Είδαμε: «Η μάνα αυτουνού… Έλλη Ζάχου Ταχτσή»

Η μάνα αυτουνού… Έλλη Ζάχου Ταχτσή» (βασισμένη στη ζωή της μητέρας του Κώστα Ταχτσή), που ξεκινάει από το Σάββατο 14 Οκτωβρίου, για 3η χρονιά στο θέατρο VAULT, κατόπιν παράκλησης κοινού και κριτικών. Θα παρουσιάζεται κάθε Σάββατο στις 18:00 και Κυριακή στις 21:15, για λίγες μόνο παραστάσεις.

Είναι μία από τις εννέα παραστάσεις του θεατρικού project «Ο γιος μου». Ένα θεατρικό φεστιβάλ μονολόγων, με εμπνευστή και καλλιτεχνικό διευθυντή τον Δημήτρη Καρατζιά, που φέρνει επί σκηνής μάνες σπουδαίων Ελλήνων ανδρών. Ένα Φεστιβάλ αφιερωμένο στη μνήμη της Χρύσας Σπηλιώτη.

Μια μάνα, η μάνα ενός μεγάλου, λατρεμένου συγγραφέα, μας διηγείται τη ζωή της και παράλληλα εκείνη του γιού της. Οι γονείς του Κώστα Ταχτσή, Γρηγόριος και Έλλη (το γένος Ζάχου), κατάγονταν από την Ανατολική Ρωμυλία.

Το κείμενο της Κικής Μαυρίδου εμπνευσμένο από το έργο του ίδιου του Ταχτσή, μπόρεσε να αντλήσει πληροφορίες για αυτή τη γυναίκα, τη μητέρα του, πηγή για όσα εκείνος υπήρξε. Παντρεύτηκε μικρή, έναν λάθος άνδρα, χασικλή, μέθυσο και τεμπέλη και έκανε μαζί του δυο παιδιά, τον Κώστα Ταχτσή και την αδελφή του. Αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα. Όλο χώριζαν και ξανάσμιγαν. Πριν τον Κώστα είχε γεννηθεί ένα άλλο αγόρι που πέθανε λίγο μετά που γεννήθηκε. Αυτό είχε γίνει εμμονή του Ταχτσή, που είχε πολλές φορές ακούσει από το στόμα της μάνας του, ότι θα ήταν καλύτερα να πέθαινε αυτός και όχι εκείνο το παιδάκι. Οι δύσκολες αυτές καταστάσεις οδήγησαν τον Κωνσταντίνο στη γιαγιά του. Και η μάνα του η Έλλη, που τον σάπιζε στο ξύλο και η γιαγιά ήταν ιδιαίτερα αυστηρές.

Το έργο ξεκινά με τη μητέρα του να λέει ότι της δολοφόνησαν το παιδάκι της. Η Έλλη Ζάχου Ταχτσή ( Ράνια Σχίζα) ερμηνεύει απόλυτα αυτή τη γυναίκα που δεν μπόρεσε να διαχειριστεί την αδιέξοδη κατάσταση στη ζωή της, την κακομεταχείρισή της από την αυστηρή μάνα της, την επανειλημμένα λανθασμένη επιλογή συντρόφων. Η βία που εισέπραξε μεταδόθηκε στον Κωνσταντίνο. Στο πρόσωπό του τιμωρούσε και τον πατέρα της που λάτρευε, γιατί τους εγκατέλειψε και συνήψε σχέση με ξαδέλφη της μάνας της.

Όλη της η ζωή ένας κατήφορος.

Εμβόλιμα ακούγεται ηχογραφημένη η φωνή του Ταχτσή δια στόματος του Νίκου Καραθάνου και το παράπονο αυτού του σπάνιου ανθρώπου, που μοιραία ούτε αυτός δεν μπόρεσε να είναι ευτυχισμένος. Αναζητώντας αυτή τη φρούδα ευτυχία είχε άδοξο τέλος.

