Ελληνικές ταινίες στο Youtube
Επειδή μερικές φορές, αυτό που θες να κάνεις είναι να αράξεις στο κρεβάτι με το λάπτοπ και να λιώσεις
Όσο το κρύο γίνεται πιο τσουχτερό, οι έξοδοι και τα μπαράκια αρχίζουν να γίνονται βραδιές με ταινία στον καναπέ, με το λάπτοπ να βρίσκεται δίπλα μας, κι εμάς να πέφτουμε γλυκά για ύπνο βλέποντας (για πολλοστή φορά) μερικές από τις αγαπημένες μας ταινίες. Και, ευτυχώς, πολλές από αυτές βρίσκονται στο Youtube, έτοιμες να τις δούμε με ένα κλικ.
Έτερος Εγώ (2016)
Σε αυτό το θρίλερ μυστηρίου, ένας κατά συρροή δολοφόνος τρομοκρατεί την Αθήνα. Ο Δημήτρης Λαΐνης, καθηγητής εγκληματολογία, αναλαμβάνει να τον βρει. Γιατί όμως βρίσκονται ρητά του Πυθαγόρα σε κάθε σκηνή εγκλήματος; Τι μαθηματικούς γρίφους αφήνει πίσω ο αδίστακτος δολοφόνος, και θα καταφέρει ο καθηγητής να λύσει το μυστήριο πριν υπάρξουν κι άλλα θύματα;
Τέλειοι Ξένοι (2016)
Μια σκοτεινή σάτιρα δωματίου από τον Θοδωρή Αθερίδη, όπου επτά φίλοι μαζεύονται σε ένα σπίτι, και αποφασίζουν να αφήσουν τα κινητά τους στο τραπέζι, και να μοιράζονται με τους άλλους ό,τι λαμβάνουν—άλλωστε, δεν έχουν μυστικά μεταξύ τους. Ή μήπως έχουν πολλά να κρύψουν; Μια ταινία με αρκετά θεατρικό στήσιμο, αλλά κινηματογραφική ροή, δυνατό καστ και πολύ έξυπνα σχόλια πάνω στην καθημερινότητα. Δείτε το μόνο με άτομα που εμπιστεύεστε ειλικρινά.
Safe Sex (1999)
Ώρα να το ξαναδούμε, επειδή είναι από τις πιο σταθερά φρέσκες και επίκαιρες ταινίες του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου. Μια καυστική σάτιρα των ηθών του μέσου Έλληνα (που δεν έχουν αλλάξει και πολύ από τα τέλη των 90s, απ’ ό,τι φαίνεται) σχετικά με το σεξ, η μανία όλων αλλά και ο πουριτανισμός που δεν τους αφήνει να μιλήσουν ελεύθερα. Και όλα αυτά μέσα από τους πιο παρανοϊκά ειλικρινείς διαλόγους.
Σπιρτόκουτο (2002)
Η θρυλική πλέον ταινία του Γιάννη Οικονομίδη, που (με υπερβολή, αλλά πόση αλήθεια υπερβολή;) σκιαγραφεί την σύγχρονη ελληνική οικογένεια είναι ένα φωνακλάδικο, γεμάτο νεύρα έπος. Και πέρα από τις φαρμακερές ατάκες που έχουν μείνει στην ιστορία και επαναλαμβάνονται στις παρέες παντού, ίσως το Σπιρτόκουτο χρειάζεται να το εξετάσουμε ακόμα μια φορά, μπας και μάθουμε επιτέλους τίποτα.
Ρόδα, Τσάντα και Κοπάνα (1982)
Μερικές φορές, όμως, δεν θέλουμε να δούμε κάτι για να σκεφτούμε και να μάθουμε. Μερικές φορές θέλουμε να χαλαρώσουμε. Και κάτι κλασικό, αγαπημένο και πέρα για πέρα καλτ είναι αυτό που χρειαζόμαστε. Εμείς επιλέγουμε βουτιά στα αμίμητα ελληνικά 80s.
