Ο Μάλαμας και τα όρια της "κουλτούρας ακύρωσης"
Το "λάθος" του Μάλαμα ήταν ότι δεν σκέφτηκε πως πρέπει κάθε στιγμή να είναι στις επάλξεις του (κάθε) κινήματος;
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Το πέσιμο στον Σωκράτη Μάλαμα επειδή ζήτησε να κατέβει το πανώ από την συναυλία του δείχνει τα όρια της «cancel culture» και της επιθετικής πολιτικής ορθότητας. Βάζει στο μυαλό όλων μας ότι και οι ευγενέστεροι των σκοπών πρέπει να ακολουθούν κάποιους κανόνες και να μην ισοπεδώνουν τα πάντα στο πέρασμά τους.
Δεν γίνεται κάθε ώρα και στιγμή ο καθένας από εμάς να είναι «μάχιμος», να είναι πρόθυμος και έτοιμος να καταθέσει την ψυχή του στον εκάστοτε σκοπό- όσο ευγενής και αν είναι αυτός: Το metoo, τα δικαιώματα των γκέη, η απελευθέρωση Λιγνάδη ή ό,τι άλλο. Υπάρχουν στιγμές που κάθε ένας από εμάς υπάρχει για τον εαυτό του και ασχολείται με όσα τον καίνε και τον ενδιαφέρουν. Το να βρεθεί κάποιος να τον κρίνει από το γεγονός αυτό και να χαρακτηρίσει «αντιδραστικό», συντηρητικό, στενόμυαλο, βολεμένο ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο, είναι πράξη ανόητου.
Συμφωνούμε απολύτως με αυτό που έλεγε το πανώ, αλλά δεν είναι η συναυλία ο χώρος να το αναρτήσουμε γιατί με αποσυντονίζει, εξήγησε ο Σωκράτης Μάλαμας την επόμενη ημέρα, χωρίς- ευτυχώς- κανένα άγχος να «πείσει» τους φίλους και θαυμαστές του για τις αγαθές του προθέσεις. Όπως σωστά και ψύχραιμα επισήμανε ο τραγουδοποιός Βασίλης Νικολαϊδης με ανάρτησή του,
«Όποιος δεν έβγαλε το τομάρι του κει πάνω να τραγουδήσει, ας μην εκφράζει απόψεις για το τι ενοχλεί τον τραγουδιστή και τι όχι, τι τον αποσπά από αυτό που ανέβηκε να κάνει, τι θα τον κάνει να εκραγεί, το πως και το γιατί της ευαισθησίας του, την αχίλλειο πτέρνα της έκθεσής του. Κυρίως να μην βγάζει εύκολα συμπεράσματα για την συνέπειά του, και την στάση του απέναντι στα πράγματα αυτής της χώρας».
Μολονότι τα… κινηματικά αισθήματα του Μάλαμα δεν είναι δυνατόν αμφισβητηθούν, ο ίδιος βρέθηκε στο επίκεντρο μιας κριτικής που δεν του άξιζε. Αν το επισημαίνω, δεν είναι για να τον υπερασπιστώ- φαίνεται ο κάθε άνθρωπος τι είναι από το συνολικό του έργο και όχι από ένα στίχο, από μια ατάκα, ή από κάποια συγκυρία- αλλά για να έχουμε το μυαλό μας ανοιχτό στο να καταλάβουμε την θέση του άλλου και το πως νιώθει. Προφανώς και τα κινήματα υπάρχουν για κάποιο λόγο και προφανώς τα όσα ζητούν είναι εκτός από σημαντικά και επείγοντα. Καλά έκαναν και ανέβασαν το πανώ όσοι το ανέβασαν στην συναυλία ου Μάλαμα, καλά έκανε και ο Μάλαμας και ζήτησε να κατέβει. Δεν πρέπει να «βγουν συμπεράσματα» από αυτό. Ας χαλαρώσουμε λίγο.
Οι διεκδικήσεις θα πρέπει να έχουν «κανόνες» λειτουργίας και να συνυπάρχουν με κριτική σκέψη. Αν μη τι άλλο για να μην γίνονται γκάφες που αποδυναμώνουν το δίκαιο του εκάστοτε επιχειρήματός τους.
Δεν γίνεται κάθε ώρα και στιγμή ο καθένας από εμάς να είναι «μάχιμος», να είναι πρόθυμος και έτοιμος να καταθέσει την ψυχή του στον εκάστοτε σκοπό- όσο ευγενής και αν είναι αυτός: Το metoo, τα δικαιώματα των γκέη, η απελευθέρωση Λιγνάδη ή ό,τι άλλο. Υπάρχουν στιγμές που κάθε ένας από εμάς υπάρχει για τον εαυτό του και ασχολείται με όσα τον καίνε και τον ενδιαφέρουν. Το να βρεθεί κάποιος να τον κρίνει από το γεγονός αυτό και να χαρακτηρίσει «αντιδραστικό», συντηρητικό, στενόμυαλο, βολεμένο ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο, είναι πράξη ανόητου.
Συμφωνούμε απολύτως με αυτό που έλεγε το πανώ, αλλά δεν είναι η συναυλία ο χώρος να το αναρτήσουμε γιατί με αποσυντονίζει, εξήγησε ο Σωκράτης Μάλαμας την επόμενη ημέρα, χωρίς- ευτυχώς- κανένα άγχος να «πείσει» τους φίλους και θαυμαστές του για τις αγαθές του προθέσεις. Όπως σωστά και ψύχραιμα επισήμανε ο τραγουδοποιός Βασίλης Νικολαϊδης με ανάρτησή του,
«Όποιος δεν έβγαλε το τομάρι του κει πάνω να τραγουδήσει, ας μην εκφράζει απόψεις για το τι ενοχλεί τον τραγουδιστή και τι όχι, τι τον αποσπά από αυτό που ανέβηκε να κάνει, τι θα τον κάνει να εκραγεί, το πως και το γιατί της ευαισθησίας του, την αχίλλειο πτέρνα της έκθεσής του. Κυρίως να μην βγάζει εύκολα συμπεράσματα για την συνέπειά του, και την στάση του απέναντι στα πράγματα αυτής της χώρας».
Μολονότι τα… κινηματικά αισθήματα του Μάλαμα δεν είναι δυνατόν αμφισβητηθούν, ο ίδιος βρέθηκε στο επίκεντρο μιας κριτικής που δεν του άξιζε. Αν το επισημαίνω, δεν είναι για να τον υπερασπιστώ- φαίνεται ο κάθε άνθρωπος τι είναι από το συνολικό του έργο και όχι από ένα στίχο, από μια ατάκα, ή από κάποια συγκυρία- αλλά για να έχουμε το μυαλό μας ανοιχτό στο να καταλάβουμε την θέση του άλλου και το πως νιώθει. Προφανώς και τα κινήματα υπάρχουν για κάποιο λόγο και προφανώς τα όσα ζητούν είναι εκτός από σημαντικά και επείγοντα. Καλά έκαναν και ανέβασαν το πανώ όσοι το ανέβασαν στην συναυλία ου Μάλαμα, καλά έκανε και ο Μάλαμας και ζήτησε να κατέβει. Δεν πρέπει να «βγουν συμπεράσματα» από αυτό. Ας χαλαρώσουμε λίγο.
Οι διεκδικήσεις θα πρέπει να έχουν «κανόνες» λειτουργίας και να συνυπάρχουν με κριτική σκέψη. Αν μη τι άλλο για να μην γίνονται γκάφες που αποδυναμώνουν το δίκαιο του εκάστοτε επιχειρήματός τους.
