United 93: Κινηματογράφος χωρίς προθέσεις

Για πολλούς, η ενασχόληση του Χόλυγουντ με την 11η Σεπτεμβρίου είναι πρόωρη. Αποστασιοποιημένες και εν πολλοίς βαρετές ταινίες όπως το United 93 επιβεβαιώνουν τις επιφυλάξεις αυτές, καθώς ο Πολ Γκρίνγκρας δεν ρισκάρει τη δημιουργία οποιασδήποτε εντύπωσης.
United 93: Κινηματογράφος χωρίς προθέσεις

του Λουκά Τσουκνίδα

Φαίνεται ότι πέρασε αρκετός καιρός πλέον από τα γεγονότα της 11ης Σεπτέμβρη του 2001 ώστε να μπορεί ο κινηματογράφος ν’ ασχοληθεί μ’ αυτά χωρίς την υποψία της ασέβειας.

Πριν όμως από το πολυαναμενόμενο ”World Trade Center” του Όλιβερ Στόουν βγαίνει στις αίθουσες μια ταινία- σωστή χαρά του πολιτικά ορθού θεατή, το ”United 93” του Πολ Γκρίνγκρας.

Σκοπός της ταινίας είναι να αναπαραστήσει τα γεγονότα που συνέβησαν στη διάρκεια της πτήσης 93 των αερογραμμών United Airlines. Την επιβίβαση, την αεροπειρατεία και την ανακατάληψη από τους επιβάτες σε μια προσπάθεια να σωθούν και αυτοί και ο στόχος (πιθανόν το Καπιτόλιο) που κατά το πρώτο μισό απέτυχε.

Η αναπαράσταση βασίστηκε κυρίως σε πληροφορίες από τις συνομιλίες που είχαν κάποιοι επιβάτες με συγγενείς τους την ώρα της πτήσης.

Ο Γκρίνγκρας διαλέγει να αποστασιοποιηθεί από κάθε άποψη και να φτιάξει στην ουσία ένα ψευδο-ντοκιμαντέρ με μοναδικό στόχο να βάλει το θεατή στη θέση αυτών των ανθρώπων που δεν είναι σίγουροι ακριβώς τι τους συμβαίνει, ενώ μαθαίνουν για τα άλλα χτυπήματα απ’ το τηλέφωνο και συνειδητοποιούν αργά-αργά τη μοίρα τους. Δεν προτείνει πρωταγωνιστές με δακρύβρεχτες ιστορίες, δε χρησιμοποιεί ιδιαίτερα στερεότυπα περί τρομοκρατών, παρά μόνο τα βασικά δεδομένα και γενικώς δε δημιουργεί εντυπώσεις.

Το αποτέλεσμα είναι μια πολύ καλή αναπαράσταση (αν και δεν έχω μέτρο σύγκρισης για αναπαραστάσεις) και συγχρόνως μια εξαιρετικά βαρετή ταινία, της οποίας το τέλος όλοι γνωρίζουμε εξ’ αρχής. Θα ήταν ίσως μια πολύ καλή παραγωγή για την Αμερικανική τηλεόραση αλλά ως κινηματογραφική ταινία είναι υπερβολικά αποστασιοποιημένη, χωρίς καμία ενδιαφέρουσα σεναριακή προσέγγιση και χωρίς μια δευτερεύουσα πλοκή που θα κρατήσει ένα θεατή στη θέση του.

Ο Γκρίνγκρας θέλησε ν’ αναπαραστήσει την καθαρή πραγματικότητα, όμως αλίμονο, όσο και να το θέλει, αυτός και οι επιβάτες του, το συμβάν δεν μπορεί να αποκοπεί από τις πολιτικές του προεκτάσεις και από τη σύνδεσή του με τα επιτυχημένα χτυπήματα. Και το πολιτικά ορθό, αποδεικνύεται για άλλη μια φορά βαρετό.

Οι υπόλοιπες

Βγαίνουν επίσης, η παλιότερη ταινία του Δανού Περ Φλι, ”Η κληρονομιά”, το κρεσέντο αίματος παραγωγής World Wrestling Entertainment, ”See no evil” και η Γαλλική κωμωδία δράσης ”OSS 117: Αποστολή Στο Κάιρο”. Για τα παιδιά, η ταινία κινουμένων σχεδίων ”Μυρμηγκοϊστορίες”.

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v