(Κρυφ)ακούγονται πολλά ερωτήματα που θέλουν απάντηση

Το διάγγελμα του Πρωθυπουργού για την υπόθεση των υποκλοπών συνέβη αντί για την παραίτησή, που σε ευνομούμενο κράτος θα ήταν σχεδόν αυτονόητη- και δεν αναφέρομαι μόνο στο «εύθικτο» πολιτικό προσωπικό των ΗΠΑ, αλλά γενικά για την Δύση, όπου απολαμβάνουμε να «ανήκομεν».

Η δημόσια απεύθυνση του Πρωθυπουργού είναι μια πρόοδος θα πει κάποιος. Λίγο παλιότερα με μια-δύο αποπομπές το πράγμα θα είχε τελειώσει και όλη η κρατική σπουδή θα στρέφονταν στην επικοινωνία και στο πως «αυτοί που μας κατηγορούν θέλουν το κακό της πατρίδας»- με άλλα λόγια η μπάλα στην εξέδρα. Ωπ! Για κάτσε λίγο. Και τώρα αυτό δεν γίνεται;

Υπήρχε εισαγγελική παραγγελία για την παρακολούθηση Ανδρουλάκη, είπε ο Πρωθυπουργός. Γιατί όμως παραγγέλθηκε αυτή η παρακολούθηση δεν μας είπε. Ποιος ήταν ο κίνδυνος για την δημόσια ασφάλεια που έπρεπε να αποσοβηθεί μέσω της παρακολούθησης; Επίσης, πώς γίνεται να λέει ένας πρωθυπουργός αφενός ότι «υπάρχουν διαδικασίες για αυτά» και άρα είναι απολύτως νόμιμα και ταυτόχρονα ότι «αν το ήξερα δεν θα το επέτρεπα».

Υπάρχουν νόμιμες διαδικασίες τις οποίες καθορίζουν το Σύνταγμα και οι θεσμοί και στις οποίες κανείς δεν μπορεί να παρέμβει ή δεν υπάρχουν και το τι ανήθικο (ίσως και παράνομο) θα γίνει εξαρτάται από τη βούληση του αρχηγού; Η παραίτηση του γενικού γραμματέα του Πρωθυπουργικού, Γ. Δημητριάδη ήταν μια σημαντική αποχώρηση για την Κυβέρνηση. Περιμένουμε όμως να μας εξηγήσει κάποιος που ακριβώς έφταιξε ο κ. Δημητριάδης και με ποιον τρόπο θεραπεύεται το… κρίμα δια της απομακρύνσεώς του.

Ζήτησε την παρακολούθηση ο ίδιος ο Δημητριάδης χωρίς να ενημερώσει τον Πρωθυπουργό; Του ζήτησαν να ενημερώσει τον Πρωθυπουργό και εκείνος το ξέχασε;

Ο λόγος που στο εξωτερικό όταν σκάει κάτι τέτοιο παραιτούνται είναι μάλλον ότι τα ερωτήματα είναι τόσο πολλά και τόσο δύσκολα ώστε όταν αρχίσεις να τα απαντάς δεν τελειώνεις ποτέ. Έτσι παραιτείσαι και δεν χρειάζεται να πεις τίποτα. Αν όμως μείνεις, πρέπει να μιλήσεις και να εξηγήσεις. Αλλιώς δεν διοικείς χώρα, αλλά μπανανία.