Ένας γάμος και μερικά "πουρνάρια"

­Τω καιρό εκείνο γάμος εγένετο εν Κανά, που έλεγε και η Καινή Διαθήκη. Μόνο που εδώ δεν εγένετο εν Κανά αλλά εν ΗΠΑ και μάλιστα την ώρα που στην Ελλάδα το πελεκούδι ήδη καιγόταν ακόμη και χωρίς τη γαμήλια τελετή. Για όλους καιγόταν; Όχι για όλους. Για όσους είναι επικεφαλής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ή πάλι ίσως δεν καίγεται ούτε για αυτούς. Ίσως η σφαγή στην πολιτική γραμματεία του κόμματος να μην είναι από μόνη της ικανός λόγος για να είναι κανείς παρών στη συνεδρίασή της όπου ακούστηκαν τα μύρια όσα για τις κινήσεις του προέδρου, και όπου ο βασικός πόλος της εσωκομματικής αντιπολίτευσης κατέβασε «πλατφόρμα» διαμαρτυρίας προαναγγέλλοντας την διάσπαση του κόμματος. Αλλά γιατί να είναι εκεί ο αρχηγός; Αφού μπορεί να τα κανονίζει όλα από μακριά. Ένα skype call υπόθεση είναι.

Και οι εκλογές; Θα ρωτήσει κάποιος. Ε, σιγά και τις εκλογές. Κανείς δεν ασχολείται. Τέλος πάντων, σχεδόν κανείς. Τι και αν είναι οι πρώτες εκλογές με εσένα στην ηγεσία; Σάμπως δεν μπορείς να μιλήσεις για το αποτέλεσμα των εκλογών από μακριά; Και αν ήσουν εδώ δηλαδή τι παραπάνω θα έκανες; Θα πει κάποιος ότι η παρουσία του αρχηγού στις επάλξεις, στην πρώτη γραμμή της μάχης έχει έναν συμβολισμό που έχει ουσία, αλλά αυτός πιθανότατα θα ανήκει σε κάποια προηγούμενη γενιά που δεν αντιλαμβάνεται σε ποιο επίπεδο πραγματώνεται σήμερα η πολιτική. Λυπόμαστε, αλλά για αυτά τα απομεινάρια της Ιστορίας, για αυτούς που κολλάνε σε τέτοιες λεπτομέρειες ο νέος Πρόεδρος δεν μπορεί να κάνει τίποτα.  

Και σίγουρα δεν μπορεί να αφήσει τον γάμο και να τρέχει για πουρνάρια. Ούτε ασφαλώς μπορεί να κανονίσει τον γάμο για κάποια άλλη στιγμή που τα πολιτικά γεγονότα στην ψωροκώσταινα δεν θα είναι τόσο πυκνά. Και οι καλεσμένοι; Τα κανονίσματα; Οι μπουφέδες; Δεν γίνονται αυτά.         

Όμως κάτι πρέπει να γίνει

Είναι άλλο πράγμα να ευαγγελίζεσαι μια άλλη μορφή ενασχόλησης με την πολιτική μακριά από γραφειοκρατικές διαδικασίες και ανούσιους για το κοινό θεσμούς που δεν καταλαβαίνει κανείς, και άλλο πράγμα να μην ασχολείσαι σε οποιοδήποτε επίπεδο με αυτό που μπορεί να χαρακτηριστεί πολιτική και να πετάς φίγδην μίγδην αντιπολιτευτικές κορώνες.

Γιατί για να αμφισβητήσεις την πολιτική όπως την ξέραμε θα πρέπει να το κάνεις με όρους «πολιτικούς»- έστω εντός εισαγωγικών ή έστω κατ΄ επίφαση πολιτικούς. Με σημαία το lifestyle, όσο εναλλακτικό και να είναι δεν μπορεί να μασκαρευτεί το απολιτίκ κενό.