Αν δεν "πουλάει" ρίξ΄το στο χαντάκ΄

Λίγοι, ελάχιστοι είναι κατά τον υπουργό και αντιπρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, Άδωνη Γεωργιάδη  εκείνοι που ενδιαφέρονται σήμερα για το τι θα γίνει με την υπόθεση των Τεμπών και την απόδοση ευθυνών.

Δεν τον νοιάζει παιδί μου τον κόσμο, σου λέει. Έχει άλλα προβλήματα. Σιγά μην ασχοληθεί με τις επιτροπές και με την διερεύνηση των γεγονότων, των ευθυνών και της τιμωρίας.     

Δεν ενδιαφέρεται η κοινή γνώμη. Άρα; Άρα να πούμε κάτι που την ενδιαφέρει. Ας αφήσουμε τα άλλα, τα βαρετά. Κάποια είναι ήδη παλιά. Ποιος ασχολείται; Και αν χάθηκαν και καμιά 60αριά άνθρωποι, περασμένα ξεχασμένα, σωστά;         

Για να μιλήσουμε ευρύτερα για την πολιτική, στο στάδιο αυτό υπεισέρχεται και η λειτουργία των θεσμικών προσώπων- εφόσον βεβαίως έχουν την ικανότητα να λειτουργήσουν ως τέτοια. Είναι τα πρόσωπα που θα πρέπει να επιμείνουν στο να σπάσουν τα αυγά, να καθιερωθούν διαδικασίες και πρωτόκολλα ώστε να προστατευθεί η κοινωνία από όποια συμφορά. Αυτό μάλιστα καλούνται να το κάνουν ακόμη και όταν τα αντίστοιχα ζητήματα δεν είναι στην επικαιρότητα, ακόμη και αν επικοινωνιακά δεν υπάρχει τίποτα προς διαχείριση ή εκμετάλλευση.

Ζητούμενο των ευθυνών δεν είναι η εκδίκηση, να δούμε δηλαδή κάποιον ή κάποιους να σαπίζουν στη φυλακή για να νιώσουμε καλύτερα. Το θέμα είναι να γίνει διερεύνηση ευθυνών ώστε αυτές να ανατεθούν ορθότερα στο μέλλον και να μην ξαναϋπάρξουν φαινόμενα σαν αυτά που ξεκίνησαν την αναζήτηση ευθυνών. Αυτή είναι η λειτουργία των επιτροπών εντός ή εκτός κοινοβουλίου και όχι η επικοινωνιακή που έχει στο μυαλό του ο κ. Γεωργιάδης.

Αυτή είναι η λειτουργία της πολιτικής: η θεσμοθέτηση και όχι το να ψάχνει, με όρους social media, ποιος ασχολείται και ποιος δεν ασχολείται με οτιδήποτε για να το φροντίσει και αλλιώς να το αφήσει στη λήθη.  

Οπότε το ερώτημα είναι «έχουμε σήμερα το σύστημα σιδηροδρομικών συγκοινωνιών που να εγγυάται ότι δεν θα επαναληφθεί η καταστροφή; Ξέρουμε τι δεν λειτούργησε διοικητικά, ποιοι και υπό ποιες συνθήκες πήραν τις λάθος αποφάσεις ή δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων; Βγάλαμε συμπεράσματα για τυχόν διαφορετική τεχνική εκπαίδευση που θα χρειαστούν οι εργαζόμενοι στα τρένα; Δεν υπάρχουν ευθύνες για υπουργούς που δήλωναν με ύφος ότι «είναι ντροπή να τίθεται ζήτημα ασφάλειας των σιδηροδρόμων;».

Αν όχι- και υποψιάζομαι πως όχι- η ανάγκη για «επιτροπές» που λέει ο κ. Γεωργιάδης, είναι πολιτική ανάγκη και όχι επικοινωνιακό παντεσπάνι.