Κανένας (2010)
Ο σκηνοθέτης των τηλεοπτικών Άγριων Παιδιών, Χρήστος Νικολέρης, δημιουργεί μια σύγχρονη μεταφορά του Ρωμαίος και Ιουλιέτα, όπου ο Γκόραν και η Τζούλια, δυο νεαρά παιδιά, γνωρίζουν έναν πολύ δυνατό έρωτα, αλλά αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες από τις οικογένειές τους. Επειδή μερικές φορές θέλουμε ρομαντικό δράμα (το οποίο προτιμούμε να απολαμβάνουμε μέσα σε μια αγκαλιά).
Έτερος Εγώ (2016)
Σε αυτό το θρίλερ μυστηρίου, ένας κατά συρροή δολοφόνος τρομοκρατεί την Αθήνα. Ο Δημήτρης Λαΐνης, καθηγητής εγκληματολογία, αναλαμβάνει να τον βρει. Γιατί όμως βρίσκονται ρητά του Πυθαγόρα σε κάθε σκηνή εγκλήματος; Τι μαθηματικούς γρίφους αφήνει πίσω ο αδίστακτος δολοφόνος, και θα καταφέρει ο καθηγητής να λύσει το μυστήριο πριν υπάρξουν κι άλλα θύματα;
Τέλειοι Ξένοι (2016)
Μια σκοτεινή σάτιρα δωματίου από τον Θοδωρή Αθερίδη, όπου επτά φίλοι μαζεύονται σε ένα σπίτι, και αποφασίζουν να αφήσουν τα κινητά τους στο τραπέζι, και να μοιράζονται με τους άλλους ό,τι λαμβάνουν—άλλωστε, δεν έχουν μυστικά μεταξύ τους. Ή μήπως έχουν πολλά να κρύψουν; Μια ταινία με αρκετά θεατρικό στήσιμο, αλλά κινηματογραφική ροή, δυνατό καστ και πολύ έξυπνα σχόλια πάνω στην καθημερινότητα. Δείτε το μόνο με άτομα που εμπιστεύεστε ειλικρινά.
Safe Sex (1999)
Ώρα να το ξαναδούμε, επειδή είναι από τις πιο σταθερά φρέσκες και επίκαιρες ταινίες του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου. Μια καυστική σάτιρα των ηθών του μέσου Έλληνα (που δεν έχουν αλλάξει και πολύ από τα τέλη των 90s, απ’ ό,τι φαίνεται) σχετικά με το σεξ, η μανία όλων αλλά και ο πουριτανισμός που δεν τους αφήνει να μιλήσουν ελεύθερα. Και όλα αυτά μέσα από τους πιο παρανοϊκά ειλικρινείς διαλόγους.
Σπιρτόκουτο (2002)
Η θρυλική πλέον ταινία του Γιάννη Οικονομίδη, που (με υπερβολή, αλλά πόση αλήθεια υπερβολή;) σκιαγραφεί την σύγχρονη ελληνική οικογένεια είναι ένα φωνακλάδικο, γεμάτο νεύρα έπος. Και πέρα από τις φαρμακερές ατάκες που έχουν μείνει στην ιστορία και επαναλαμβάνονται στις παρέες παντού, ίσως το Σπιρτόκουτο χρειάζεται να το εξετάσουμε ακόμα μια φορά, μπας και μάθουμε επιτέλους τίποτα.
Ρόδα, Τσάντα και Κοπάνα (1982)
Μερικές φορές, όμως, δεν θέλουμε να δούμε κάτι για να σκεφτούμε και να μάθουμε. Μερικές φορές θέλουμε να χαλαρώσουμε. Και κάτι κλασικό, αγαπημένο και πέρα για πέρα καλτ είναι αυτό που χρειαζόμαστε. Εμείς επιλέγουμε βουτιά στα αμίμητα ελληνικά 80s.
Κανένας (2010)
Ο σκηνοθέτης των τηλεοπτικών Άγριων Παιδιών, Χρήστος Νικολέρης, δημιουργεί μια σύγχρονη μεταφορά του Ρωμαίος και Ιουλιέτα, όπου ο Γκόραν και η Τζούλια, δυο νεαρά παιδιά, γνωρίζουν έναν πολύ δυνατό έρωτα, αλλά αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες από τις οικογένειές τους. Επειδή μερικές φορές θέλουμε ρομαντικό δράμα (το οποίο προτιμούμε να απολαμβάνουμε μέσα σε μια αγκαλιά).