«Αχ, βρε μάνα! Έχουν περάσει - πόσα; Τριάντα χρόνια από τότε, κι ακόμα δεν έμαθα το μάθημά μου. Ακόμα δεν έγινα άντρας, ακόμα χαζεύω στο δρόμο κοιτάζοντας τα παιδιά, ακόμα μου κλέβουν οι αλήτες τα ρέστα. Κι αυτό είναι η μεγαλύτερη τιμωρία σου. Και δική μου τιμωρία - που δεν κατάλαβα, όσο ήταν ακόμα καιρός, τι υπέφερες τότε, και θέλησα να σ' εκδικηθώ. Μα που να πάρει ο διάβολος, έπρεπε να τα βάζεις μαζί μου για να ξεσπάς; Δε μπορούσες δηλαδή να κάνεις τα στραβά μάτια όταν αργούσα δέκα λεπτά ή όταν ξεχνούσα ν' αγοράσω τ' αλάτι; Κι αν θυμάμαι καλά, τα ρέστα που μου 'χαν κλέψει τα παιδιά του απάνω δρόμου ήταν, στο θεό σου βρε μάνα, ή έξι ή εφτά δεκάρες!»

Σπαρακτικές σκηνές που απέδωσε με αλήθεια και ουσία η καταπληκτική Ράνια Σχίζα. Το βλέμμα της, άλλοτε ανήσυχο, άλλοτε ερωτικό, άλλοτε λάγνο αποτελεί βασικό στοιχείο μιας εποχής. Άλλοτε θυμωμένη, εξοργισμένη, βαθιά πληγωμένη και με απέραντη αγάπη για τον γιο της, που κατέληξε ο σάκος του μποξ, όπου ξεθύμαινε όλον τον θυμό της για όσα της είχαν συμβεί. Χτύπαγε εκείνον και μέσα από εκείνον τιμωρούσε τον εαυτό της. Όλα εδώ πληρώνονται, όμως, όπως λέει και η ίδια, όλοι καταρρακώθηκαν μετά τον άδικο χαμό του Κώστα.

Η σκηνοθεσία του Βαγγέλη Λάσκαρη έδωσε χώρο για να αναπνεύσει το κείμενο και ο θεατής. Τα φώτα που έκλειναν μετά από κάποιες σκηνές ήταν λυτρωτικά για όσα είχαν αναφερθεί. Το δυνατό βλέμμα της ηθοποιού, που κατευθυνόταν σε διάφορες κατευθύνσεις συγκλόνιζε.

Η πρωτότυπη μουσική σύνθεση του Μάνου Αντωνιάδη και ο φωτισμός του Βαγγέλη Μούντριχα απογείωσαν την παράσταση. Μια παράσταση, που αν δεν την έχει ακόμα δει κάποιος, πρέπει να τη δει.

Η παράσταση έκανε πρεμιέρα στο θέατρο VAULT τον Μάρτιο του 2022 καταγράφοντας από την αρχή συνεχόμενα Soldout και παρατάσεις, αλλά και αξιοσημείωτα σχόλια από κοινό και κριτικούς. Ταξίδεψε και παρουσιάστηκε με την ίδια επιτυχία στην Πειραματική Σκηνή του ΘΟΚ στην Κύπρο, στη Θεσσαλονίκη, στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ιωαννίνων, στην Πάτρα, τη Δράμα, την Καρδίτσα, το Αγρίνιο και την Κόρινθο.

Η παράσταση απέσπασε βραβεία:
- Βραβείο Γυναικείας ερμηνείας στα Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης από την Kulturosupa.gr.
- Βραβείο κοινού καλύτερης παράστασης στα Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης
- (Υποψηφιότητα και για βραβείο καλύτερου Πρωτότυπου Κειμένου και καλύτερης Μουσικής)
- 1ο Βραβείο Γυναικείας ερμηνείας στα θεατρικά βραβεία κοινού του All4fun.
- (Υποψηφιότητα και για βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου νεοελληνικού έργου και καλύτερης Μουσικής)

Ταυτότητα της παράστασης

Συγγραφέας: Κική Μαυρίδου
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Λάσκαρης
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση : Μάνος Αντωνιάδης
Σκηνικό / Κοστούμι: Γιώργος Λιντζέρης
Κατασκευή κοστουμιού: Ειρήνη Αβζίδου
Σχεδιασμός φωτισμών: Βαγγέλης Μούντριχας
Στο ρόλο της Έλλης Ζάχου Ταχτσή η Ράνια Σχίζα
Την φωνή του χαρίζει στο ρόλο του Κώστα Ταχτσή ο Νίκος Καραθάνος

Φωτογραφίες παράστασης: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Αφίσα παράστασης : Γιάννης Κεντρωτάς
Trailer / Κινηματογράφηση: ORKI Productions
Πρόγραμμα παράστασης: Εκδόσεις Αιγόκερως
Επικοινωνία / Προώθηση παράστασης: Νταίζη Λεμπέση και Biri Biri Communications (B.B.C. Athens)
Παραγωγή: Team Vault AMKE