Πρώτη παρουσίαση: Dom Pérignon Vintage 2006

Στην Καμπανία, τόσο σε ολόκληρη τη ζώνη όσο και σε κάθε οίκο, όσο καλή και αν είναι μια χρονιά, δεν είναι απαραίτητο να χαρακτηριστεί άξια να "σηκώσει" τη δική της εσοδεία. Έτσι, τα κρασιά των περισσοτέρων εσοδειών χρησιμοποιούνται στα χαρμάνια των NV (non-vintage) εμφιαλώσεων του κάθε οίκου, καθιστώντας τις χρονολογημένες (vintage) Σαμπάνιες σπάνιες και ξεχωριστές. Και βέβαια, η ανακήρυξη μια χρονιάς σε "vintage year", αλλά και το λανσάρισμα μιας vintage Σαμπάνιας στην αγορά είναι πάντα σημαντικά γεγονότα.

Ο οίκος Dom Pérignon έχει σταθεί πολύ τυχερός στην πρώτη δεκαετία του 2000. Κατέχοντας πολλά και ξεχωριστά cru αμπελοτόπια μέσα στη ζώνη, έχει καταφέρει να αξιοποιεί τις καιρικές συνθήκες σχεδόν κάθε χρονιάς με τον καλύτερο τρόπο. Έτσι, από το 2002 και μετά ο οίκος κατέχει ένα "ρεκόρ-σερί", καθώς έχει εμφιαλώσει 5 διαδοχικές vintage ετικέτες. Η τελευταία είναι αυτή της εσοδείας 2006, η οποία λανσαρίστηκε στην αγορά πολύ πρόσφατα, και στην Ελλάδα μόλις χτες, Παρασκευή 23 Οκτωβρίου, που ήταν μάλιστα και η Παγκόσμια Ημέρα Σαμπάνιας (#ChampagneDay)! Μάλιστα η Brand Ambassador του Οίκου Dom Pérignon, η λαμπερή Justine Proy (φωτο), έκανε ένα ταξίδι-αστραπή στη χώρα μας για να είναι παρούσα στην πρώτη παρουσίαση της Dom Pérignon Vintage 2006 στην Ελληνική αγορά.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουμε από τον ίδιο τον Οίκο Dom Pérignon, η εσοδεία 2006 έχει θεωρηθεί, σε επίπεδο καιρικών/κλιματολογικών συνθηκών, εξαιρετική. Η Justine, μάλιστα, υπογράμμισε ότι εκείνο το καλοκαίρι ήταν "αλλοπρόσαλλο": ο Ιούλιος ήταν καυτός και ξηρός, αλλά ακολούθησε ο Αύγουστος, που ήταν ασυνήθιστα κρύος και υγρός. Ευτυχώς, όμως, ο Σεπτέμβριος "πήρε την εσοδεία πάνω του", καθώς ξανάφερε το καλοκαίρι στη ζώνη, στέγνωσε τα αμπέλια τέλεια και επέτρεψε στο σταφύλι να ωριμάσει καλύτερα και πέρα από κάθε προσδοκία!

Ως προς την ίδια τη Σαμπάνια, τώρα, έχω να σας πω ότι με το που τη δοκίμασα, ενθουσιάστηκα. Όχι μόνο όμως για αυτό που μου έδωσε εκείνη τη στιγμή, αλλά για αυτό που φαντάζομαι ότι θα μου δώσει σε κάποια χρόνια (και είχα καιρό να αισθανθώ κάτι αντίστοιχο με Σαμπάνια). Οι άνθρωποι του Οίκου Dom Pérignon θεωρούν την Vintage 2006 μία από τις κορυφαίες της δεκαετίας, και είμαι σίγουρος ότι έχουν δίκιο. Πιστεύω, ωστόσο, ότι είναι Σαμπάνια που πρέπει κανείς να αγοράσει για να την κρατήσει, παρά να την απολαύσει άμεσα.

Στη μύτη η Vintage 2006 αναδύει όμορφα αρώματα άγουρων εσπεριδοειδών, μπισκότων βουτύρου, καθώς και λουλουδιών που μόλις έχουν αρχίσει να μπουμπουκιάζουν. Στο στόμα ο αφρισμός της είναι τέλειος, ενώ γενικά το κρασί χαρακτηρίζεται από απόλυτη ισορροπία και τέλεια κομψότητα, από την αρχή ως το τέλος. Είναι ένα απίστευτα φίνο απεριτίφ, που μπορεί κανείς να απολαύσει μόνο του ή με ορεκτικά και μικρά πιάτα με λεπτές, θαλασσινές κυρίως γεύσεις.

Εγώ όμως δεν θα το έκανα αυτό. Και για να το λέω αυτό εγώ, ο πλέον ανυπόμονος της παρέας σε τέτοια θέματα, ίσως πρέπει να το πάρετε ακόμα πιο σοβαρά. Υπάρχουν πολλές, καλές και πολύ πιο οικονομικές Σαμπάνιες για να απολαύσει κανείς ως απεριτίφ. Θα ήταν κρίμα να "χαραμίσει" ένα τόσο δυνητικά μεγάλο κρασί για κάτι τέτοιο. Οι Σαμπάνιες του Οίκου Dom Pérignon έχουν αποδείξει περίτρανα την εντυπωσιακή μεταμόρφωση που επιτυγχάνουν με τον καιρό, και πιστεύω ότι η Vintage 2006 είναι η τέλεια εσοδεία για να δει κανείς κάτι τέτοιο στην πράξη. Πρέπει να σας πω ότι η Vintage 2005, που δοκιμάσαμε επίσης δίπλα στην 2006 κατά τη χτεσινή παρουσίαση, καθότι προέρχεται από τελείως διαφορετική χρονιά (καύσωνας τον Αύγουστο, βροχερός και κρύος Σεπτέμβριος), έχει ήδη αρχίσει να δείχνει όμορφα την αρωματική και τη γευστική πολυπλοκότητά της. Η 2006, όμως, θα αργήσει να το κάνει αυτό, για τους δικούς της λόγους.

Ανακεφαλαιώνοντας, λοιπόν, χτες παρουσιάστηκε στην Ελληνική αγορά ένα μεγάλο κρασί, η Σαμπάνια Dom Pérignon Vintage 2006. Έχει αλκοολικό τίτλο 12.5%abv και ενδεικτική λιανική τιμή €170. Όποιος αγαπάει τη Σαμπάνια αξίζει σίγουρα να την αγοράσει. Και όποιος ξέρει να εκτιμήσει μια μεγάλη Σαμπάνια, αξίζει οπωσδήποτε να την αφήσει, στη συνέχεια, να ωριμάσει τουλάχιστον για μια πενταετία ακόμα, κατά τη γνώμη μου, και μετά να αρχίσει να σκέφτεται που, πώς και πότε θα την απολαύσει!...