Πόσο ασφαλές είναι τελικά το σινεμά;
Με αφορμή τα νέα μπλοκμπάστερ που κάνουν πρεμιέρα στις αίθουσες, οι ειδικοί εφιστούν την προσοχή των θεατών.
Το νέο James Bond αλλά και το Dune βρίσκονται προ των πυλών, και οι κλειστές αίθουσες αναμένεται να γεμίσουν σινεφίλ εγείροντας το ζήτημα της μετάδοσης του κορωνοϊού.
Σε άρθρο του Guardian, οι ειδικοί εφιστούν την προσοχή στους θεατές, αφού σε κλειστούς χώρους ο ιός παραμονεύει.
«Αν έχουμε 300 άτομα στον κινηματογράφο, η μέση πιθανότητα είναι να υπάρχουν τρία έως τέσσερα άτομα που έχουν μολυνθεί. Είναι ασφαλές κάτι τέτοιο; Σίγουρα όχι», αναφέρει σχετικά ο Stephen Griffin, Ιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Ληντς.
Αν υποθέσουμε πως κάποιος μολυσμένος βρίσκεται στην αίθουσα, υπάρχουν, σε γενικές γραμμές, δύο δρόμοι για τη διάδοση του ιού: μέσω αλληλεπιδράσεων μικρής εμβέλειας όπως το φτέρνισμα ή η ομιλία και μέσω της μεγάλης εμβέλειας κίνησης μικροσκοπικών αερολυμάτων που μεταφέρουν ιούς και μπορούν να συσσωρευτούν γρήγορα σε χώρους με χαμηλό εξαερισμό.
Για μετάδοση μικρής εμβέλειας, η διάρκεια μιας ταινίας δυόμιση ωρών – όπως το νέο James Bond για παράδειγμα - συν διαφημίσεις και η έλλειψη αποστάσεων αυξάνει τον κίνδυνο. «Εάν βρίσκεστε δίπλα σε κάποιον, τότε σαφώς ο κίνδυνος αυξάνεται, τόσο στην άμεση επαφή όσο και στη μετάδοση σταγονιδίων», δήλωσε ο καθηγητής Τιμ Σαρπ, επικεφαλής αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο του Strathclyde.
«Πολλά θα εξαρτηθούν από τις ρυθμίσεις καθισμάτων που έχουν οι αίθουσες. Αυτό σίγουρα θα είναι ένα ζήτημα», προσθέτει ο ίδιος και λέει πως σίγουρα θα πάει να δει την ταινία του 007, αλλά «μάλλον μετά από μερικούς μήνες».
Η χρήση μάσκας εντός της κινηματογραφικής αίθουσας μπορεί να περιορίσει τον κίνδυνο στις μικρής απόστασης επαφές, με τον Σαρπ να προτρέπει τον κόσμο να λάβει αυτό το μέτρο, όπου μπορεί. «Θα ήταν καλό αυτοί που δεν φορούν γυαλιά, να βάλουν μάσκα. Ναι μεν θέλουμε να είναι μια διασκεδαστική εμπειρία, όμως γνωρίζουμε πως οι μάσκες κάνουν τη διαφορά», τονίζει.
Για τη μετάδοση μεγάλης εμβέλειας, οι θεατές μπορούν να στηρίζονται στον σχετικά καλό εξαερισμό που παρατηρείται συνήθως σε μεγάλους χώρους, όπως οι κινηματογράφοι. Οι περισσότεροι σύγχρονοι κινηματογράφοι αερίζονται σωστά και ο αέρας στις αίθουσες ανανεώνεται στον ρυθμό με τον οποίο αναπνέουν οι άνθρωποι - περίπου 10 λίτρα ανά άτομο το λεπτό.
Αρκετοί κινηματογράφοι έχουν επίσης ψηλά ταβάνια, κάτι που μειώνει τις πιθανότητες δημιουργίας θυλάκων στάσιμου αέρα όπου μπορεί να συσσωρευτούν μολυσμένα σωματίδια.
«Οι περισσότερες αίθουσες έχουν μηχανικό εξαερισμό ο οποίος, αν συντηρείται σωστά και δεν έχει φτιαχτεί στο μακρινό παρελθόν, προσφέρει καλό εξαερισμό» σημειώνει ο Σον Φιτζέραλντ, διευθυντής έρευνας στο Κέντρο Κλιματικής Αποκατάστασης του πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ.
Εκτός από την αερομεταφερόμενη μόλυνση, υπάρχουν και πιο άμεσες διαδρομές. Για παράδειγμα, το μοίρασμα ποπ κορν σε άτομα εκτός του άμεσου περιβάλλοντος – «φούσκα» καλό είναι να αποφεύγεται. «Η κατανάλωση ποπ κορν δεν αποτελεί παράγοντα κινδύνου. Αν όμως το μοιραστείτε με άλλους τότε μπορεί να υπάρχει πρόβλημα», είπε ο Φιτζέραλντ.
