Ο παππούς να αφήσει το τιμόνι

του Σπύρου Ρέκκα

Το ναυτικό δυστύχημα στην Αίγινα έφερε στο προσκήνιο ένα θέμα που μειώνει σημαντικά τους δείκτες της οδικής ασφάλειας στους ελληνικούς δρόμους.

Αναφέρομαι στην προσπάθεια των ηλικιωμένων να κουμαντάρουν το αυτοκίνητο ή την μοτοσυκλέτα τους.

Με όλο τον σεβασμό στην τρίτη ηλικία και τις ανάγκες που έχει δημιουργήσει η εντεινόμενη οικονομική κρίση, θέλω να τους παρακαλέσω να ξανασκεφθούν την σχέση τους με το τιμόνι του αυτοκινήτου και της μοτοσυκλέτας.

Στα νιάτα τους μπορεί να είχαν πάρει μέρος και σε αγώνες, μπορεί να είχαν φθάσει μέχρι το Παρίσι με το αυτοκίνητο, διανύοντας χιλιάδες χιλιόμετρα.

Όμως η χρονολογική μας ηλικία έχει τους δικούς της κανόνες για την συμπεριφορά και την διαχείριση της ζωής μας, τους οποίους δεν μπορούμε να παραβλέψουμε.

Η οδήγηση δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Κρύβει πολλούς κίνδυνους και όσο αυξάνεται ο αριθμός των αυτοκινήτων, τόσο πιο δύσκολο είναι να κινηθεί με ασφάλεια ένας ηλικιωμένος οδηγός.

Είμαι σίγουρος ότι ο παππούς ή η γιαγιά που αποφασίζει να κινηθεί με το αυτοκίνητο έχει σημαντικούς λόγους.

Να πάει τον εγγόνο στο σχολείο, να δει έναν επίσης ηλικιωμένο συγγενή, να ψωνίσει, να αντιμετωπίσει τον έφορο ή τον υπάλληλο της τράπεζας.

Όμως η παρουσία τους στο οδικό δίκτυο εγκυμονεί πολλούς κίνδυνους και η κατάσταση της υγείας τους επιβαρύνεται από την χρήση των απαραίτητων φαρμάκων.

Τουλάχιστον να προσέχουν περισσότερο και εμείς να δείξουμε κατανόηση, παρέχοντας προτεραιότητα.