Παραμονή Χριστουγέννων: Έθιμα και παραδόσεις ανά την Ελλάδα
Από φωτιές που καίνε όλη νύχτα μέχρι τελετουργίες για καλοτυχία, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας την Παραμονή των Χριστουγέννων στήνεται και μια διαφορετική γιορτή.
Από φωτιές που καίνε όλη νύχτα μέχρι τελετουργίες για καλοτυχία, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας την Παραμονή των Χριστουγέννων στήνεται και μια διαφορετική γιορτή.
Η Παραμονή των Χριστουγέννων στην Ελλάδα δεν είναι απλώς η προθέρμανση για τη γιορτή. Είναι μια μεταβατική νύχτα, γεμάτη μικρές τελετουργίες που προστατεύουν το σπίτι, καλοπιάνουν τη νέα χρονιά και κρατούν ζωντανή τη συλλογική μνήμη. Πίσω από τα γνωστά και χιλιοειπωμένα, κάθε τόπος διατηρεί τα δικά του έθιμα, πολλά από τα οποία αναβιώνουν μέχρι σήμερα.
Σε χωριά της Δυτικής και Κεντρικής Μακεδονίας, η Παραμονή των Χριστουγέννων φωτίζεται κυριολεκτικά από μεγάλες φωτιές που ανάβουν σε αυλές και πλατείες. Τα ξύλα μαζεύονται μέρες πριν και η φωτιά πρέπει να κρατήσει όσο περισσότερο γίνεται. Δεν είναι μόνο για το κρύο: Η φωτιά λειτουργεί συμβολικά, καθαρίζει τον χώρο και κρατά μακριά ό,τι «κακό» πιστεύεται ότι κυκλοφορεί αυτές τις μέρες.
Σε πολλά χωριά της Θεσσαλίας, η Παραμονή των Χριστουγέννων ξεκινά από το νερό. Γυναίκες πηγαίνουν στη βρύση του χωριού κρατώντας μέλι, βούτυρο ή ψωμί και «ταΐζουν» το νερό, για να τρέχει όλο τον χρόνο και να φέρνει υγεία και αφθονία.
Το πρώτο νερό που φέρνουν πίσω στο σπίτι θεωρείται τυχερό. Με αυτό ραντίζουν το κατώφλι ή τις γωνιές του σπιτιού, σε μια πράξη λιτή αλλά γεμάτη νόημα, που δείχνει πόσο στενά δεμένη παραμένει η γιορτή με τη φύση.
Στην Ήπειρο, η φωτιά του σπιτιού αντιμετωπίζεται σαν ζωντανό κομμάτι της οικογένειας. Την Παραμονή των Χριστουγέννων, το τζάκι γεμίζει με μεγάλα ξύλα και η φωτιά δεν πρέπει να σβήσει όλη τη νύχτα. Το σπίτι καθαρίζεται σχολαστικά και γύρω από τη φωτιά συγκεντρώνεται η οικογένεια.
Η αναμμένη φωτιά συμβολίζει τη συνέχεια, την προστασία και τη συνοχή του σπιτιού, ιδιαίτερα μέσα στον χειμώνα.
Σε αρκετά νησιά του Αιγαίου, το πρωτοχρονιάτικο ρόδι σπάει ήδη από την Παραμονή των Χριστουγέννων. Ο νοικοκύρης μπαίνει στο σπίτι κρατώντας το ρόδι και το σπάει στο κατώφλι, για υγεία, τύχη και αφθονία. Όσο περισσότερα σπόρια σκορπίσουν, τόσο καλύτερη θα είναι η χρονιά που έρχεται.
Σε αρκετά χωριά της Θράκης, η Παραμονή των Χριστουγέννων κυλά πιο ήσυχα. Το τραπέζι στρώνεται νωρίς και το φαγητό γίνεται χωρίς φασαρία. Η σιωπή θεωρείται ένδειξη σεβασμού για τη νύχτα και τρόπος να «περάσει» η καλή τύχη μέσα στο σπίτι.
Στην Κρήτη, η Παραμονή των Χριστουγέννων διατηρεί έντονο αγροτικό χαρακτήρα. Σύμφωνα με τη δοξασία, τα ζώα τη νύχτα αυτή μπορούν να μιλήσουν ή να καταλάβουν τους ανθρώπους. Γι’ αυτό οι στάβλοι καθαρίζονται, τα ζώα ταΐζονται καλύτερα και αποφεύγονται οι φωνές και οι βαριές κουβέντες. Η καλή φροντίδα εκείνης της νύχτας θεωρείται προϋπόθεση για υγεία, καλή σοδειά και ισορροπία όλο τον χρόνο.
Σε περιοχές της Πελοποννήσου, ιδιαίτερα σε ορεινά χωριά, συναντάμε το έθιμο του αμίλητου νερού. Την Παραμονή των Χριστουγέννων, γυναίκες πηγαίνουν στη βρύση ή στο πηγάδι χωρίς να μιλήσουν καθόλου στη διαδρομή. Το νερό που φέρνουν στο σπίτι θεωρείται καθαρτικό και τυχερό. Με αυτό ραντίζουν το σπίτι ή το χρησιμοποιούν στο πρώτο ζύμωμα και το μαγείρεμα των ημερών. Η σιωπή δεν είναι τυχαία: πιστεύεται ότι έτσι το νερό κρατά τη δύναμή του.