Πώς μια τοξική σχέση σε κάνει να μισείς τον εαυτό σου
Μια κακή σχέση δεν σου χαλάει μόνο την διάθεση καθημερινά. Λίγο-λίγο σε κάνει να αντιπαθείς και τον ίδιο σου τον εαυτό.
Μια κακή σχέση δεν φαίνεται πάντα από την αρχή. Πολλοί άνθρωποι περιμένουν να τους χαρίσεις όλη σου την εμπιστοσύνη προτού αποκαλύψουν όλες τις απαίσιες πτυχές της προσωπικότητάς τους. Άλλες φορές, μια σχέση που ξεκινά καλά, καταλήγει να γίνεται κόλαση, επειδή και οι δύο σύντροφοι είναι απογοητευμένοι αλλά αρνούνται να το συζητήσουν.
Το πρόβλημα είναι πως όταν μπλέκεις με έναν τοξικό άνθρωπο, όσα νεύρα, όση οργή και να σου προκαλεί η συμπεριφορά του, το απόλυτο θύμα στο τέλος είναι ο ίδιος ο ψυχισμός σου. Λίγο-λίγο, μέρα με τη μέρα, αρχίζεις να στρέφεσαι εναντίον του εαυτού σου, πιστεύοντας πως όλο αυτό είναι κάτι που αξίζεις, κάποιου είδους κοσμική τιμωρία.
*Αρχίζεις να νιώθεις ότι ενοχλείς κάθε φορά που θες να μιλήσεις, να ρωτήσεις, να ζητήσεις λίγη επιβεβαίωση ότι αυτή η σχέση δεν βρίσκεται στα πρόθυρα της καταστροφής (μαζί με τα νεύρα σου και την υπομονή σου).
*Αρχίζεις να νιώθεις μοναξιά, και η μοναξιά είναι πάντα χειρότερη όταν έχεις έναν άνθρωπο δίπλα σου. Μπορεί να βρίσκεστε στο ίδιο δωμάτιο, και στο ίδιο κρεβάτι ακόμα, και να αισθάνεσαι πως είναι σε άλλο πλανήτη.
*Αρχίζεις να νιώθεις πως δεν έχεις αξία, ότι τα συναισθήματά σου δεν μετρούν για τίποτα και πως θα έπρεπε να αισθάνεσαι και ευγνωμοσύνη που έχεις κάποιον να κουτσο-ασχολείται μαζί σου.
*Αρχίζεις να νιώθεις ασχήμια, και δεν μιλάμε για ασχήμια της ψυχής. Μιλάμε για όλες τις φορές που κοιτάχτηκες στον καθρέφτη και ένιωσες ότι κάτι πάει λάθος με την εμφάνισή σου, ή ότι είσαι απλώς ένα εργαλείο για σεξ, απρόσωπο και αναλώσιμο.
*Αρχίζεις να νιώθεις σαν βδέλλα κάθε φορά που προσπαθείς να ζητήσεις λίγη επαφή, ένα φιλί ή μια αγκαλιά, κάθε φορά που στέλνεις ένα μήνυμα και μένει στο «διαβάστηκε».
*Αρχίζεις να νιώθεις παράνοια και ότι ανά πάσα στιγμή κάποιο άλλο άτομο θα πάρει την θέση σου. Πως κάθε φορά που δεν είστε μαζί, ψάχνει να σε κερατώσει ή το έχει κάνει ήδη.
*Αρχίζεις να νιώθεις πως χάνεις το μυαλό σου κάθε φορά που κάνεις αυτές τις παρανοϊκές σκέψεις και προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου ότι είναι αβάσιμες και ηλίθιες.
*Αρχίζεις να νιώθεις ντροπή κάθε φορά που σε ρωτούν πώς πάει η σχέση σου και εσύ δεν ξέρεις τι να απαντήσεις, πώς να μην ανοίξεις το στόμα σου για να βγάλεις όλο σου το παράπονο. Πώς να δικαιολογήσεις συμπεριφορές και να μαζέψεις όσα δεν μαζεύονται.
*Αρχίζεις να νιώθεις πως βρίσκεσαι σε κινούμενη άμμο και ότι κάθε σου προσπάθεια να ξεφύγεις – ακόμα και να το σκεφτείς απλά – θα σε βυθίσει όλο και περισσότερο στον φαύλο κύκλο αυτής της σχέσης.
