάρσεις εδώ κι εκεί, ταιριάζει απόλυτα με τη σωματική κωμωδία της Τζούλια Λουίζ Ντρέιφους, τις αντανακλαστικές της εκφράσεις και το δυνατό, νευρικό γέλιο της. Αν και η Ιλέιν του “Σάινφελντ” είναι παρούσα σε κάθε ερμηνεία της Ντρέιφους, στην προκειμένη περίπτωση δεν νοθεύει το αποτέλεσμα κι έτσι η πρωταγωνίστρια του “Enough Said” πείθει για μαμά με εφηβικές φοβίες, όσο και για μια αυτόνομη γυναίκα που έχει ολόκληρη ζωή μπροστά της για να ξαναχτίσει ό,τι έχασε με το χωρισμό.

Η Χολοφσίνερ, πιθανόν και με μπούσουλα τις δικές της εμπειρίες, γράφει σα να γνωρίζει καλά τους κεντρικούς χαρακτήρες της, το ζευγάρι και την πρώην, αλλά δε δείχνει αντίστοιχη σχολαστικότητα στους υπόλοιπους, οι οποίοι, πέρα απ' το ότι δε μοιάζουν να επηρεάζουν σημαντικά την πλοκή, γίνονται σταδιακά αδιάφορες καρικατούρες αφού οι καθόλου αστείες “ιδιαιτερότητές” τους επαναλαμβάνονται σαν κακό ανέκδοτο σε όλη τη διάρκεια του φιλμ. Υπονομεύεται έτσι το πηγαίο χιούμορ που φέρνει την Εύα και τον Άλμπερτ πιο κοντά και χάνεται η αίσθηση της συνοχής, τη στιγμή που η ατμόσφαιρα και ο ρυθμός είναι αυτά που θα κάνουν το θεατή να παραβλέψει την προβλέψιμη χρήση όλων των γνωστών αφηγηματικών κλισέ και να μείνει μαζί τους μέχρι το βεβιασμένο, αλλά επιβεβλημένα αισιόδοξο τέλος.

Το “Enough Said” είναι μια χαμηλών τόνων ρομαντική κομεντί, μέτρια από πολλές απόψεις, αλλά με δύο πολύ καλούς ηθοποιούς να τη σώζουν απ' τις αδυναμίες της.

Βγαίνουν ακόμη:
Το μέτριο βιογραφικό δράμα του Στίβεν Σόντερμπεργκ “Behind the Candelabra” με τον εξαιρετικό Μάικλ Ντάγκλας στο ρόλο του Λιμπεράτσε, η στερεοτυπική ταινία δράσης “Homefront” με τον Τζέισον Στέιθαμ, το ριμέικ του “Carrie”, η “Μικρά Αγγλία” του Παντελή Βούλγαρη, το “Runaway Day” του Δημήτρη Μπαβέλλα, “Ο Δρόμος του Ορφέα” του Κώστα Κολημένου και η ταινία κινουμένων σχεδίων “Άϊ-Βασίλης Τζούνιορ”.

Όλες οι Ταινίες