"Είδες τον Μέσι; Είχε ένα ύφος..."

Αν ο θαυμασμός των διασήμων έχει μια αξία για τους ακολούθους τους, αυτή είναι η προσπάθεια που καταβάλουν οι τελευταίοι για να αποκωδικοποιήσουν την προσωπικότητα ενός ανθρώπου που είναι πασίγνωστος μεν, αλλά που δεν τον ξέρουν καθόλου, δε.

Ο Λήο Μέσι, ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Κιλιάν Εμπαμπέ και άλλοι αστέρες κυριάρχησαν για ένα μήνα στην συνείδηση των φιλάθλων παγκοσμίως, ανοίγοντας συζητήσεις επί συζητήσεων για το τι τύπος είναι ο ένας, πόσο αντιπαθής είναι ο άλλος ή πόσο αλαζόνας το τρίτος. Δεν είναι εύκολο να καταλήξει κανείς σε συμπεράσματα για έναν άνθρωπο κοιτάζοντάς τον φευγαλέα σε μια οθόνη ή διαβάζοντας για αυτόν σκόρπιες ειδήσεις. Το πιθανότερο δε είναι ότι ένα παρόμοιο ασφαλές συμπέρασμα δεν είναι καν εφικτό.

Παρακολουθούσαν τα πιτσιρίκια ενός φίλου και την σφοδρή τους επιθυμία να κερδίσουν ο Μέσι και η Αργεντινή το παγκόσμιο πρωτάθλημα. «Μόνο και μόνο που δεν έχει σχέση με κάτι on line ή με κάτι gaming το χαίρομαι που παρακολουθούν με πάθος» μου έλεγε όταν βρεθήκαμε να βλέπουμε μαζί τον τελικό. Στις τυποποιημένες συμπεριφορές των παικτών οι διαφορές μπορούν να φανούν. Πώς πανηγυρίζει ένα παίκτης; Υποκρίνεται για να πάρει το σφύριγμα του διαιτητή; Είναι φίλερις; Είναι ομαδικός ή το μάτι του γυαλίζει από την φιλοδοξία;

Η συζήτηση για τέτοια στοιχεία ενός χαρακτήρα μπορεί να είναι ό,τι πιο κοντινό στην λογοτεχνική συζήτηση θα έχει ένα μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού στη ζωή του- οπότε χαλάλι, είπαμε με τον φίλο και βουτήξαμε σε αυτό το χωρίς νόημα κουτσομπολιό και τις εικασίες για το τι μπορεί να είναι ο ένας ή ο άλλος σούπερ σταρ.

Πρακτικά είναι το ίδιο με το να συζητούν κάποιοι για το πρωτόκολλο της διαδοχής στον αγγλικό θρόνο ή να ασχολούνται με την προσωπική ζωή των γόνων του Καρόλου και τα φορέματα των συζύγων τους.    

Η αλήθεια είναι ότι η λάμψη είναι ελκυστική. Τις περισσότερες φορές μας καλεί στην ενασχόληση με πράγματα που δεν έχουν και μεγάλη σημασία ούτε για την ζωή μας, ούτε για το μέλον μας. Είναι όμως και ξεκούραστη η ενασχόληση με τη λάμψη. Γιατί ο σκοπός δεν είναι μόνο να ζοριζόμαστε και να γινόμαστε καλύτεροι- η ζωή είναι μικρή για τέτοιες αυστηρότητες. Και αυτά για να μπορώ να πω χωρίς τύψεις: Ο Ρονάλντο είναι αντιπαθής, ο Μέσι καλό παιδί και ο Εμπαμπέ αλλαζονικός! 

Καλά να είμαστε και στο επόμενο Μουντιάλ (και ας ελπίσουμε ότι η FIFA κάτι έμαθε από το κράξιμο αυτού που μόλις τελείωσε).