*Αρχίζεις να νιώθεις πως δεν αξίζεις αγάπη, επειδή αυτό είναι το πράγμα που σου λείπει. Και σιγά-σιγά νιώθεις πως σου λείπει επειδή εσύ δεν την εμπνέεις στους άλλους. Γι’ αυτό και πρέπει να σηκωθείς να φύγεις όσο πιο γρήγορα μπορείς.
Το πρόβλημα είναι πως όταν μπλέκεις με έναν τοξικό άνθρωπο, όσα νεύρα, όση οργή και να σου προκαλεί η συμπεριφορά του, το απόλυτο θύμα στο τέλος είναι ο ίδιος ο ψυχισμός σου. Λίγο-λίγο, μέρα με τη μέρα, αρχίζεις να στρέφεσαι εναντίον του εαυτού σου, πιστεύοντας πως όλο αυτό είναι κάτι που αξίζεις, κάποιου είδους κοσμική τιμωρία.
*Αρχίζεις να νιώθεις ότι ενοχλείς κάθε φορά που θες να μιλήσεις, να ρωτήσεις, να ζητήσεις λίγη επιβεβαίωση ότι αυτή η σχέση δεν βρίσκεται στα πρόθυρα της καταστροφής (μαζί με τα νεύρα σου και την υπομονή σου).
*Αρχίζεις να νιώθεις μοναξιά, και η μοναξιά είναι πάντα χειρότερη όταν έχεις έναν άνθρωπο δίπλα σου. Μπορεί να βρίσκεστε στο ίδιο δωμάτιο, και στο ίδιο κρεβάτι ακόμα, και να αισθάνεσαι πως είναι σε άλλο πλανήτη.
*Αρχίζεις να νιώθεις πως δεν έχεις αξία, ότι τα συναισθήματά σου δεν μετρούν για τίποτα και πως θα έπρεπε να αισθάνεσαι και ευγνωμοσύνη που έχεις κάποιον να κουτσο-ασχολείται μαζί σου.
*Αρχίζεις να νιώθεις ασχήμια, και δεν μιλάμε για ασχήμια της ψυχής. Μιλάμε για όλες τις φορές που κοιτάχτηκες στον καθρέφτη και ένιωσες ότι κάτι πάει λάθος με την εμφάνισή σου, ή ότι είσαι απλώς ένα εργαλείο για σεξ, απρόσωπο και αναλώσιμο.
*Αρχίζεις να νιώθεις σαν βδέλλα κάθε φορά που προσπαθείς να ζητήσεις λίγη επαφή, ένα φιλί ή μια αγκαλιά, κάθε φορά που στέλνεις ένα μήνυμα και μένει στο «διαβάστηκε».
*Αρχίζεις να νιώθεις παράνοια και ότι ανά πάσα στιγμή κάποιο άλλο άτομο θα πάρει την θέση σου. Πως κάθε φορά που δεν είστε μαζί, ψάχνει να σε κερατώσει ή το έχει κάνει ήδη.
*Αρχίζεις να νιώθεις πως χάνεις το μυαλό σου κάθε φορά που κάνεις αυτές τις παρανοϊκές σκέψεις και προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου ότι είναι αβάσιμες και ηλίθιες.
*Αρχίζεις να νιώθεις ντροπή κάθε φορά που σε ρωτούν πώς πάει η σχέση σου και εσύ δεν ξέρεις τι να απαντήσεις, πώς να μην ανοίξεις το στόμα σου για να βγάλεις όλο σου το παράπονο. Πώς να δικαιολογήσεις συμπεριφορές και να μαζέψεις όσα δεν μαζεύονται.
*Αρχίζεις να νιώθεις πως βρίσκεσαι σε κινούμενη άμμο και ότι κάθε σου προσπάθεια να ξεφύγεις – ακόμα και να το σκεφτείς απλά – θα σε βυθίσει όλο και περισσότερο στον φαύλο κύκλο αυτής της σχέσης.
*Αρχίζεις να νιώθεις πως δεν αξίζεις αγάπη, επειδή αυτό είναι το πράγμα που σου λείπει. Και σιγά-σιγά νιώθεις πως σου λείπει επειδή εσύ δεν την εμπνέεις στους άλλους. Γι’ αυτό και πρέπει να σηκωθείς να φύγεις όσο πιο γρήγορα μπορείς.
