του Λουκά Τσουκνίδα
Σκηνοθέτης: Λόρενς Μάλκιν
Παίζουν: Λόρενς Φίσμπερν, Ράιαν Φίλιπ
Ποιος είναι τελικά ”ο τρομοκράτης”; Ιδεολόγος και επαναστάτης ή φανατικός και εργαλείο του συστήματος; Σοφός και μεθοδικός ή τρελός επιστήμονας και επικίνδυνος; Υπηρέτης της πίστης του ή οραματιστής ενός νέου κατεστημένου; Η ταινία ”Five Fingers” δεν πρόκειται να απαντήσει σε τίποτε απ’ όλα αυτά.
Ένας Ολλανδός πιανίστας της Φρι-Τζαζ, αποχαιρετά την μουσουλμάνα κοπέλα του καθώς φεύγει για το Μαρόκο όπου, μαζί με το μισθοφόρο Άγγλο σεκιουριτά του, θα επιβλέψει την υλοποίηση του ”προγράμματος σίτισης” που ο ίδιος οραματίστηκε. Στο δρόμο, οι δύο άντρες πέφτουν θύματα απαγωγής από τρομοκράτες και μια επικίνδυνη ψυχολογική παρτίδα σκάκι με τον απαγωγέα τους αρχίζει για το νεαρό ιδεολόγο...
Η ταινία αποτελείται από τρία μέρη. Ανάμεσα στην εισαγωγή και την τελική ανατροπή, παρακολουθούμε κάτι σα θεατρική πράξη σε ένα ατμοσφαιρικό σκηνικό, όπου ο νεαρός οραματιστής καλείται να δώσει κάποιες εξηγήσεις στον επιβλητικό και εύστροφο αρχιτρομοκράτη για τη φύση της αποστολής του.
Όσο περνάει η ώρα χωρίς αποτέλεσμα, ο πιανίστας χάνει και από ένα δάχτυλο. Ενδιάμεσα, στιγμές του νεαρού με την κοπέλα του, περνούν σε φλασ-μπακ, λειτουργώντας επεξηγηματικά και υπονοώντας τις αποκαλύψεις που έπονται.
Το σκηνικό είναι πολύ έντεχνα στημένο, οι τρομοκράτες εκνευριστικά στερεοτυπικοί και ο νεαρός ιδεολόγος ενοχλητικά αφελής. Όλ’ αυτά, είναι τόσο προφανή, που προκαλούν μια υποψία ότι η ταινία είναι κάτι περισσότερο από μια σχηματική αναπαραγωγή στερεοτύπων.
Η τελική ανατροπή δικαιολογεί εν μέρει τη δράση και τους χαρακτήρες αλλά αφήνει πολλά μέτωπα ανοιχτά και δε στοιχειοθετεί άποψη. Ίσως όμως και να μην είναι τόσο εύκολο.
Ο Λόρενς Φίσμπερν είναι απολαυστικός αλλά κινδυνεύει να τυποποιηθεί στο ρόλο της ψύχραιμης, αινιγματικής φυσιογνωμίας. Ο Ράιαν Φίλιπ αποδίδει πολύ επιφανειακά το ρόλο του νεαρού επαναστάτη ή μήπως έτσι έπρεπε;
Μια ενδιαφέρουσα ταινία, αν όχι ως πολιτική ίσως ως ψυχολογικό θρίλερ.
Οι υπόλοιπες
Οι δύο επανεκδόσεις της εβδομάδας είναι το ”Queen Christina” για τους φαν της Γκρέτα Γκάρμπο και η ενδιαφέρουσα απόδοση του Μάρκο Φερέρι σε διηγήματα του Μπουκόφσκι, στις ”Ιστορίες Καθημερινής Τρέλας”.
Βγαίνουν επίσης το συμπαθητικό- ρομαντικό- μεταφυσικό δράμα ”Lake House”, το παρωχημένο θρίλερ-ριμέικ ”The Hills Have Eyes” και η επιτομή της γερασμένης άστοχης κωμωδίας, ”Les Bronzes 3: Amies Pour La Vie”.
