Sancho 003: "Η μελωδία μεταλλάσσεται σε εσωτερικό ρυθμό"

Στην αντίπερα όχθη, ένα συγκρότημα που εντυπωσίασε εξαρχής και τάραξε τα νερά με τον ήχο τους. Οι Φώτης Σιώτας και Κώστας Παντέλης είναι οι Sancho 003 που μετράνε δύο χρόνια ζωής, ένα δίσκο καθαρό χρυσάφι («We buy Gold») και πολλά live σε όλα τα πιθανά και απίθανα μέρη, εχοντας μαζί τους και την ομάδα video art Erasers να προβάλλει ταινιάκια που κατασκευάζει επί τόπου.


Με βιολί, βιόλα, κιθάρες, μπλιμπλίκια, λούπες και φωνές ανακατεύουν ηλεκτρονικό ήχο με ανατολίτικα ταξίμια, ατμοσφαιρική μουσική και ροκ καταβολές, εμπλουτίζοντας το... μείγμα και με λάτιν μοτίβα. Θα λέγαμε ότι δίνουν μια νέα οπτική στο post-rock, στην αβαντ-γκαρντ, στην αυτοσχεδιαστική τζαζ, όπως θέλεις να το πεις, το λες. Εντέλει δεν μπορείς να το ονομάσεις.


«Ξεκινήσαμε προσπαθώντας να εφεύρουμε ένα ηχόχρωμα, μια παλέτα, κι αυτή τη διαδικασία την αφήσαμε ανέγγιχτη, αφήσαμε τα πράγματα να συμβούν και να παραμείνουν όπως γεννήθηκαν», όπως έχει πει σε συνέντευξή του ο Φώτης Σιώτας. Καλλιεργούν με μεράκι και αγάπη τον ήχο τους και δημιουργούν τον ήχο του αύριο, σήμερα.

Σε παλαιότερη συνέντευξή τους έχουν αναφέρει ότι «εργαζόμαστε σε καθεστώς απόλυτης ελευθερίας. Η ανυπαρξία ρυθμού προέκυψε από το γεγονός πως το βιολί είναι από τη φύση του μελωδικό όργανο. Όμως, σιγά-σιγά, η μελωδία μεταλλάσσεται σε εσωτερικό ρυθμό».


Η μουσική τους ταιριάζει σε όποιο χώρο και να την τοποθετήσεις, όσο αντιφατικό κι αν φαίνεται. Θα μπορούσαν να ακουστούν σε μια αμερικάνικη επαρχιούπολη, στο Παρίσι του 2009, στην έρημο της Αραβίας ή στα στενά της Ινδίας. Είναι η προσωποποίηση της διεθνοποίησης μιας μουσικής χωρίς εμφανή ταυτότητα, που κρύβει μέσα της τις ταυτότητες όλου του κόσμου.