Οι χειρότερες συμβουλές για σχέσεις που ακούσαμε
Για χρόνια οι παρακάτω συμβουλές χαλούσαν μάλλον τις σχέσεις αντί για να τις φτιάχνουν. Ήρθε η ώρα να τις μαζέψουμε και να τις πετάξουμε στο πυρ το εξώτερο.

Για χρόνια οι παρακάτω συμβουλές χαλούσαν μάλλον τις σχέσεις αντί για να τις φτιάχνουν. Ήρθε η ώρα να τις μαζέψουμε και να τις πετάξουμε στο πυρ το εξώτερο.
Για χρόνια οι παρακάτω συμβουλές χαλούσαν μάλλον τις σχέσεις αντί για να τις φτιάχνουν. Και δεν θέλουμε τόσο πολύ να το πιάσουμε κοινωικά το θέμα, γιατί αυτό είναι κείμενο σε σάιτ, όχι ακαδημαϊκή εργασία που δεν θα τελειώσει ποτέ. Θα πιάσουμε, λοιπόν, το ζήτημα ξεκάθαρα από την πλευρά της λογικής. Επειδή, αλήθεια, δεν χρειάζεσαι φεμινιστική ή ταξική ανάλυση για να καταλάβεις ότι μερικές απόψεις των παλαιότερων για τις σχέσεις ήταν απλώς ανόητες.
Ήρθε η ώρα να τις μαζέψουμε και να τις πετάξουμε στο πυρ το εξώτερο, λοιπόν.
Ύπουλη ατάκα, γιατί αν αναφέρεται στο ότι το νέο ταίρι σου πετάει τις άπλυτες κάλτσες στο πάτωμα από τριών χρονών και δεν σκοπεύει να σταματήσει, τότε όλα κομπλέ. Αν όμως η συμβουλή εννοεί ότι θα συνηθίσεις απόμακρες, απαξιωτικές ή απλώς άσχημες συμπεριφορές, τότε η στωικότητα έχει τα όριά της. Μετά παίρνει τον λόγο η βία και επειδή ΔΕΝ θέλουμε να φτάσουμε εκεί, αν κάτι δεν σου αρέσει πραγματικά σε ένα άτομο και αν αυτό το άτομο δεν ψήνεται πολύ να το συζητήσει, δεν χρωστάς κι εσύ πουθενά να μειώσεις έτσι τον εαυτό σου—συγγνώμη, εννοούμε “να συνηθίσεις”.
Ναι, μερικοί καυγάδες είναι νορμάλ. Το να έχεις όμως τόσο δεδομένο ότι οι καυγάδες είναι νορμάλ, σε σημείο που οι καυγάδες να γίνουν το νορμάλ της σχέσης σας, σε σημείο που οι άλλοι άνθρωποι να βλέπουν ότι δεν είστε ζευγάρι, αλλά αδιάκοπο πρωτάθλημα mma... εκεί οι παλιότεροι είχαν επίσης ένα γνωμικό που έλεγε για μια γριά που της είπαν να κάνει κάτι. Οκέι, θα μας πεις. Και τι κάνουμε μετά;
Μακάρι να ήταν τόσο εύκολο. Μερικές φορές, η ζωή είναι γεμάτη αντιθέσεις. Πρέπει να συζητήσεις κάτι, μα δεν μπορείς. Θες να αλλάξεις κάτι, μα δεν σε αφήνουν οι συνθήκες. Κάθε σχέση είναι διαφορετική και κάθε πρόβλημα λύνεται με συζήτηση μόνο στην θεωρία. Ναι, τα ξέρουμε αυτά. Ξέρεις, όμως, ποιο πρόβλημα λύνεται με συζήτηση ΚΑΙ στην πράξη; Το να βάλετε όρια στα πράγματα που θα ανέχεστε (προσωρινά) όταν το άλλο άτομο στη σχέση δεν μιλιέται.
Έχουμε μάθε τόσο πολύ να είμαστε καχύποπτοι με τους ανθρώπους που βιώνουν και εκφράζουν πιο ελεύθερα τα αισθήματά τους; Ή μήπως είναι σημάδι των καιρών; Κι αν το μπλαζέ είναι ακόμα χοτ, πότε θα γίνει χοτ η καλοσύνη; Ή το να δίνουμε στους ανθρώπους μία κανονική (και όχι τρίλεπτη, με δεκαπέντε αόρατες παγίδες) ευκαιρία; Ναι, ο κόσμος πάει από το κακό στο χειρότερο και όλοι έχουμε τρελαθεί από την πανδημία και μετά. Θυμήσου ότι υπάρχει α’ πληθυντικό σε αυτή την πρόταση, και μην φέρεσαι σαν να είσαι τόσο πιο ψηλά από τον υπόλοιπο κόσμο.