Ant1 και στο χέρι

Ο Ιοβόλος έλαβε την παρακάτω επιστολή από έναν φίλο. Θα μπορούσε όμως, κάλλιστα, να την έχει γράψει και ο ίδιος. 

«Τηλεόραση δεν έχω στο σπίτι εδώ και 18 χρόνια. Μετά από τα παιδικά και τα νεανικά χρόνια της υπερέκθεσης σε τηλεοπτικά προγράμματα, έγκωσα και δεν ήθελα άλλο. Η εξέλιξη της "τηλεόρασης" με το κατά παραγγελία περιεχόμενο και- κυρίως- χωρίς τις ακρότητες στην ενημέρωση μού φαίνονται καλύτερη περίπτωση, αλλά δεν θα σκεφτόμουν να πληρώσω για να έχω πρόσβαση σε κάτι που θα μου τρώει τον χρόνο σαν να μην υπάρχει αύριο.

Έτσι, Netflix παίρνω από δύο φίλους, στους οποίους είμαι τσιμπούρι, ενώ πληρώνω τη συνδρομή μόνο για το Cinobo που έχει κουλτουροταινίες ευρωπαϊκού κινηματογράφου. Με δυό λόγια δεν νιώθω και δεν είμαι πελάτης του τηλεοπτικού προϊόντος.

Εν όψει του τρέχοντος Μουντιάλ- του πρώτου στην ελληνική τηλεοπτική ιστορία που θα είχε αγώνες με χρέωση- δέχθηκα την πίεση των νεοσσών μου για να πληρώσω συνδρομή στην συνδρομητική πλατφόρμα του Ant1 («Μπαμπά είναι μόνο 3,3 ευρώ το μήνα το Μουντιάλ»). Έτσι-σκέφτηκα- χάθηκε η ευκαιρία να μποϋκοτάρω το Μουντιάλ της καταπάτησης των εργασιακών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και το Μουντιάλ ως επι πληρωμή προϊόν. Αλλά δεν βαριέσαι, αυτό θα πει να έχεις παιδιά.

Έψαξα και έμαθα ότι ναι μεν ήταν «3,3 ευρώ το μήνα», αλλά αυτό ίσχυε μόνο αν έπαιρνες την  προσφορά των 6 μηνών συνδρομής- που άλλωστε ήταν και η μόνη διαθέσιμη. Στα 20 ευρώ λοιπόν το κόστος για την παρακολούθηση όλων των παιχνιδιών. «On demand” ¨όμως σκέφτηκα, για να διασκεδάσω την δυσαρέσκειά μου. «Θα έχουμε πρόσβαση και στα ματς που γίνοντια σε εργάσιμες/σχολικές ώρες».

Έμενε ωστόσο μέσα μου μια μικρή τσαντήλα για το ότι από τον Ant1 με «ανάγκαζαν» να έχω τη συνδρομή για πέντε μήνες παραπάνω από όσος ήθελα. «να δεις που το κάνουν μπας και εθίσουν κανέναν στο συνδρομητικό και μείνει σαν πελάτης και μετά το εξάμηνο», έλεγα και αμέσως υποσχόμουν στον εαυτό μου ότι θα φρόντιζα να απεγκαταστήσω την πρόσβαση στο περιεχόμενο του Ant1+ ευθύς αμέσως μετά το τέλος του Μουντιάλ. Έτσι, για να μην λειτουργήσει σε εμένα το μαρκετινίστικο κόλπο.

Φαντάζεστε λοιπόν την τσαντίλα μου όταν το απόγευμα της Πέμπτης διάβασα την ανακοίνωση του ομίλου Αντ1 σύμφωνα με την οποία η αποτυχία τους ως προς την υπηρεσία του συνδρομητικού καναλιού να προβάλει τους αγώνες του Μουντιάλ δεν θα είχε ως συνέχεια την επιστροφή των χρημάτων όσων πρόλαβαν και έκαναν εγγραφή, αλλά την παράταση του εξαμήνου της συνδρομής για δύο ακόμη μήνες!

Και δεν απέδιδαν τα συμφωνηθέντα δηλαδή και δεν μου επέτρεπαν να υπαναχωρήσω από τη σύμβαση, αλλά μονομερώς την τροποποιούσαν σε σύμβαση προσχώρησης, δηλαδή σε σύμβαση τύπου «αυτό είναι φίλε και άμα γουστάρεις». Ε λοιπόν δεν γουστάρω, είπα και πήρα ένα τηλέφωνο για να μιλήσω με κάποιον και να καταστήσω σαφές ότι δεν είχα καμία όρεξη να (μην) βλέπω για δύο επιπλέον μήνες το πρόγραμμα της συνδρομητικής τηλεόρασης του Ant1 και ότι απλώς ήθελα πίσω τα χρήματά μου.

Φεύ, όμως! Δεν υπήρχε άνθρωπος να μιλήσω σχετικά και εκείνοι που σήκωναν το τηλέφωνο δήλωναν αναρμόδιοι και με παρέπεμπαν στο αυτοματοποιημένο σύστημα παροχής βοήθειας του Ant1 plus, το οποίο φυσικά δεν είναι και ο πλέον κατάλληλος ακροατής του προβλήματός σου.

Δεν θα πω τίποτα παραπάνω για τα συμβαίνοντα. Θέλω όμως να σκεφτούμε ότι- έστω για τα μάτια του έλληνα καταναλωτή, είναι με αυτές τις πρακτικές που μια ελληνική εταιρία σκοπεύει να ανταγωνιστεί πολυεθνικές σαν το Netflix, το Amazon και το HBO. Από εμένα, καλή τύχη!»