Youth in Revolt: Ο Μάικλ Σέρα σε ένα ρομαντικό... one man show

Μία τυπική εφηβική ρομαντική κομεντί, η οποία κερδίζει πόντους χάρη στην εξαιρετική ερμηνεία του πρωταγωνιστή της, αλλά δεν έχει τίποτα σημαντικό να πει. Καταφέρνει, απλώς, να μας διασκεδάσει.
Youth in Revolt: Ο Μάικλ Σέρα σε ένα ρομαντικό... one man show
του Λουκά Τσουκνίδα

Μια εφηβική ρομαντική κομεντί είναι συνήθως καταδικασμένη ν' ακολουθεί την πορεία ενός ήρωα κατά την αναζήτηση και τη διεκδίκηση του πρώτου του μεγάλου έρωτα. Το “Youth in Revolt” του Μιγκέλ Αρτέτα δεν ξεφεύγει και πολύ απ' το προκαθορισμένο μοτίβο, έχει όμως δικό του στιλ κι έναν πολύ καλό πρωταγωνιστή.

Ο Νικ Τουίσπ (Μάικλ Σέρα) είναι ένας έφηβος με προχωρημένα γούστα για την ηλικία του, αλλά κι ένα πρόβλημα που η λύση του δε μοιάζει να προχωρά καθόλου. Πρέπει να βρει γκόμενα και να ικανοποιήσει τις ορέξεις που δεν καλύπτονται απ' τους δίσκους του Σινάτρα και τις ταινίες του Γκοντάρ. Βέβαια, έχει κι άλλα προβλήματα. Οι γονείς του είναι χωρισμένοι και ζουν ανεύθυνα και κάπως έκλυτα με νεαρότερους ερωτικούς συντρόφους αγνοώντας τη δική του ύπαρξη. Ο Νικ δεν αντέχει τον νταλικέρη που έχει θρονιαστεί στο σπίτι τους (Ζακ Γκαλιφιανάκις) και σε μια προσπάθεια να τον ξεφορτωθεί τον δίνει στους ναύτες που τον ψάχνουν. Εκείνος τότε παίρνει την “οικογένεια” και όλοι μαζί αποσύρονται σε ένα πάρκο με τροχόσπιτα. Εκεί, ο Νικ γνωρίζει τη Σίνι (Πόρτια Ντάμπλντεϊ) και πιστεύει ότι βρήκε τον έρωτα της ζωής του. Για να τον έχει όμως θα πρέπει να θυσιάσει κάποια πράγματα, αλλά και να υπερβεί τον ντροπαλό, διανοουμενίστικο εαυτό του...
 
[Το trailer της ταινίας]


Η ταινία του Αρτέτα, εκτός από το ομώνυμο βιβλίο του Σι Ντι Πέιν, βασίζεται κατά πολύ στο χαρακτήρα που έχει τυποποιήσει εδώ και μερικές ταινίες ο νεαρός ηθοποιός Μάικλ Σέρα. Έχοντας την τέλεια κορμοστασιά, φυσιογνωμία και κινησιολογία για να παίζει ντροπαλούς, άβγαλτους, αλλά έξυπνους έφηβους που πρέπει να μάθουν με το δύσκολο τρόπο να διεκδικούν όσα τους αξίζουν, έναν κλασικό δηλαδή τύπο της εφηβικής κωμωδίας, ο Σέρα χτίζει την καριέρα του πάνω σ' αυτό. Ο Νικ Τουίσπ μοιάζει να γράφτηκε στα μέτρα του, μέχρι που εμφανίζεται το “μοιραίο” άλτερ-έγκο του, βγαλμένο απ' τις ταινίες και τα βιβλία που αγαπά, ο μπλαζέ, σκληρός και ακαταμάχητος Φρανσουά Ντίλιγκερ. Ο Σέρα ενσαρκώνει τον χαρακτήρα που φαντάζεται ο Τουίσπ, μεταλλάσσοντας εξαιρετικά τον εαυτό του, το ύφος και τις κινήσεις του. Τα φέρνει βόλτα και στους δύο ρόλους επιδεικνύοντας το κωμικό του ταλέντο, αλλά και την ερμηνευτική του εμβέλεια. Μένει να δούμε πόσο αλώβητος θα βγει απ' την υπερβολική τυποποίηση μερικά χρόνια αργότερα.

Κατά τ' άλλα, η ιστορία που παρακολουθούμε είναι τυπική. Ο έφηβος αντιήρωας με τις πολιτιστικές ευαισθησίες δεν είναι κι ο πιο δημοφιλής στα κορίτσια, κάτι που πρέπει ν' αντιμετωπίσει μόνος του. Ολομόναχος, εν προκειμένω, αφού η οικογένειά του είναι πλήρως δυσλειτουργική. Συναντά την όμορφη συνομήλικη, γόνο μιας άλλου τύπου δυσλειτουργικής οικογένειας, με την οποία τυχαίνει να μοιράζεται το καλό γούστο σε ταινίες και μουσική. Τη θέλει κι αποφασίζει να τη διεκδικήσει. Εκείνη θέλει από εκείνον να κάνει πρώτα την επανάστασή του κι αυτός, μην έχοντας και πολλά να χάσει, αρχίσει να ισοπεδώνει τη ζωή του για χάρη της. Η κωμωδία εναλάσσεται με το ρομάντζο εν μέσω σκηνοθετικών ευρημάτων κι όλα αυτά υπό τους ήχους ενός διασκεδαστικού σάουντρακ.

Το καλό είναι ότι το “Youth in Revolt” δε διστάζει να εκπέσει στην καφρίλα, με αποτέλεσμα ο ήρωας να επιδίδεται σε ακραίες πράξεις για ν' αποδείξει την αφοσίωσή του δίνοντας έτσι έναν πιο απρόβλεπτο χαρακτήρα στην περιπέτειά του. Το πρόβλημα είναι ότι ο Νικ Τουίσπ αφηγείται την ίδια του την ιστορία με μία αποστασιοποίηση, σα να πρόκειται για κάποιον άλλον, ενώ οι υπόλοιποι είναι σκέτες καρικατούρες. Παραέχει αυτοπεποίθηση όταν διαλαλεί ότι του λείπει η αυτοπεποίθηση κι οι γύρω του είναι τόσο εξόφθαλμα αλλόκοτοι, ανίκανοι και αδιάφοροι που δεν αποτελούν ικανούς αντιπάλους. Έτσι, όσα κάνει μοιάζουν περιττά. Δεν είναι βέβαια, ένας επαναστάτης χωρίς αίτια, αλλά σίγουρα ένας επαναστάτης χωρίς τίποτε σημαντικό να ανατρέψει.

Φυσικά, ούτε ο Αρτέτα ανατρέπει τίποτε με την ταινία του. Απλώς, μας διασκεδάζει με την τεράστια βοήθεια του Μάικλ Σέρα.

Βγαίνουν ακόμη:
- Η ταινία τρόμου “Daybreakers”, τα “Τέσσερα Μαύρα Κοστούμια” του Ρένου Χαραλαμπίδη, το βραζιλιάνικο δράμα “Adrift” και τα ντοκιμαντέρ “Man on Wire”, “T 4 Trouble and the Self Admiration Society”, “Τα Παιδία δεν Παίζει” και “Νικαριά μου”.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v