Σε άρθρο του Guardian, οι ειδικοί εφιστούν την προσοχή στους θεατές, αφού σε κλειστούς χώρους ο ιός παραμονεύει.
«Αν έχουμε 300 άτομα στον κινηματογράφο, η μέση πιθανότητα είναι να υπάρχουν τρία έως τέσσερα άτομα που έχουν μολυνθεί. Είναι ασφαλές κάτι τέτοιο; Σίγουρα όχι», αναφέρει σχετικά ο Stephen Griffin, Ιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Ληντς.
Αν υποθέσουμε πως κάποιος μολυσμένος βρίσκεται στην αίθουσα, υπάρχουν, σε γενικές γραμμές, δύο δρόμοι για τη διάδοση του ιού: μέσω αλληλεπιδράσεων μικρής εμβέλειας όπως το φτέρνισμα ή η ομιλία και μέσω της μεγάλης εμβέλειας κίνησης μικροσκοπικών αερολυμάτων που μεταφέρουν ιούς και μπορούν να συσσωρευτούν γρήγορα σε χώρους με χαμηλό εξαερισμό.
Για μετάδοση μικρής εμβέλειας, η διάρκεια μιας ταινίας δυόμιση ωρών – όπως το νέο James Bond για παράδειγμα - συν διαφημίσεις και η έλλειψη αποστάσεων αυξάνει τον κίνδυνο. «Εάν βρίσκεστε δίπλα σε κάποιον, τότε σαφώς ο κίνδυνος αυξάνεται, τόσο στην άμεση επαφή όσο και στη μετάδοση σταγονιδίων», δήλωσε ο καθηγητής Τιμ Σαρπ, επικεφαλής αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο του Strathclyde.
«Πολλά θα εξαρτηθούν από τις ρυθμίσεις καθισμάτων που έχουν οι αίθουσες. Αυτό σίγουρα θα είναι ένα ζήτημα», προσθέτει ο ίδιος και λέει πως σίγουρα θα πάει να δει την ταινία του 007, αλλά «μάλλον μετά από μερικούς μήνες».
Η χρήση μάσκας εντός της κινηματογραφικής αίθουσας μπορεί να περιορίσει τον κίνδυνο στις μικρής απόστασης επαφές, με τον Σαρπ να προτρέπει τον κόσμο να λάβει αυτό το μέτρο, όπου μπορεί. «Θα ήταν καλό αυτοί που δεν φορούν γυαλιά, να βάλουν μάσκα. Ναι μεν θέλουμε να είναι μια διασκεδαστική εμπειρία, όμως γνωρίζουμε πως οι μάσκες κάνουν τη διαφορά», τονίζει.
Για τη μετάδοση μεγάλης εμβέλειας, οι θεατές μπορούν να στηρίζονται στον σχετικά καλό εξαερισμό που παρατηρείται συνήθως σε μεγάλους χώρους, όπως οι κινηματογράφοι. Οι περισσότεροι σύγχρονοι κινηματογράφοι αερίζονται σωστά και ο αέρας στις αίθουσες ανανεώνεται στον ρυθμό με τον οποίο αναπνέουν οι άνθρωποι - περίπου 10 λίτρα ανά άτομο το λεπτό.
Αρκετοί κινηματογράφοι έχουν επίσης ψηλά ταβάνια, κάτι που μειώνει τις πιθανότητες δημιουργίας θυλάκων στάσιμου αέρα όπου μπορεί να συσσωρευτούν μολυσμένα σωματίδια.
«Οι περισσότερες αίθουσες έχουν μηχανικό εξαερισμό ο οποίος, αν συντηρείται σωστά και δεν έχει φτιαχτεί στο μακρινό παρελθόν, προσφέρει καλό εξαερισμό» σημειώνει ο Σον Φιτζέραλντ, διευθυντής έρευνας στο Κέντρο Κλιματικής Αποκατάστασης του πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ.
Εκτός από την αερομεταφερόμενη μόλυνση, υπάρχουν και πιο άμεσες διαδρομές. Για παράδειγμα, το μοίρασμα ποπ κορν σε άτομα εκτός του άμεσου περιβάλλοντος – «φούσκα» καλό είναι να αποφεύγεται. «Η κατανάλωση ποπ κορν δεν αποτελεί παράγοντα κινδύνου. Αν όμως το μοιραστείτε με άλλους τότε μπορεί να υπάρχει πρόβλημα», είπε ο Φιτζέραλντ.
